این روزها تلسکوپ فضایی جیمز وب توانسته شگفتی‌های زیادی را از کیهان آشکار کند. هرچند امروز می‌خواهیم نگاهی به بهترین تصاویر تلسکوپ هابل از فضا داشته باشیم. تصاویری که شما را حیرت‌زده خواهند کرد.

ناسا توانسته در تاریخ پرافتخار خود دستاوردهای زیادی را در زمینه فضا ثبت کند. این را نیز مدیون کاوشگرها و تلسکوپ‌های مختلفی هستیم که یکی پس از دیگری اسرار پنهان جهان را برای ما آشکار کردند. یکی از معروف‌ترین تلسکوپ‌های جهان هابل نام دارد. این تلسکوپ در ۲۴ آپریل ۱۹۹۰ (معادل ۴ اردیبهشت ۱۳۶۹) به‌ فضا پرتاب شد و توانست حیرت جهانیان را برانگیزد. در ادامه نگاهی به بهترین تصاویر فضایی تلسکوپ هابل خواهیم داشت.

نگاهی به بهترین تصاویر تلسکوپ هابل از سحابی‌ها تا اسرار کیهان

از آنجایی که هنوز توانایی سفر به اعماق فضا را نداریم و راکت بدون سوخت ناسا در مراحل اولیه خود قرار دارد، باید از تلسکوپ‌های قدرتمند برای کشف اسرار جهان هستی بهره بگیریم. در سال‌های اخیر تلسکوپ فضایی جیمز وب توانسته اخبار نجوم را کاملا در اختیار خود بگیرد. جیمز وب حتی توانسته نخستین کهکشان‌های جهان را کشف کند. با وجود این، هنوز نمی‌توان دستاوردهای شگفت‌انگیز تلسکوپ هابل را فراموش کرد. در بهترین تصاویر فضایی تلسکوپ هابل برخی از شگفت‌انگیزترین اجرام فضایی را با جزئیات بالا مشاهده می‌کنیم.

سحابی میگو

بیایید بهترین تصاویر تلسکوپ فضایی هابل را با سحابی میگو شروع کنیم. این سحابی زیبا با نام رسمی IC 4628 شناخته می‌شود و در فاصله ۶۰۰۰ سال نوری از زمین در صورت فلکی عقرب قرار دارد. سحابی‌ها ابرهایی متراکم از گاز و غبار بین‌ستاره‌ای هستند که پس از انفجار و پایان عمر ستاره‌ها شکل می‌گیرند.

این مواد بین‌ستاره‌ای در گام بعدی می‌توانند خود زمینه‌ساز شکل‌گیری ستاره‌های جدید شوند. عرض سحابی میگو به‌حدود ۲۵۰ سال نوری می‌رسد و از نظر شکل دادن به ستاره‌های جدید بسیار فعال است. دانشمندان میگو را در دسته سحابی‌های نشری قرار داده‌اند. چراکه اتم‌های گاز درون آن دچار برانگیختگی می‌شوند و نور زیادی را به اطراف می‌فرستند.

سحابی پرده

یکی از بهترین تصاویر تلسکوپ فضایی هابل به سحابی پرده تعلق دارد. این سحابی بازمانده یک ابرنواختر بسیار غول‌پیکر است و در فاصله ۲۱۰۰ سال نوری از زمین در صورت فلکی ماکیان قرار گرفته است. سحابی پرده به‌عنوان یکی از بزرگترین منابع پرتو ایکس در آسمان شناخته می‌شود و عرض آن به ۱۱۰ سال نوری می‌رسد.

اخترشناسان بر این باور هستند که این سحابی حدود ۸ هزار سال پیش به‌وجود آمد. در آن زمان ستاره‌ای که جرم آن ۲۰ برابر جرم خورشید بود دچار فروپاشی شد. بادهای ستاره‌ای ناشی از انفجار نیز سبب شدند که سحابی شکل خاص و عجیب کنونی را پیدا کند. تلسکوپ هابل این تصویر را در سال ۲۰۱۵ ثبت کرده است.

شبحی در فضا

یک صورت شبح‌وار با چشمانی درخشان در اعماق فضا به‌شما خیره می‌شود. گویی که در فضا جشن هالووین برگزار شده است. این تصوری است که با نگاه به یکی از بهترین تصاویر تلسکوپ فضایی هابل به‌ذهن می‌رسد. گرچه اگر کمی دقت کنید، متوجه می‌شوید که چشمان شبح در واقع هسته‌های اصلی دو کهکشان بسیار دور هستند.

این دو کهکشان در شرف برخورد با یکدیگر قرار دارند و با ستاره‌های موجود در دیسک‌های کهکشانی خود احاطه شده‌اند. نگاهی به این تصویر که در سال ۲۰۱۹ ثبت شد به ما یادآور می‌شود که چقدر کره زمین در مقایسه با جهان هستی کوچک و بی‌مقدار است.

جسم هوگ

تلسکوپ فضایی هابل در تلاش برای ثبت یکی از بهترین تصاویر خود سراغ یکی از زیباترین اسرار جهان هستی رفته است. در این تصویر شما جسم هوگ را مشاهده می‌کنید که از دور به‌صورت یک حلقه کاملا متقارن در اطراف یک کره زرد جلوه می‌کند. این کهکشان حلقه‌ای بسیار نادر است و عرض آن به حدود ۱۰۰ هزار سال نوری می‌رسد (کمی بزرگتر از راه شیری). جالب است بدانید که هابل این تصویر را از فاصله ۶۰۰ میلیون سال نوری ثبت کرده است.

اخترشناسان تخمین می‌زنند که جرم این کهکشان ۷۰۰ میلیارد برابر خورشیدی باشد. هسته داخلی کهکشان از ستارگان سرخ و قدیمی تشکیل شده است و در حلقه بیرونی میلیاردها ستاره جوان آبی دیده می‌شوند. در فضای تاریک بین دو حلقه نیز می‌توان یک کهکشان حلقه‌ای دیگر را مشاهده کرد. این کهکشان فاصله فوق‌العاده زیادی با ما دارد و به همین‌خاطر آنقدر کوچک دیده می‌شود.

بهترین تصاویر تلسکوپ هابل: کهکشان گودزیلا

در این تصویر شگفت‌انگیز از تلسکوپ هابل می‌توان کهکشان غول‌پیکر UGC 2885 را مشاهده کرد. گودزیلا یکی از بزرگترین کهکشان‌های شناخته‌شده در جهان است و به همین‌خاطر چنین لقبی را در اختیار دارد. این کهکشان در فاصله ۲۳۲ میلیون سال نوری از زمین و در صورت فلکی برساوش قرار گرفته است.

کهکشان گودزیلا حدود ۲.۵ برابر بزرگتر از راه شیری است؛ اما ۱۰ برابر بیشتر از کهکشان ما ستاره دارد. این کهکشان در نقطه خاصی از فضا قرار گرفته است و هیچ کهکشان دیگری در نزدیکی آن دیده نمی‌شود. همین نیز سبب شده که از فشار گرانشی در امان بماند. ساختار کاملا یکپارچه و منظم کهکشان نیز همین موضوع را نشان می‌دهد.

البته عدم تعامل با دیگر کهکشان‌ها باعث شده که گودزیلا یک کهشان نسبتا آرام باشد. به‌صورتی که نرخ شکل‌گیری ستاره‌های جدید در این کهکشان نصف راه شیری است.

ساختار عجیب Arp 273

ناسا ۲۱ سال پس از پرتاب تلسکوپ هابل به فضا این تصویر را منتشر کرد. در یکی از بهترین تصاویر تلسکوپ فضایی هابل ساختار عجیب Arp 273 را مشاهده می‌کنیم. در تصویر اینگونه به‌نظر می‌رسد که یک کهکشان گردابی-مارپیچی به‌خاطر نیروی گرانش قوی از یک منبع نامشخص از شکل اصلی خود خارج شده است. گرچه واقعیت اینگونه نیست.

در قسمت بالایی تصویر یک کهکشان بزرگ مارپیچی به‌نام UGC 1810 قرار دارد. این کهکشان تحت فشار یک کهکشان کوچکتر به‌نام UGC1813 به‌شکل گل رز درآمده است. جالب است بدانید که کهکشان کوچکتر ۵ برابر جرم کمتری دارد. این تصویر از فاصله ۳۰۰ میلیون سال نوری از زمین و در صورت فلکی آندرومدا ثبت شده است.

بهترین تصاویر تلسکوپ هابل: منطقه Sharpless 2-106

این تصویر می‌تواند برای چند لحظه نفس را در سینه حبس کند. در نگاه اول اینگونه به‌نظر می‌رسد که یک فرشته برفی در میانه فضا ایستاده است. گرچه آنچه به‌عنوان بال‌های آبی فرشته دیده می‌شود جت‌های گاز داغ هستند که به‌خاطر دمای بسیار بالا به‌رنگ آبی دیده می‌شوند.

در این سحابی گازها از دو قطب خارج می‌شوند و یک ستاره غول‌پیکر در مرکز سحابی نیز گازها را به‌اطراف پراکنده می‌کند. گرد‌وغبار اطراف ستاره مرکزی نیز همچون یک کمربند شکل گرفته‌اند. به همین‌خاطر به‌نظر می‌رسد که سحابی هر لحظه در حال گسترش است.

این سحابی در صورت فلکی ماکیان و در فاصله ۲۰۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد. تصور کنید که روزی بشر می‌تواند از نزدیکی این سحابی گذشته و تصاویر هابل را با آنچه خود می‌بیند مقایسه کند.

در گجت نیوز بخوانید: بهترین شاهکارهای تلسکوپ جیمز وب در سال ۲۰۲۴ گرفتن این عکس شگفت انگیز از کهکشان آندرومدا بیش از ۱۰ سال زمان برده است جیمز وب با قطعیت می‌گوید که تصور ما از جهان اشتباه است