دانشمندان این یافته‌ها را با الگوهای تغذیه‌ای گونه‌های زنده کوسه که رفتارهای غذایی بسیار متنوعی دارند مقایسه کردندد. گونه‌های امروزی که اشتهای زیادی دارند، از ماهی تا پستانداران کوچک دریایی را در فهرست طعمه‌های خود می‌گنجانند. این شباهت‌ها نشان می‌دهد که مگالودون که اغلب به‌عنوان بزرگ‌ترین شکارچی دریا شناخته می‌شود، ممکن است از نظر توان سازگاری در شکار، به برخی از شکارچیان رأس زنجیره امروزی شباهت داشته باشد.

تغییر منابع غذایی

در دوران میوسن، اکوسیستم‌ها با آنچه امروز می‌شناسیم تفاوت زیادی داشتند، اما برخی اصول پایه بقا همچنان پابرجا بودند. شکارچیان بزرگ برای ادامه بقا به منابع غذایی پرانرژی نیاز داشتند. با این حال، نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که مگالودون احتمالاً از انعطاف لازم برای شکار طعمه‌های متنوع برخوردار بوده است.

این یافته‌ها همچنین بیانگر آن‌ هستند که اگر جمعیت طعمه‌های ترجیحی کاهش پیدا می‌کرد، مگالودون ممکن بود با دشواری مواجه شود. سبک تغذیه تطبیق‌پذیر معمولاً به شکارچیان بزرگ کمک می‌کند تا در شرایطی که منابع غذایی تغییر یا کاهش می‌یابند، به بقای خود ادامه دهند. با این حال، رقبا و گونه‌های کوچکتر می‌توانستند در دوره‌هایی که طعمه‌ها کاهش می‌یافتند، جایگاه مگالودون را به چالش بکشند.

بزرگ‌ بودن نتوانست مگالودون را از نابودی نجات دهد

این یافته‌ها دیدگاه‌های مهمی درباره دگرگونی جوامع دریایی در گذر زمان زمین‌شناسی به ما می‌دهد و مهم‌تر از آن نشان می‌دهد که حتی شکارچیان عظیم‌الجثه نیز از خطر انقراض در امان نیستند. در حقیقت، ابعاد بزرگ به‌تنهایی تضمینی برای موفقیت همیشگی به شمار نمی‌آید. عوامل متعددی از جمله تغییر در زیستگاه‌ها، افزایش رقابت با دیگر گونه‌های کوسه و دگرگونی در جمعیت پستانداران دریایی ممکن است فشارهای شدیدی به این گونه وارد کرده باشند.

این روش جدید تأکید می‌کند که حتی داشتن دندان‌های بزرگ لزوماً به معنای سلطه بدون چالش نیست. بقا در دریا به چیزی فراتر از قدرت بدنی و آرواره‌های عظیم بستگی دارد.

کوسه‌های امروزی الگوهای مشابهی را از خود نشان می‌دهند

برخی از گونه‌های کوسه امروزی نیز توانایی شکار فرصت‌طلبانه را دارند. برای نمونه، کوسه سفید اگر فرصتی بیابد، فک، ماهی یا حتی پرندگان دریایی را شکار می‌کند. مقایسه این شکارچیان کنونی با مگالودون شباهت‌هایی را آشکار می‌کند که درک بهتری از زندگی شکارچیان باستانی اقیانوس‌ها به ما می‌دهد.

پژوهشگران مشتاق بررسی نمونه‌های دندانی از دوره‌ها و مناطق دیگر هستند تا دریابند آیا رژیم غذایی متنوع مگالودون یک راهبرد موقتی بوده یا روندی بلندمدت در میان گروه‌های مختلف کوسه‌ها در زیست‌بوم‌های گوناگون به شمار می‌رفته است.

مگالودون برای بقا ناچار به سازگاری بوده است

امروزه دریاها همچنان شکارچیان مهیبی را در خود جای داده‌اند، اما هیچ‌کدام به اندازه مگالودون عظیم نیستند. هرچند حضور آن برای همیشه از بین رفته، اما روایت آن همچنان الهام‌بخش باقی مانده است.

یافته‌های اخیر از کوسه‌ای پرده برمی‌دارند که از هر فرصت خوراکی بهره گرفته و نشان می‌دهد حتی نیرومندترین موجودات نیز ناگزیرند خود را با شرایط وفق دهند یا از میان بروند.

ترکیب علم زیست‌شناسی و شیمی پرده از اسرار موجوداتی برمی‌دارد که نشانه‌های اندکی از خود به‌جا گذاشته‌اند. پژوهش‌های مربوط به بوم‌شناسی دیرینه نوید کشفیات بیشتری را می‌دهند و آشکار می‌سازند که می‌توانیم گذشته را کنار هم قرار داده و برای آینده آگاهی به دست آوریم.

نتایج این تحقیق در مجله Earth and Planetary Science Letters منتشر شده است.