شایانیوز- در یکی از تاریخی‌ترین لحظات مذهبی جهان، هنر دست ایرانی بار دیگر درخشید. در مراسم وداع با پاپ فرانسیس در کلیسای سن‌پیتر واتیکان، تابوت او بر روی یک فرش دستباف اصیل از شهر ملایر قرار گرفت؛ فرشی با قدمتی بیش از صد سال که نمادی از اصالت، زیبایی و پیوند فرهنگی میان ایران و واتیکان است.

مراسم وداع با پاپ فرانسیس، که در تاریخ ۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ در واتیکان برگزار شد، با جلوه‌ای از هنر ایرانی همراه بود. تابوت پاپ فرانسیس بر روی فرشی دستبافت از شهر ملایر قرار گرفت؛ فرشی با ابعاد ۵ در ۷ متر که قدمتی بیش از صد سال دارد و به‌طور ویژه برای اهداء به واتیکان بافته شده است.

فرش‌های ملایری به ظرافت بافت، تراکم گره بالا، استفاده از پشم طبیعی و رنگ‌های گیاهی اصیل شناخته می‌شوند. طرح‌های این قالی‌ها عمدتاً شامل نقوش لچک‌ترنج، زمینه‌های گلدار و رنگ‌آمیزی‌های گرم و دلنشین است که نمایانگر سنت‌های کهن قالیبافی ایران می‌باشد. فرشی که در این مراسم به کار گرفته شد نیز با حفظ همین ویژگی‌ها، نماد فاخر هنر دست‌بافان ایرانی به شمار می‌رود.

استفاده از فرش ایرانی در مراسم رسمی واتیکان سابقه‌ای طولانی دارد و به نوعی سنتی است دیرینه که در مراسم مهم و رسمی، از قالی‌های نفیس ایرانی استفاده می‌شود. یکی از بارزترین نمونه‌های این سنت، استفاده از قالی ایرانی در آیین تدفین پاپ‌هاست. در تصاویر ثبت‌شده از پنجاه سال گذشته و در تشییع پاپ‌های پیشین نیز، از فرش‌های ایرانی با طرح‌هایی همچون هریس استفاده شده بود.همچنین در آیین‌های عبادی خاص مانند مراسم دعای روز جمعه‌نیک، بارها دیده شده که پاپ بر قالی ایرانی زانو می‌زند.

این بار نیز پیش از انتقال تابوت به کلیسای سن‌پیتر، در محل اقامت پاپ فرانسیس از یک قالی ایرانی دیگر با طرح هریس بهره گرفته شد.

پاپ فرانسیس، در وصیت خود خواستار مراسمی ساده و متفاوت شده بود. او وصیت کرده بود در یک تابوت چوبی ساده، با لایه داخلی از روی، دفن شود و به جای خاکسپاری در محدوده سنتی واتیکان، در کلیسای سانتا ماریا ماجوره رم، محل نیایش‌های شخصی‌اش، به خاک سپرده شود.

استفاده از فرش ملایری در این مراسم تاریخی، بار دیگر نشان داد که هنر ایرانی نه تنها میراثی ملی بلکه گنجینه‌ای جهانی است که در مهم‌ترین لحظات مذهبی و فرهنگی جهان، با اصالت و وقار می‌درخشد.