اپل برای دستیابی به ضخامت فوق‌باریک ۵.۶۴ میلی‌متری در آیفون Air، قربانی‌های قابل توجهی کرده است. باتری کوچک‌تر با دوام و شارژ کمتر، حذف دوربین فوق‌عریض و تله‌فوتو، نداشتن پورت USB 3.0، اسپیکر مونو و نیاز به بامپر محافظ اضافی، از جمله مصالحه‌های این طراحی افراطی هستند که عملکرد روزمره را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

آیفون Air اپل احساسی شبیه محصولاتی دارد که اپل چند سال پیش طراحی می‌کرد – جایی که برخی قابلیت‌ها قربانی «طراحی خیره‌کننده» می‌شدند، فارغ از اینکه کاربران آن ویژگی‌ها را ضروری می‌دانستند یا خیر (یا حتی طراحی واقعاً آنقدر هم جذاب باشد یا نه).

ما پیش‌تر کیبوردهای پروانه‌ای نامطمئن و سیستم خنک‌کنندگی ضعیف در مک‌بوک‌ها را دیده‌ایم، همچنین آیفون‌هایی که خم می‌شدند یا بسته به نحوه گرفتن در دست دچار مشکل اتصال می‌شدند.

اما آیفون Air برای رسیدن به ضخامت تنها ۵.۶۴ میلی‌متر چه چیزهایی را قربانی کرده است؟ هنوز تا چند ماه آینده که کاربران استفاده طولانی‌مدت داشته باشند، نمی‌توان پاسخ کامل داد، اما موارد آشکار اینها هستند (به ترتیب اهمیت مرتب نشده‌اند، هرچند مورد اول بزرگ‌ترین مشکل به حساب می‌آید):

۱. باتری

آیفون Air به یک باتری ۳,۱۴۹ میلی‌آمپرساعتی مجهز است – کوچک‌تر از باتری ۳,۶۹۲ میلی‌آمپرساعتی در آیفون ۱۷ کوچک‌تر (هرچند ضخیم‌تر) و بسیار کوچک‌تر از باتری ۴,۸۳۲ میلی‌آمپرساعتی آیفون ۱۷ پرو مکس (یا ۵,۰۸۸ میلی‌آمپرساعت در مدل فقط eSIM).

این یعنی دوام کمتر با یک بار شارژ. طبق داده‌های برچسب انرژی اتحادیه اروپا، آیفون Air حدود ۴۰ ساعت شارژدهی دارد، در حالی که آیفون ۱۷ معمولی ۴۱ ساعت و آیفون پرو مکس ۵۳ ساعت دوام می‌آورد.

مشکل دیگر، سرعت شارژ است. هر دو مدل آیفون ۱۷ و ۱۷ پرو مکس در ۲۰ دقیقه به ۵۰٪ می‌رسند، اما آیفون Air برای همین مقدار ۳۰ دقیقه زمان لازم دارد – آن هم با وجود ظرفیت کمتر.

جالب اینکه اپل پشتیبانی از MagSafe را حذف نکرده است. شاید اپل قصد دارد کاربران را به خرید باتری MagSafe برای دوام بیشتر در طول روز ترغیب کند.

۲. اندازه نمایشگر

آیفون Air نمایشگری ۶.۵ اینچی دارد – کوچک‌تر از نمایشگر ۶.۷ اینچی آیفون ۱۶ پلاس و ۶.۹ اینچی آیفون ۱۶ و ۱۷ پرو مکس. البته از نمایشگر ۶.۳ اینچی آیفون ۱۷ بزرگ‌تر است (مدل‌های قدیمی‌تر نمایشگر ۶.۱ اینچی داشتند).

دلیل این انتخاب احتمالاً محدودیت فناوری بوده است. آیفون Air تنها مدل جدیدی است که هنوز فریم تیتانیومی دارد، در حالی که حتی مدل‌های پرو دوباره به آلومینیوم بازگشته‌اند. تیتانیوم مقاوم‌تر است، اما شاید برای تحمل نمایشگر بزرگ‌تر در چنین ضخامت کمی کافی نباشد.

سامسونگ هم در گلکسی S25 Edge از فریم تیتانیومی استفاده کرده، اما گوشی آن کمی ضخیم‌تر (۵.۸ میلی‌متر) است و نمایشگر ۶.۷ اینچی دارد.

۳. دوربین اصلی

آیفون Air تنها یک دوربین در پشت دارد – چیزی که شاید برای آیفون ۱۶e ارزان قابل قبول بود (هرچند باز هم ضعف محسوب می‌شد)، اما در یک گوشی ۱,۰۰۰ دلاری عجیب است.

این دوربین همان ماژول آیفون ۱۷ است: سنسور ۱/۱.۵۶ اینچی با اندازه پیکسل ۱.۰ میکرون. در حالی که مدل‌های پرو سنسور بزرگ‌تر ۱/۱.۲۸ اینچی با پیکسل‌های ۱.۲۲ میکرونی دارند.

همچنین، فیلم‌برداری این دوربین حداکثر ۴K با ۶۰fps است، در حالی که مدل‌های پرو تا ۱۲۰fps پشتیبانی می‌کنند. علاوه بر این، پشتیبانی از ProRes، ProRes RAW و Apple Log 2 نیز حذف شده است.

همچنین خبری از LiDAR نیست – قابلیتی که در مدل‌های پرو برای فوکوس سریع‌تر، بهبود حالت پرتره، رهگیری دقیق‌تر در AR و حتی اسکن سه‌بعدی استفاده می‌شود.

۴. دوربین تله‌فوتو

ماژول ۴۸ مگاپیکسلی امکان بزرگ‌نمایی ۲ برابری بدون افت کیفیت را می‌دهد. پس از آن، کیفیت افت می‌کند.

در مقایسه، گلکسی S25 اج دوربین تله‌فوتو ندارد اما از یک سنسور ۲۰۰ مگاپیکسلی استفاده می‌کند که شانس بیشتری برای حفظ کیفیت در بزرگ‌نمایی بالاتر دارد.

احتمالاً اپل نخواسته یک سنسور ۲۰۰ مگاپیکسلی ویژه فقط برای Air تنظیم کند – یا شاید این بخشی از استراتژی «تفکیک بازار» بوده تا خریداران آیفون پرو مکس احساس کم‌ارزش شدن نکنند.

۵. دوربین فوق‌عریض

دوربین فوق‌عریض در آیفون Air حذف شده است. شاید خیلی‌ها زیاد از این دوربین استفاده نکنند، اما زاویه دید خاصی ارائه می‌دهد و در آیفون‌ها برای عکاسی ماکرو هم کاربرد دارد. نبود آن، یک قابلیت متفاوت را کاملاً از بین برده است.

۶. تراشه پرو (واقعی یا صوری؟)

اپل می‌گوید آیفون Air تراشه A19 Pro دارد، اما آیا واقعاً پرو است؟

• آیفون ۱۷: تراشه A19 با GPU پنج‌هسته‌ای

• آیفون Air: A19 Pro با همان GPU پنج‌هسته‌ای

• آیفون ۱۷ پرو/مکس: A19 Pro با GPU شش‌هسته‌ای

پس تنها تفاوت در تعداد هسته‌های GPU است. با این حال، آیفون Air مثل مدل‌های پرو ۱۲ گیگابایت رم دارد، در حالی که آیفون ۱۷ معمولی تنها ۸ گیگابایت دارد.

۷. پورت USB 3.0

اکثر کاربران پورت USB-C آیفون را فقط برای شارژ استفاده می‌کنند. اما در مدل‌های پرو، امکان ضبط ویدیوهای ProRes با سرعت بالا روی حافظه‌های اکسترنال وجود دارد.

نبود این پورت در آیفون Air احتمالاً دلیل دیگری است برای اینکه اپل پشتیبانی از ProRes را هم حذف کرده است. این موضوع کاربران حرفه‌ای را مجبور می‌کند به‌جای SSD خارجی، حافظه داخلی گران‌تر اپل را انتخاب کنند.

۸. اسپیکر استریو

آیفون Air تنها یک اسپیکر دارد – در بالای گوشی. بخش پایینی با ضخامت تنها ۵.۶۴ میلی‌متر احتمالاً جایی برای اسپیکر دوم نداشته است. شاید اپل ترجیح داده این فضا را به باتری اختصاص دهد.

۹. بازگشت بامپرها

بامپرها زمانی در آیفون ۴ ضروری شدند، چون طراحی ضعیف آنتن باعث کاهش آنتن‌دهی در دست می‌شد. اپل در نسل بعدی این مشکل را رفع کرد، اما حالا دوباره بامپرها برگشته‌اند.

اپل برای آیفون Air یک بامپر پلی‌کربنات تقویت‌شده معرفی کرده است تا مقاومت لبه‌ها در برابر ضربه بیشتر شود. با اینکه تیتانیوم فلزی مقاوم‌تر از آلومینیوم است، به نظر می‌رسد اپل درباره مقاومت این گوشی باریک در برابر سقوط نگرانی‌هایی داشته است.

جمع‌بندی

همان‌طور که می‌گویند: «زیبایی نیاز به فداکاری دارد». آیفون Air در مسیر رسیدن به طراحی باریک و چشمگیر خود، از بسیاری از قابلیت‌های مهم صرف‌نظر کرده است. حالا این سؤال پیش می‌آید: آیا اپل بیش از حد فداکاری کرده، یا همچنان توانسته بین طراحی ظریف و ویژگی‌های کاربردی تعادل برقرار کند؟