07 تیر 1404 ساعت 00:42
ایران به‌دنبال خرید جنگنده‌های J-10C از چین است؟ هم‌زمان، منابعی از بازدید مقامات ایرانی از سامانه پدافندی HQ-9 خبر داده‌اند. آیا پای یک معامله بزرگ نظامی در میان است؟
در روزهای اخیر، ادعاهایی مبنی بر خرید ۴۰ فروند جنگنده J-10C توسط ایران از چین در رسانه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی منتشر شده است. هم‌زمان، گزارش‌هایی از بازدید مقامات ایرانی از سامانه دفاع موشکی HQ-9 در چین به گوش می‌رسد. این اخبار می‌توانند نشانه‌ای از یک قرارداد گسترده نظامی میان دو کشور باشند؛ اما تاکنون هیچ‌گونه تأیید رسمی در این رابطه ارائه نشده است.
ادعای رسانه‌ها درباره خرید جنگنده J-10C
برخی رسانه‌های چینی و نزدیک به ارتش این کشور گزارش داده‌اند که ایران در حال نهایی‌کردن خرید ۴۰ فروند جنگنده نسل ۴.۵ J-10C است. این خبر ابتدا در حاشیه نشست اخیر سازمان همکاری شانگهای منتشر شد و بلافاصله در رسانه‌های فارسی‌زبان بازتاب یافت. با این حال، هیچ مقام رسمی در ایران یا چین آن را تأیید نکرده‌اند.
جنگنده J-10C چه ویژگی‌هایی دارد؟
جنگنده جی-سی10 یکی از جنگنده‌های چندمنظوره و مدرن ارتش چین محسوب می‌شود. این جنگنده به رادار آرایه فازی فعال (AESA)، موتور توربوفن بومی، قابلیت حمل موشک‌های هوا به هوا و سامانه‌های جنگ الکترونیک پیشرفته مجهز است. از نظر عملکرد، J-10C را می‌توان در رده رقبای قدرتمندی همچون F-16 Block 70 یا رافائل فرانسوی قرار داد.
برای نیروی هوایی ایران که عمدتاً متکی به جنگنده‌های قدیمی آمریکایی و روسی مانند F-14، MiG-29 و F-4 است، چنین خریدی می‌تواند یک نقطه عطف باشد.
بازدید از سامانه پدافندی HQ-9؛ گام دوم ایران؟
در کنار ادعای خرید جنگنده‌های J-10C، برخی رسانه‌های پاکستانی نیز از بازدید مقامات وزارت دفاع ایران از سامانه پدافندی HQ-9 چین خبر داده‌اند. این سامانه برد بلند، به‌عنوان نسخه‌ای چینی از S-300 روسی شناخته می‌شود و توانایی مقابله با موشک‌های بالستیک، کروز و هواگردهای پیشرفته را دارد. برخی کارشناسان قدرت اچ کیو 9 را با سامانه‌های تاد (THAAD) و پاتریوت مقایسه می‌کنند.
در صورت نهایی شدن این همکاری، ایران به یکی از معدود کشورهایی تبدیل می‌شود که به‌طور هم‌زمان از سامانه‌های پیشرفته پدافندی شرق و غرب استفاده می‌کند.
همکاری نظامی گسترده‌تر میان تهران و پکن؟
طبق گزارش برخی منابع چینی، خرید جنگنده J-10C تنها بخش کوچکی از یک معامله نظامی گسترده‌تر میان ایران و چین است. گرچه جزئیات این قرارداد مشخص نیست، اما نزدیکی ژئوپلتیک، فشارهای تحریمی بر تهران و نیاز چین به تعمیق نفوذ استراتژیک در غرب آسیا، همه‌وهمه می‌توانند زمینه‌ساز چنین توافقی باشند.
با توجه به اینکه چین در سال‌های اخیر همکاری‌های نظامی خود با کشورهای منطقه را تقویت کرده و هم‌زمان روابط سیاسی‌اش با ایران نیز تقویت شده است، چنین سناریویی چندان دور از ذهن نیست.
جمع‌بندی نهایی
هرچند هیچ‌یک از این اخبار تاکنون به‌صورت رسمی تأیید نشده‌اند، اما هم‌زمانی انتشار آن‌ها از منابع مختلف و در کشورهای متفاوت، می‌تواند نشانه‌ای از آغاز یک همکاری نظامی جدید میان ایران و چین باشد. در شرایطی که تهران با محدودیت‌های شدید تسلیحاتی روبه‌رو است، روی‌آوردن به پکن می‌تواند راهی برای نوسازی بخشی از توان دفاعی کشور باشد.
source