ایسنا/خراسان رضوی بسیاری از درختان ازجمله درختان «سرو طاس» هزاران سال است که پابرجا مانده‌اند و سیل، خاک ضعیف و رطوبت بی‌رحم را تحمل کرده‌اند اما داستان بقای آنها بدون چالش نیست زیرا درختان «سرو طاس» اکنون با انبوهی از تهدیدها روبرو هستند.

در حالی که حیوانات پیر می‌شوند و از بین می‌روند، درختان تمایل دارند تا زمانی که محیطشان آنها را فرسوده کند، زنده بمانند. داستان «سرو طاس» نیز داستان استقامت است.  محققان برای درک چگونگی واکنش این درختان به تغییرات اقلیمی گذشته، از روش «تاریخ‌گذاری رادیوکربن» استفاده کردند. آنان حلقه‌های درخت را تجزیه‌وتحلیل و اندازه و تعداد آنها را اندازه‌گیری کردند. هر حلقه، تصویری از زندگی آن درخت را در یک سال معین ثبت می‌کرد و سابقه‌ای طولانی و ناگسستنی از شرایط محیطی ارائه می‌داد؛ آنچه درختان آشکار کردند شگفت‌انگیز بود.

درختان «سرو طاس»، قبل از سال ۵۰۰ میلادی، به‌طور معمول بیش از ۴۷۰ سال عمر می‌کردند اما پس از آن، طول عمر آنها به‌طور چشمگیری کاهش یافت و به‌طور متوسط ‌فقط ۱۸۶ سال بود.  در همان زمان، درختان شروع به رشد سریع‌تر کردند. این ممکن است چیز خوبی به نظر برسد اما رشد سریع اغلب به معنای استحکام ساختاری کمتر و افزایش استرس است. این زمان‌بندی با رویداد اقلیمی چشمگیر که به‌عنوان «حداقل تخریب» شناخته می‌شود، همسو است.

محققان گفتند: یافته‌های ما نشان می‌دهد که اثرات محلی تغییرات عمده آب‌وهوایی، به ویژه برای جنگل‌های ساحلی که در حال حاضر در برابر آسیب باد، نفوذ آب شور و افزایش سطح دریاها آسیب‌پذیر هستند، چقدر می‌تواند طولانی‌مدت باشد.

تاثیرات آب‌وهوایی بر درختان «سرو طاس»

محققان با وجود تغییر ناگهانی در طول عمر درختان، هیچ نشانه‌ای از آتش‌سوزی، فعالیت انسانی یا قطع درختان در محل رشد این درختان پیدا نکردند، با این حال، آنچه واضح است این است که درختان «سرو طاس» هرگز به حالت اولیه خود برنگشتند، حتی قرن‌ها بعد، آنها نتوانستند به طول عمر سابق خود برسند.

سایت ارث گزارش کرد، این تغییر، اختلالی کوتاه‌مدت نبود و در واقع، طول عمر آنها با گذشت زمان همچنان رو به کاهش بود. دانشمندان معتقدند، عوامل متعددی می‌توانند مسئول این امر باشند و شرایط ساحلی با طوفان‌های مکرر، افزایش شوری و الگوهای سیلابی نامنظم ممکن است ناپایدارتر شده باشد.

در دوره‌های خشک، آفاتی مانند کنه‌ها احتمالا رشد کرده و استرس بیشتری ایجاد می‌کردند و این تغییرات در کنار هم ممکن است محیطی را ایجاد کرده باشند که در آن طول عمر دیگر امکان‌پذیر نبوده است.

درختان «سرو طاس» به‌عنوان زمان‌سنج‌های اقلیمی

 این غول‌های باستانی نه فقط الهام‌بخش شگفتی هستند، بلکه به‌عنوان بایگانی‌های طبیعی نیز عمل و به دانشمندان کمک می‌کنند تا بفهمند که درختان چگونه رویدادهای اقلیمی گذشته را تحمل کرده‌اند و چگونه ممکن است در مواجهه با تغییرات اقلیمی مدرن دوام بیاورند.

نتایج تحقیق کنونی در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.

انتهای پیام

source

توسط expressjs.ir