28 تیر 1404 ساعت 20:16
برخی افراد تاکید دارند که دانشمندان و مراکز علمی عامدانه واقعیت زمین توخالی را از مردم جهان پنهان می‌کنند. به‌باور آنها دنیای درونی مملو از تمدن‌ها و شگفتی‌های عجیب است. چه شواهدی در این زمینه وجود دارد؟
در طول یک دهه گذشته مجدد ادعاهای مرتبط با زمین توخالی با قدرت شنیده می‌شود. گروهی ادعا می‌کنند که زمین مملو از مواد مذاب نیست و از لایه‌های مختلف تشکیل شده است. این افراد مدعی وجود تمدن‌ها و نژادهای متفاوت، فناوری‌های پیشرفته و پدیده‌های ناشناخته هستند. در ادامه این باور عجیب و ریشه‌های آن را بررسی می‌کنیم.
زمین توخالی؛ توهمی بچه‌گانه یا واقعیتی پنهان‌شده در طول چندین قرن
در افسانه‌های تمدن‌های گوناگون از وجود جهانی در زیر زمین صحبت شده است. این جهان به خدایان و موجودات برتر تعلق دارد و انسان‌ها نمی‌توانند وارد آن شوند. در آن زمان انسان‌ها دهانه‌های آتشفشان‌ها نگاه می‌کردند و آنها را به‌عنوان راهی برای ورود به جهان زیرین می‌دیدند.
پس از گذشت چند قرن برخی دانشمندان نیز ایده زمین توخالی و چند طبقه را مطرح کردند. با رمان جذاب ژول ورن نیز ماجرا به اوج خود رسید. افراد زیادی در قرن ۱۹ ماجرای دنیای درونی را باور کردند. آنها فکر می‌کردند که یک جهان کاملا جدید آماده کاوش است. جایی که می‌توان موجودات زنده کاملا متفاوتی را مشاهده کرد. به‌باور این افراد نسل‌های پیشین از وجود چنین جهانی آگاهی داشتند.
متاسفانه گذشت زمان نشان داد که رفتن به درون زمین کار ساده‌ای نیست. در عوض دانشمندان مجبور شدند با ابزارهای علمی و روش‌های غیرمستقیم بافت داخلی زمین را بررسی کنند. همین تلاش‌ها سبب شده که در اخبار علمی کسی به زمین توخالی باور نداشته باشد. به‌باور دانشمندان زمین از چهار لایه پوسته، گوشته، هسته بیرونی و هسته داخلی تشکیل شده است. بین این لایه‌ها نیز هیچ تمدن یا موجود زنده‌ای وجود ندارد. هرچند بسیاری صحبت‌های دانشمندان را قبول ندارند.
درست بودن تئوری‌های توطئه ثابت کرده است که دانشمندان نیز می‌توانند با دریافت پول واقعیت را پنهان کنند. حتی مراکز علمی می‌توانند چیزی که کاملا غلط است را به‌عنوان واقعیت جلوه دهند. به همین خاطر است که در سال‌های اخیر بسیاری از باورهای قدیمی از جمله زمین توخالی زنده شده‌اند. آیا نشانه‌ای برای اثبات آن وجود دارد؟
باورهای تمدن‌های گوناگون درباره دنیای درونی
افلاطون در نوشته‌های خود از یک دنیای درونی افسانه‌ای صحبت کرده است. او می‌گوید که چهار گوشه جهان با تونل‌هایی بسیار طولانی و باریک به همدیگر می‌رسند. در محل رسیدن تونل‌ها شهری جادویی به‌نام آگارتا وجود دارد. روایت‌های مشابه در تاریخ بشر بسیار است.
پلینی بزرگ به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین چهره‌های روم باستان نیز به زمین توخالی باور داشت. او می‌گفت که بخشی از مردم تمدن آتلانتیس پس از نابودی شهر خود به هیمالیا گریختند. آنها زمین را کنده و وارد لایه‌های درونی آن شدند تا از انسان‌ها و تمدن دور باشند.
در دنیای کنونی نیز قوم مکوشی از بومیان آمریکای جنوبی باورهای جالبی در این زمینه دارند. آنها خود را فرزندان محافظان زمین می‌دانند. تا سال ۱۹۰۷ مردم مکوشی وارد حفره‌هایی می‌شدند و تا ۱۵ روز پیاده‌روی می‌کردند. آنها پس از رسیدن به عمق زمین با بن‌بست مواجه می‌شدند. دیواری که ظاهرا در پس آن جهانی دیگر با موجودات غول‌پیکر وجود داشت.
مردم مصر باستان نیز اعتقاد داشتند که فرعون‌ها با موجودات تمدنی دیگر در ارتباط هستند. فرعون‌ها از طریق دالان‌های پنهان موجود در اهرام مصر با این موجودات صحبت کرده و از آنها بهره می‌بردند. جالب اینجاست که اهرام مصر دقیقا در مرکز تمام خشکی‌های زمین قرار دارند.
دفترچه جنجالی دریاسالار ریچارد برد
در قرن ۲۰ و ۲۱ نیز برخی نویسندگان ادعاهای عجیبی را در رابطه با زمین توخالی مطرح کرده‌اند. این نویسندگان باور دارند انرژی خورشید از برخی منافذ وارد زمین شده و اجازه گسترش حیات را می‌دهد. برخی نیز انرژی ناشی از هسته اصلی زمین را در شکوفایی یک تمدن پنهان تاثیرگذار می‌دانند. با همه اینها باید قوی‌ترین مدرک در اثبات نظریه توخالی را دفترچه خاطرات دریاسالار ریچارد برد دانست.
او خلبان پرافتخار نیروی دریایی آمریکا بود و توانسته بود ماموریت‌های اکتشافی زیادی را انجام دهد. هواپیمای برد هنگام پرواز بر قطب جنوب دچار اشکال شد و تمامی دستگاه‌ها از کار افتادند. در همین لحظه سرزمینی سبز و مملو از جنگل پدیدار گشت. دریاسالار برد ادعا می‌کند که موجوداتی با هواگردهای بسیار عجیب و پیشرفته سراغ او آمدند و از طریق یک آسانسور خاص هواپیمای او را پایین بردند.
برد پس از صحبت با خلبانان متوجه شد که با یک تمدن بسیار پیشرفته و صلح‌طلب طرف است. او تا پیش از ورود به دنیای جدید جزئیات اتفاقات را به‌صورت لحظه‌ای با برج مراقبت به اشتراک گذاشته بود. هرچند که از لحظه مشخصی به بعد ارتباط قطع شد. برد فهمید که تمدن پیشرفته بارها به رهبران کشورهای قدرتمند هشدار داده؛ اما اکنون دیگر فایده‌ای ندارد و تمدن انسان در مسیر نابودی قرار گرفته است.
ریچارد برد ادعا می‌کرد مقامات پنتاگون به او هشدار داده‌اند که نباید از ماجرای زمین توخالی و سفر به بعدی دیگر با کسی صحبت کند. به همین خاطر او تا نزدیکی مرگ دفترچه خود را منتشر نکرد.
یافته‌های مستند در رابطه با زمین توخالی
بیشتر ادعاهایی که در مورد دنیای درونی مطرح می‌شوند ریشه در افسانه و ناآگاهی نسل‌های گذشته دارند. انسان‌ها همیشه تمایل داشته‌اند پاسخ‌هایی برای پرسش‌های خود و دنیاهای ناشناخته پیدا کنند. در نتیجه از نسل‌های گذشته شروع به ساختن داستان‌های عجیب کرده‌اند تا بلکه کمی آرامش پیدا کنند.
بعدها نیز داستان‌های جذابی مثل سفر به مرکز زمین از ژول ورن سبب شدند که یک ایده جذاب دوباره زنده شود. انسان‌ها متوجه شده بودند که در فضا شگفتی‌های فراوانی وجود دارد. پس چرا در اعماق زمین اینگونه نباشد؟ باید گفت که تاکنون هیچ دلیل علمی و محکمی برای اثبات توخالی بودن زمین ارائه نشده است.
اگر زمین توخالی واقعیت داشت، پروژه شوروی برای حفر عمیق‌ترین چاه زمین پس از پیشرفت ۱۲ کیلومتری متوقف نمی‌شد. در صورت وجود دنیای درونی گرانش فوق‌العاده تضعیف می‌شد و چیزی به اسم زلزله اصلا شکل نمی‌گرفت. همچنین میدان مغناطیسی زمین از بین می‌رفت و خورشید در مدت کوتاهی جو را نابود می‌کرد. در نتیجه این اتفاق حیات در کره زمین هرگز شکل نمی‌گرفت.
تردیدی وجود ندارد که چیزی به اسم دنیای درونی وجود ندارد. با وجود این، در سال‌های اخیر دانشمندان متوجه شده‌اند که درون زمین حجم قابل توجهی آب وجود دارد. به‌صورتی که می‌تواند بارها کل اقیانوس‌ها را پر کند. همچنین مشخص شده مقدار زیادی اکسیژن زیر سطح وجود دارد. احتمالا منبع این اکسیژن زیاد در گوشته قرار داشته باشد؛ اما هنوز جزئیات بیشتری از آن نمی‌دانیم.
درست است که دانش انسان نسبت به آنچه درون زمین قرار دارد کامل نیست، اما این به‌معنی تایید توخالی بودن زمین نیست.
source