به فعلی که دومین حرف اصلی آن یکی از حروف علّه باشد، «فعل اجوف» گفته می‌شود. به‌طور مثال، فعل‌های «خافَ»، «نامَ» و «باعَ» همگی نمونه‌‌هایی از فعل‌های اجوف در زبان عربی هستند. با خواندن این مطلب از مجله فرادرس، نه‌تنها یاد می‌گیرید که فعل اجوف چیست، بلکه با روش صرف انواع فعل‌های اجوف هم آشنا می‌شوید. در ادامه، مثال‌هایی از فعل‌های اجوف را در جمله‌های عربی بررسی می‌کنید و با حل کردن تمرین‌های پایانی این مطلب، سطح یادگیری خود را در مورد فعل‌های اجوف ارزیابی می‌کنید.

فهرست مطالب این نوشته
997696

فعل اجوف چیست؟

فعل اجوف یکی از انواع فعل‌های معتل است. دومین حرف اصلی این نوع از فعل‌ها، یکی از حروف علّه (ا، و، ی) است. به فعل‌های اجوف، فعل‌های «مُعْتَلُ العِیْن» هم گفته می‌شود. در فیلم آموزش صرف ۱ فرادرس، فعل‌ اجوف و ساختار آن به‌خوبی بررسی شده است. با کلیک روی لینک زیر می‌توانید به این فیلم آموزشی دسترسی داشته باشید.

برای اینکه با فعل‌های اجوف بیشتر آشنا شوید، به مثال زیر دقت کنید. فعل اصلی جمله زیر «یَبیعُ» است. این فعل از سه حرف اصلی «ب‍ـ»، «ی» و «‍ـع» تشکیل شده است. مشاهده می‌کنید که دومین حرف اصلی آن، «ی»، یکی از حروف عله است. بنابراین، فعل «یَبیعُ» نوعی فعل اجوف به شمار می‌آید.

البائِعُ یَبیعُ الأَقْمِصَةَ الجَمیلَةَ.

فروشنده لباس‌های زیبایی را می‌فروشد.

انواع فعل اجوف

در بخش قبل، گفتیم که فعل اجوف چیست و چه ساختاری دارد. در این بخش، انواع فعل‌های اجوف را بررسی می‌کنیم. در زبان عربی سه نوع حرف عله وجود دارد که عبارتند از: «ا»، «و» و «ی». توجه داشته باشید که حروف عله اصلی، «و» و «ی» هستند. «ا» در واقع، در نتیجه اعمال قواعد اعلال است و با تغییر سایر حروف عله به وجود می‌آید. با توجه به نکته‌هایی که گفتیم، می‌توانیم فعل‌های اجوف را به دو دسته زیر تقسیم کنیم:

  • فعل اجوف یایی: دومین حرف اصلی آن «ی» است. (مانند: نالَ «نَیَلَ»)
  • فعل اجوف واوی: دومین حرف اصلی آن «و» است. (مانند: نامَ «نَوَمَ»)
یک تخته در اتاق خالی قرار دارد - فعل اجوف چیست

روش صرف فعل اجوف

فعل‌های اجوف را می‌توان هم به‌‌صورت ماضی و هم به‌صورت مضارع و امر صرف کرد. البته روش صرف این نوع از فعل‌ها قواعد خاصی دارد که آن‌ها را در این بخش توضیح می‌دهیم. ازآنجایی‌که فعل‌های اجوف به دو دسته اجوف واوی و اجوف یایی تقسیم می‌شوند، روش صرف این دو نوع فعل را به‌صورت جداگانه بررسی می‌کنیم.

صرف فعل اجوف واوی

فعل‌های اجوف واوی، یعنی فعل‌هایی که دومین حرف اصلی آن‌ها، «و» است. ابتدا روش صرف فعل‌های ماضی اجوف واوی را نشان می‌دهیم. سپس روش صرف فعل‌های مضارع اجوف واوی را آموزش می‌دهیم.

صرف فعل ماضی اجوف واوی

با دقت به مثالی که در جدول زیر آورده‌ایم، یاد می‌گیرید که روش صرف این نوع از فعل اجوف چیست و قواعد آن چگونه ست.

صیغه (شماره) مثال فعل ماضی اجوف واوی (ترجمه)
مفرد مذکر غائب (۱) قَالَ (آن مرد گفت.)
مفرد مؤنث غائب (۲) قَالَتْ (آن زن گفت.)
مثنی مذکر غائب (۳) قَالَا (آن دو مرد گفتند.)
مثنی مؤنث غائب (۴) قَالَتَا (آن دو زن گفتند.)
جمع مذکر غائب (۵) قَالُوا (آن چند مرد گفتند.)
جمع مؤنث غائب (۶) قُلْنَ (آن چند زن گفتند.)
مفرد مذکر مخاطب (۷) قُلْتَ (تو گفتی.)
مفرد مؤنث مخاطب (۸) قُلْتِ (تو گفتی.)
مثنی مذکر مخاطب (۹) قُلْتُمَا (شما دو مرد گفتید.)
مثنی مؤنث مخاطب (۱۰) قُلْتُمَا (شما دو زن گفتید.)
جمع مذکر مخاطب (۱۱) قُلْتُمْ (شما چند مرد گفتید.)
جمع مؤنث مخاطب (۱۲) قُلْتُنَّ (شما چند زن گفتید.)
متکلم وحده (۱۳) قُلْتُ (من گفتم.)
متکلم مع الغیر (۱۴) قُلْنَا (تو گفتی.)

با دقت به نکته‌های زیر یاد می‌گیرید که قواعد اعلال این نوع از فعل‌ اجوف چیست و در کدامیک از صیغه‌‌های فعل‌ها باید آن‌ها را رعایت کنیم.

  • در صیغه‌های مفرد مذکر و مؤنث غائب، مثنی مذکر و مؤنث غائب و جمع مذکر غائب (صیغه‌های ۱ تا ۵)، حرف «و» در فعل‌های اجوف واوی به «ا» تبدیل می‌شود. چون در ساختار این فعل‌ها حرف «و» با حرکت فتحه حرف قبل از خود سازگار نیست. بنابراین، این حرف به «ا» تبدیل می‌شود تا تلفط آن راحت‌تر باشد. (قَوَل ← قالَ)
  • از صیغه جمع مؤنث غائب تا آخر (صیغه‌های ۶ تا آخر)، حرف «و» حذف می‌شود و به‌جای آن، حرف قبل از «و»، با حرکت ضمه می‌آید. چون در این صیغه‌ها، هم حرف عله و هم حرف بعد از آن هر دو ساکن هستند و تلفظ آن‌ها دشوار است (اِلتقای ساکِنَیْن). به همین علت، حرف عله حذف می‌شود تا تلفظ آن راحت‌تر باشد. (یَقولْنَ ← یَقُلْنَ)

صرف فعل مضارع اجوف واوی

در جدول زیر، مثالی از صرف فعل‌های مضارع اجوف واوی را نشان داده‌ایم. برای اینکه به‌طور کلی با روش صرف فعل‌های عربی آشنا شوید، می‌توانید از فیلم آموزش عربی پایه هشتم فرادرس کمک بگیرید.

صیغه (شماره) مثال فعل مضارع اجوف واوی (ترجمه)
مفرد مذکر غائب (۱) يَقُولُ (آن مرد می‌گوید.)
مفرد مؤنث غائب (۲) تَقُولُ (آن زن می‌گوید.)
مثنی مذکر غائب (۳) يَقُولَانِ (آن دو مرد می‌گویند.)
مثنی مؤنث غائب (۴) تَقُولَانِ (آن دو زن می‌گویند.)
جمع مذکر غائب (۵) يَقُولُونَ (آن چند مرد می‌گویند.)
جمع مؤنث غائب (۶) يَقُلْنَ (آن چند زن می‌گویند.)
مفرد مذکر مخاطب (۷) تَقُولُ (تو می‌گویی.)
مفرد مؤنث مخاطب (۸) تَقُولِينَ (تو می‌گویی.)
مثنی مذکر مخاطب (۹) تَقُولَانِ (شما دو مرد می‌گویید.)
مثنی مؤنث مخاطب (۱۰) تَقُولَانِ (شما دو زن می‌گویید.)
جمع مذکر مخاطب (۱۱) تَقُولُونَ (شما چند مرد می‌گویید.)
جمع مؤنث مخاطب (۱۲) تَقُلْنَ (شما چند زن می‌گویید.)
متکلم وحده (۱۳) أَقُولُ (من می‌گویم.)
متکلم مع الغیر (۱۴) نَقُولُ (ما می‌گوییم.)

برای اینکه بدانید روش صرف این نوع از فعل اجوف چیست و چطور باید قواعد آن را رعایت کنید، به نکته‌های زیر توجه داشته باشید.

  • در تمامی صیغه‌های فعل مضارع اجوف واوی، به‌جز صیغه‌های جمع مؤنث غائب و مخاطب (صیغه‌های ۶ و ۱۲)، حرف عله به‌صورت ساکن، حضور دارد.
  • در صیغه‌های جمع مؤنث غائب و مخاطب، چون هم «و» و هم حرف بعد از آن ساکن است، «و» حذف می‌شود تا تلفظ فعل راحت‌تر باشد. (تُقولْنَ ← تَقُلْنَ)
یک کاغذ روی میز قرار دارد

صرف فعل امر اجوف واوی

در جدول زیر، مثالی از روش صرف فعل‌های امر اجوف واوی نشان داده شده است. ازآنجایی‌که فعل‌های امر فقط از صیغه‌های مخاطب ساخته می‌شوند، در این جدول فقط فعل‌های امر صیغه‌های مخاطب را نشان داده‌ایم.

صیغه (شماره) مثال فعل امر اجوف واوی (ترجمه)
مفرد مذکر مخاطب (۷) قُلْ (تو بگو.)
مفرد مؤنث مخاطب (۸) قُولِي (تو بگو.)
مثنی مذکر مخاطب (۹) قُولَا (شما دو مرد بگویید.)
مثنی مؤنث مخاطب (۱۰) قُولَا (شما دو زن بگویید.)
جمع مذکر مخاطب (۱۱) قُولُوا (شما دو زن بگویید.)
جمع مؤنث مخاطب (۱۲) قُلْنَ (شما دو زن بگویید.)

با توجه به نکته‌های زیر به‌طور کامل یاد می‌گیرید قواعد صرف این نوع از فعل اجوف چیست و چگونه انجام می‌شود.

  • در صیغه مفرد مذکر مخاطب، حرف «و» و حرف بعد از آن هر دو ساکن هستند. به همین علت، «و» حذف می‌شود تا تلفظ این فعل آسان‌تر باشد. در این حالت، حرف اول فعل با ضمه می‌آید. (قَولْقُلْ)
  • می‌دانیم در صیغه مضارع جمع مؤنث مخاطب، حرف عله حذف می‌شود. چنانچه بخواهیم از فعل‌های این صیغه، فعل امر بسازیم، باز هم باید حرف عله را حذف کنیم.
  • در سایر صیغه‌ها، یعنی مفرد مؤنث مخاطب، مثنی مذکر و مؤنث مخاطب، همین‌طور جمع مذکر مخاطب، حرف عله حذف نمی‌شود.

استثنای فعل های اجوف واوی

تا اینجا، روش صرف فعل‌های اجوف و تغییرات آن‌ها را بررسی کردیم. اکنون باید این نکته را هم اضافه کنیم که برخی از فعل‌های اجوف واوی استثنا هستند و روش صرف آن‌ها با سایر افعال اجوف واوی متفاوت است. فعل «خاف» (خَوَفَ) یکی از این موارد است. روش صرف این فعل‌ را به‌صورت ماضی و مضارع در جدول زیر آورده‌ایم.

صیغه (شماره) صرف فعل ماضی «خافَ» (ترجمه) صرف فعل مضارع «خافَ» (ترجمه)
مفرد مذکر غائب (۱) خَافَ (آن مرد ترسید.) يَخَافُ (آن مرد می‌ترسد.)
مفرد مؤنث غائب (۲) خَافَتْ (آن زن ترسید.) تَخَافُ (آن زن می‌ترسد.)
مثنی مذکر غائب (۳) خَافَا (آن دو مرد ترسیدند.) يَخَافَانِ (آن دو مرد می‌ترسند.)
مثنی مؤنث غائب (۴) خَافَتَا (آن دو زن ترسیدند.) تَخَافَانِ (آن دو زن می‌ترسند.)
جمع مذکر غائب (۵) خَافُوا (آن چند مرد ترسیدند.) يَخَافُونَ (آن چند مرد می‌ترسند.)
جمع مؤنث غائب (۶) خِفْنَ (آن چند زن ترسیدند.) يَخَفْنَ (آن چند زن می‌ترسند.)
مفرد مذکر مخاطب (۷) خِفْتَ (تو ترسیدی.) تَخَافُ (تو می‌ترسی.)
مفرد مؤنث مخاطب (۸) خِفْتِ (تو ترسیدی.) تَخَافِينَ (تو می‌ترسی.)
مثنی مذکر مخاطب (۹) خِفْتُمَا (شما دو مرد ترسیدید.) تَخَافَانِ (شما دو مرد می‌ترسید.)
مثنی مؤنث مخاطب (۱۰) خِفْتُمَا (شما دو زن ترسیدید.) تَخَافَانِ (شما دو زن می‌ترسید.)
جمع مذکر مخاطب (۱۱) خِفْتُمْ (شما چند مرد ترسیدید.) تَخَافُونَ (شما چند مرد می‌ترسید.)
جمع مؤنث مخاطب (۱۲) خِفْتُنَّ (شما چند زن ترسیدید.) تَخَفْنَ (شما چند زن می‌ترسید.)
متکلم وحده (۱۳) خِفْتُ (من ترسیدم.) أَخَافُ (من می‌ترسم.)
متکلم مع الغیر (۱۴) خِفْنَا (ما ترسیدیم.) نَخَافُ (ما می‌ترسیم.)

در ادامه، نکته‌های تکمیلی را در مورد اینکه روش صرف این نوع از فعل اجوف چیست، ارائه کرده‌ایم.

  • در صیغه‌های ماضی این فعل‌ها، بعد از حذف حرف عله، حرف اول فعل به‌جای اینکه ضمه (ـُ) بگیرد، کسره (ـِ) می‌گیرد.
  • در صیغه‌های مضارع این فعل‌ها، به‌جای اینکه حرف عله اصلی بیاید، این حرف به «ا» قلب و تبدیل می‌شود.

روش صرف این دسته از فعل‌ها در حالت امر هم با سایر فعل‌های اجوف واوی متفاوت است. به‌طور مثال، در جدول زیر، روش صرف فعل امر «خاف» را مشاهده می‌کنید.

صیغه (شماره) صرف فعل امر «خافَ» (ترجمه)
مفرد مذکر مخاطب (۷) خَفْ (تو بترس.)
مفرد مؤنث مخاطب (۸) خَافِي (تو بترس.)
مثنی مذکر مخاطب (۹) خَافَا (شما دو مرد بترسید.)
مثنی مؤنث مخاطب (۱۰) خَافَا (شما دو زن بترسید.)
جمع مذکر مخاطب (۱۱) خَافُوا (شما چند مرد بترسید.)
جمع مؤنث مخاطب (۱۲) خَفْنَ (شما چند زن بترسید.)

برای اینکه صرف این نوع از فعل‌های اجوف واوی را بهتر یاد بگیرید، به نکته‌های زیر دقت کنید.

  • در صیغه‌های امر مفرد مذکر مخاطب و جمع مؤنث مخاطب، حرف اول فعل به‌جای اینکه ضمه (ـُ) بگیرد، فتحه (ـَ) می‌گیرد.
  • در سایر صیغه‌ها، به‌جای حرف عله اصلی (و)، حرف «ا» می‌آید.

صرف فعل اجوف یایی

فعل‌های اجوف یایی آن دسته از فعل‌های اجوف هستند که دومین حرف اصلی آن‌ها «ی» است. در این بخش، روش صرف فعل‌های اجوف یایی را به‌صورت ماضی و مضارع آموزش می‌دهیم.

صرف فعل ماضی اجوف یایی

در جدول زیر، روش صرف یک نمونه از فعل‌های اجوف یایی را به‌صورت ماضی مشاهده می‌کنید. روش صرف فعل‌های ماضی و قواعد کلی مربوط به آن‌ها در فیلم آموزش قواعد عربی پایه هفتم فرادرس آموزش داده شده است.

صیغه (شماره) مثال فعل ماضی اجوف یایی (ترجمه)
مفرد مذکر غائب (۱) جَاءَ (آن مرد آمد.)
مفرد مؤنث غائب (۲) جَاءَتْ (آن زن آمد.)
مثنی مذکر غائب (۳) جَاءَا (آن دو مرد آمدند.)
مثنی مؤنث غائب (۴) جَاءَتَا (آن دو زن آمدند.)
جمع مذکر غائب (۵) جَائُوا (آن چند مرد آمدند.)
جمع مؤنث غائب (۶) جِئْنَ (آن چند زن آمدند.)
مفرد مذکر مخاطب (۷) جِئْتَ (تو آمدی.)
مفرد مؤنث مخاطب (۸) جِئْتِ (تو آمدی.)
مثنی مذکر مخاطب (۹) جِئْتُمَا (شما دو مرد آمدید.)
مثنی مؤنث مخاطب (۱۰) جِئْتُمَا (شما دو زن آمدید.)
جمع مذکر مخاطب (۱۱) جِئْتُمْ (شما چند مرد آمدید.)
جمع مؤنث مخاطب (۱۲) جِئْتُنَّ (شما چند زن آمدید.)
متکلم وحده (۱۳) جِئْتُ (من آمدم.)
متکلم مع الغیر (۱۴) جِئْنَا (ما آمدیم.)

صرف فعل‌های ماضی اجوف یایی را با توجه به نکته‌های زیر بهتر یاد می‌گیرید.

  • در صیغه‌های مفرد مذکر و مؤنث غائب، مثنی مذکر و مؤنث غائب و جمع مذکر غائب (صیغه‌های ۱ تا ۵) حرف عله «ی» به «ا» تبدیل می‌شود. چون در ساختار این فعل‌ها، «ی» با حرکت حرف قبل از خود سازگار نیست. بنابراین، به «ا» تبدیل می‌شود تا تلفظ آن راحت‌تر باشد. (جَیَءَ ← جاءَ)
  • در سایر صیغه‌ها (از صیغه ۶ تا ۱۴) حرف عله حذف می‌شود. چون هم حرف عله و هم حرف بعد از آن هرد دو ساکن هستند. بنابراین حرف عله «ی» حذف می‌شود تا تلفظ این فعل‌ها راحت‌تر باشد. در این حالت، حرف اول فعل با حرکت کسره می‌آید. (جَیْئْنَ ← جِئْنَ)

صرف فعل مضارع اجوف یایی

روش صرف فعل‌های مضارع اجوف یایی را با دقت به مثالی که در جدول زیر آورده‌ایم، بهتر یاد می‌گیرید. در این جدول، صرف تمامی صیغه‌های مضارع این فعل‌ها را نشان داده‌ایم.

صیغه (شماره) مثال فعل مضارع اجوف واوی (ترجمه)
مفرد مذکر غائب (۱) يَجِيءُ (آن مرد می‌آید.)
مفرد مؤنث غائب (۲) تَجِيءُ (آن زن می‌آید.)
مثنی مذکر غائب (۳) يَجِيئَانِ (آن دو مرد می‌آیند.)
مثنی مؤنث غائب (۴) تَجِيئَانِ (آن دو زن می‌آیند.)
جمع مذکر غائب (۵) يَجِيئُونَ (آن چند مرد می‌آیند.)
جمع مؤنث غائب (۶) يَجِئْنَ (آن چند زن می‌آیند.)
مفرد مذکر مخاطب (۷) تَجِيءُ (تو می‌آیی.)
مفرد مؤنث مخاطب (۸) تَجِيئِينَ (تو می‌آیی.)
مثنی مذکر مخاطب (۹) تَجِيئَانِ (شما دو مرد می‌آیید.)
مثنی مؤنث مخاطب (۱۰) تَجِيئَانِ (شما دو زن می‌آیید.)
جمع مذکر مخاطب (۱۱) تَجِيئُونَ (شما چند مرد می‌آیید.)
جمع مؤنث مخاطب (۱۲) تَجِئْنَ (شما چند زن می‌آیید.)
متکلم وحده (۱۳) أَجِيءُ (من می‌آیم.)
متکلم مع الغیر (۱۴) نَجِيءُ (ما می‌آییم.)

اینکه روش صرف این نوع از فعل‌ اجوف چیست و قواعد آن چگونه است، در نکته‌های زیر با دقت بیشتری توضیح داده شده است.

  • در همه صیغه‌ها به‌جز جمع مؤنث غائب و مخاطب (۶ و ۱۲)، حرف عله «ی» به‌صورت ساکن حضور دارد.
  • در صیغه‌های جمع مؤنث غائب و مخاطب، حرف عله حذف می‌شود. چون در ساختار این فعل‌ها هم حرف «ی» و هم حرف بعد از آن، ساکن هستند. بنابراین، حرف عله «ی» حذف می‌شود و حرف قبل از آن نیز با حرکت کسره می‌آید. (يَجيْئْنَ ← يَجِئْنَ)

صرف فعل امر اجوف یایی

برای آشنایی با ساختار فعل‌های امر اجوف یایی، به مثالی که در جدول زیر آورده‌ایم، توجه کنید.

صیغه (شماره) مثال فعل امر اجوف یایی (ترجمه)
مفرد مذکر مخاطب (۷) جِئْ (تو بیا.)
مفرد مؤنث مخاطب (۸) جِيئِي (تو بیا.)
مثنی مذکر مخاطب (۹) جِيئَا (شما دو مرد بیایید.)
مثنی مؤنث مخاطب (۱۰) جِيئَا (شما دو زن بیایید.)
جمع مذکر مخاطب (۱۱) جِيئُوا (شما چند مرد بیایید.)
جمع مؤنث مخاطب (۱۲) جِئْنَ (شما چند زن بیایید.)

در مورد صرف فعل‌های امر اجوف یایی، لازم است به نکته‌های زیر هم دقت کنید.

  • در صیغه امر مفرد مذکر مخاطب، هم «ی» ساکن می‌شود، هم حرف بعد از آن. به همین علت، «ی» حذف می‌شود و حرف قبل از آن با حرکت کسره (ـِ) می‌آید. (جیْئْجِئْ)
  • در صیغه مضارع جمع مؤنث مخاطب، حرف عله «ی» حذف می‌شود. اگر از فعل‌های این صیغه، فعل امر بسازیم، باز هم باید حرف عله را حذف کنیم.
  • در سایر صیغه‌های فعل امر، حرف عله حضور دارد.
یک تخته روی دیوار قرار دارد - فعل اجوف چیست

استثنای فعل های اجوف یایی

در میان فعل‌های اجوف یایی نیز مانند فعل‌های اجوف واوی، گاهی استثناهایی دیده می‌شود. یکی از این موارد، فعل «نالَ» (نَیَلَ) است که ساختار صورت ماضی و مضارع آن را در جدول زیر مشاهده می‌کنید.

صیغه (شماره) صرف فعل ماضی «نالَ» (ترجمه) صرف فعل مضارع «نالَ» (ترجمه)
مفرد مذکر غائب (۱) نَالَ (آن مرد به … دست یافت.) يَنَالُ (آن مرد به … دست می‌یاید.)
مفرد مؤنث غائب (۲) نَالَتْ (آن زن به … دست یافت.) تَنَالُ (آن زن به … دست می‌یابد.)
مثنی مذکر غائب (۳) نَالَا (آن دو مرد به … دست یافتند.) يَنَالَانِ (آن دو مرد به … دست می‌یابند.)
مثنی مؤنث غائب (۴) نَالَتَا (آن دو زن به … دست یافتند.) تَنَالَانِ (آن دو زن به … دست می‌یابند.)
جمع مذکر غائب (۵) نَالُوا (آن چند مرد به … دست یافتند.) يَنَالُونَ (آن چند مرد به … دست می‌یابند.)
جمع مؤنث غائب (۶) نِلْنَ (آن چند زن به … دست یافتند.) يَنَلْنَ (آن چند زن به … دست می‌یابند.)
مفرد مذکر مخاطب (۷) نِلْتَ (تو به … دست یافتی.) تَنَالُ (تو به … دست می‌یابی.)
مفرد مؤنث مخاطب (۸) نِلْتِ (تو به … دست یافتی.) تَنَالِينَ (تو به … دست می‌یابی.)
مثنی مذکر مخاطب (۹) نِلْتُمَا (شما دو مرد به … دست یافتید.) تَنَالَانِ (شما دو مرد به … دست می‌یابید.)
مثنی مؤنث مخاطب (۱۰) نِلْتُمَا (شما دو زن به … دست یافتید.) تَنَالَانِ (شما دو زن به … دست می‌یابید.)
جمع مذکر مخاطب (۱۱) نِلْتُمْ (شما چند مرد به … دست یافتید.) تَنَالُونَ (شما چند مرد به … دست می‌یابید.)
جمع مؤنث مخاطب (۱۲) نِلْتُنَّ (شما چند زن به … دست یافتید.) تَنَلْنَ (شما چند زن به … دست می‌یابید.)
متکلم وحده (۱۳) نِلْتُ (من به … دست یافتم.) أَنَالُ (من به … دست می‌یابم.)
متکلم مع الغیر (۱۴) نِلْنَا (ما به … دست یافتیم.) نَنَالُ (ما به … دست می‌یابیم.)

صرف صورت ماضی این نوع از فعل‌ها مانند سایر فعل‌های اجوف یایی است اما صورت مضارع آن‌ها از دو جهت با سایر فعل‌های اجوف یایی متفاوت است. این موارد عبارتند از:

  • در صورت مضارع این فعل‌ها، به‌جای اینکه حرف عله اصلی «ی» بیاید، این حرف به «ا» تبدیل می‌شود.
  • در صیغه‌هایی که حرف عله حذف می‌شود (صیغه‌های ۶ و ۱۲)، به‌جای اینکه حرف قبل از حرف عله، کسره بگیرد، فتحه می‌گیرد.

روش صرف صورت امر فعل «نال» را نیز در جدول زیر نشان داده‌ایم. در ادامه، تفاوت‌های آن را با سایر فعل‌های امر اجوف یایی مشخص می‌کنیم.

صیغه (شماره) صرف فعل امر «نالَ» (ترجمه)
مفرد مذکر مخاطب (۷) نَلْ (تو به … دست پیدا کن.)
مفرد مؤنث مخاطب (۸) نَالِي (تو به … دست پیدا کن.)
مثنی مذکر مخاطب (۹) نَالَا (شما دو مرد به … دست پیدا کنید.)
مثنی مؤنث مخاطب (۱۰) نَالَا (شما دو زن به … دست پیدا کنید.)
جمع مذکر مخاطب (۱۱) نَالُوا (شما چند مرد به … دست پیدا کنید.)
جمع مؤنث مخاطب (۱۲) نَلْنَ (شما چند زن به … دست پیدا کنید.)

با مطالعه دقیق نکته‌های زیر یاد می‌گیرید که قواعد این نوع از فعل اجوف چیست و روش صرف آن چگونه است.

  • در صیغه‌های مفرد مذکر مخاطب و جمع مؤنث مخاطب، وقتی حرف عله حذف می‌شود، حرف اول فعل به‌جای اینکه کسره (ـِ) بگیرد، فتحه (ـَ) می‌گیرد.
  • در سایر صیغه‌ها، به‌جای اینکه حرف عله اصلی «ی» بیاید، این حرف به «ا» قلب می‌شود.

قواعد اعلال فعل اجوف

به قواعدی که روی کلمه‌های معتل اعمال می‌شود تا تلفظ این نوع از کلمه‌ها راحت‌تر باشد، «اِعلال» گفته می‌شود. فعل‌های اجوف هم یکی از انواع کلمه‌های معتل هستند. بنابراین، برای صرف آن‌ها باید از قواعد و روش‌های اعلال استفاده کنیم. در جدول زیر، نشان داده‌ایم که قواعد اعلال فعل اجوف چیست و چگونه اعمال می‌شود.

قواعد اعلال روش انجام قواعد اعلال مثال قواعد اعلال
اعلال به اِسکان حرف عله ساکن می‌شود. یَقوُمُ ← یَقومُ
اعلال به حذف اگر دو حرف ساکن کنار هم باشند، به‌طوری که اولی حرف عله باشد، حرف عله حذف می‌شود. یَقُومْنَ ← یَقْمْنَ
اعلال به قلب اگر حرف عله با حرکت حرف قبل از خود سازگار نباشد، به حرف عله‌ای که متناسب با آن حرکت باشد، تبدیل و قلب می‌شود. قَوَمَ ← قامَ

نکته: به قرار گرفتن دو حرف ساکن متوالی در کنار هم «التقای ساکِنَیْن» گفته می‌شود. قواعد اعلال در مطلب زیر از مجله فرادرس، به‌طور مفصل و همراه با مثال و تمرین آموزش داده شده‌اند.

فراگیری قواعد فعل های عربی با فرادرس

در زبان عربی، فعل‌های متنوعی، اعم از معتل، صحیح، ماضی، مضارع، امر، نهی و… وجود دارد که هرکدام به روش متفاوتی صرف می‌شوند. برای اینکه بتوانید این فعل‌ها را به‌درستی به کار ببرید، لازم است قواعد صرف آن‌ها را به‌طور کامل یاد بگیرید. به‌طور مثال، اگر ندانید چطور فعل‌های معتل را به‌‌صورت ماضی و مضارع صرف کنید، هرگز نمی‌توانید این فعل‌ها را در جمله‌های عربی به کار ببرید. اگر می‌خواهید همین حالا قواعد صرف انواع فعل‌های عربی را یاد بگیرید، کافی است به فیلم‌های آموزشی زیر در فرادرس مراجعه کنید.

فیلم آموزش عربی پایه نهم فرادرس - فعل اجوف چیست
برای دسترسی به فیلم آموزش عربی پایه نهم فرادرس، روی تصویر بالا کلیک کنید.

چنانچه قصد دارید، اسم‌ها و حروف عربی را هم در کنار فعل‌های این زبان بیاموزید، مشاهده مجموعه فیلم‌های آموزشی زیر را توصیه می‌کنیم. در هرکدام از این مجموعه‌های آموزشی، چندین قاعده صرفی و نحوی، همین‌طور ده‌ها نکته کاربردی بیان شده است.

مثال فعل اجوف

در بخش‌های قبلی توضیح دادیم که فعل اجوف چیست و چطور باید آن را صرف کرد. در این بخش، برای اینکه کاربرد فعل‌های اجوف را در جمله‌های عربی مشاهده کنید، مثال‌هایی را ارایه کرده‌ایم. همچنین، روش صرف فعل اجوف را نیز در هر مثال توضیح داده‌ایم. در فیلم آموزش صرف ۱ فرادرس، مثال‌های بیشتری از کاربرد فعل‌های اجوف ارائه شده است. با کلیک روی لینک زیر به این فیلم آموزشی کاربردی دسترسی خواهید داشت.

مثال اول

در این مثال، کاربرد فعل اجوف واوی «قامَ» (قَوَمَ) را نشان داده‌ایم. این فعل در ابتدا به‌‌صورت «قَوَم» بوده است. چون حرکت «ق»، یعنی فتحه با حرف عله «و» سازگار نیست، حرف «و» به «ا» قلب شده است تا تلفظ این فعل برای گوینده راحت‌تر باشد. بنابراین، در صرف این فعل از قاعده اعلال قلب استفاده شده است.

المُعَلِّمُ قامَ في الفَصلِ.

معلم در کلاس برخاست.

مثال دوم

در مثال زیر، فعل اجوف واوی «یَنامُ» (نَوَمَ) استفاده شده است. البته این فعل یکی از فعل‌های استثنای اجوف واوی است. یعنی روش صرف آن با سایر فعل‌های اجوف یایی متفاوت است. در جمله زیر مشاهده می‌کنید که در فعل «یَنامَ»، حرف عله «و» برای هماهنگ شدن با حرکت حرف قبلی، به‌صورت «ا» در آمده است. در حالی که سایر فعل‌های اجوف واوی در صیغه‌های مضارع با حرف عله اصلی خود می‌آیند.

الطِفلُ یَنامَ عَلَی سَریرِهِ.

کودک بر روی تختش می‌خوابد.

مثال سوم فعل اجوف

فعل «يُطَاعَ» در مثال زیر، نوعی فعل اجوف یایی است. می‌دانیم که فعل‌های مضارع اجوف یایی در صیغه مفرد مذکر غائب، با حرف عله اصلی (ی) می‌آیند اما در فعل «يُطَاعَ»، حرف «ی» به «ا» قلب شده است. چون این فعل مجهول شده است و همان‌طور که می‌دانید، در فعل‌های مجهول، عین‌الفعل به‌صورت مفتوح (ـَ) می‌آیند. بنابراین، فعل «یُطَیَعَ» برای تلفظ راحت‌تر، به «يُطَاعَ» تبدیل شده است.

«وَ مَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ» (نساء/۶۴)

و هيچ پيامبرى را نفرستاديم، مگر آنكه به توفيق الهى از او اطاعت كنند.

مثال چهارم

فعل اجوف واوی «عَادَ» را در جمله زیر مشاهده می‌کنید. این فعل در اصل به‌صورت «عَوَدَ» بوده است. ازآنجایی‌که «و» در این فعل با حرکت حرف قبل از خود سازگار نیست، «و» به «ا» قلب شده است. با توجه به همین نکته، نتیجه می‌گیریم که در ساختار این فعل، قاعده اعلال قلب به کار رفته است.

«وَ مَنْ عَادَ فَأُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ» (بقره/۲۷۵)

و كسانى كه (به رباخوارى‏) برگردند، اهل آتش هستند و در آن ماندگار خواهند بود.

مثال پنجم

در این مثال، فعل اجوف یایی «تُریدُ» به کار رفته است. در این فعل، حرف عله اصلی (ی) بدون اینکه به حرف دیگری قلب شده باشد، آمده است. توجه داشته باشید که این حرف به‌‌صورت ساکن آمده است. بنابراین، دارای اعلال به سکون است.

هَلْ أَنتَ تُریدُ أَنْ تَذْهَبَ إِلَی النادي؟

آیا تو می‌خواهی به باشگاه بروی؟

یک کاغذ روی میز چوبی قرار دارد

مثال ششم فعل اجوف

در این جمله، از فعل مضارع اجوف یایی «يَنَالَ» استفاده شده است. در این فعل، حرف «ی» برای هماهنگی با حرکت حرف قبل از خود به «ا» تبدیل شده است. بنابراین دارای اعلال قلب است.

«لَنْ يَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَ لَا دِمَاؤُهَا» (حج/۳۷)

[نه] گوشت‌هاى آن‌ها و نه خون‌هايشان هرگز به خدا نخواهد رسيد.

مثال هفتم

در این مثال، سه فعل اجوف به کار رفته‌اند. «يَقُولُ»، «كُنْ» و «يَكُونُ» در جمله زیر، از نوع فعل‌های اجوف واوی هستند.

«فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ» (بقره/۱۱۷)

هرگاه به كارى اراده فرمايد، فقط مى‌گويد [موجود] باش، پس [فوراً موجود] مى‌شود.

روش صرف این فعل‌ها عبارت است از:

  • يَقُولُ: حرف عله ساکن شده است چون وجود حرکت فتحه روی آن سنگین بوده است.
  • كُنْ: حرف عله حذف شده است چون هم حرف عله «و» و هم حرف بعد از آن هر دو ساکن بوده‌اند.
  • يَكُونُ: حرف عله ساکن شده است، چون حرکت «ـَ» روی آن سنگین بوده است.

مثال هشتم

در این مثال نیز دو فعل «قالَ» و «لا تَخافا» به‌عنوان فعل معتل اجوف واوی به کار رفته‌اند.

«قَالَ لَا تَخَافَا إِنَّنِي مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَ أَرَى» (طه/۴۶)

فرمود: نترسيد من همراه شمايم، مى‌‏شنوم و مى‌بينم.

در ادامه، قواعد اعلال این فعل‌ها را نشان داده‌ایم:

  • قَالَ: حرف عله «و» برای سازگار شدن با حرکت حرف قبل از خود به «ا» تبدیل شده است.
  • تَخَافَا: در این فعل نیز حرف عله «و» برای سازگاری با حرف عله قبل از خود به «ا» قلب شده است. البته این فعل از استثناهای فعل‌های اجوف است. سایر فعل‌ها در این صیغه، با حرف عله اصلی خود می‌آیند.

مثال نهم فعل اجوف

«خابَ» یکی دیگر از فعل‌های اجوف یایی است که کاربرد آن را در  جمله زیر مشاهده می‌کنید. در این فعل اعلال قلب رخ داده است. چون «ی» برای هماهنگی با حرکت حرف قبل از خود به «ا» تبدیل شده است. این تغییر موجب شده است تا تلفظ این کلمه برای گوینده راحت‌تر باشد.

«وَ قَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا» (شمس/۱۰)

و هرکس که آن را آلوده ساخت، قطعاً درباخت.

مثال دهم

فعل «زادَ» در جمله زیر، نوعی فعل اجوف یایی است. در این فعل، حرف «ی» برای هماهنگ شدن با حرکت حرف قبل از خود به «ا» قلب شده است. بنابراین، در ساختار این فعل، اعلال قلب رخ داده است.

«مَا زَادَهُمْ إِلَّا نُفُورًا» (فاطر/۴۲)

جز بر نفرت آن‌ها نیافزود.

تخته ای که روی دیوار قرار دارد - فعل اجوف چیست

صرف فعل های اجوف مجهول

هرآنچه در بخش‌های قبلی در مورد فعل‌های اجوف و صرف آن‌ها گفتیم، در واقع، در مورد فعل‌های اجوف معلوم بود. فعل‌های اجوف نیز مانند سایر فعل‌ها هم به‌صورت معلوم و هم به‌صورت مجهول صرف می‌شوند. در این بخش توضیح می‌دهیم که قواعد ساخت صورت مجهول از فعل اجوف چیست و مثال‌های آن را نیز بررسی می‌کنیم. ابتدا فعل‌های اجوف ماضی مجهول و سپس فعل‌های اجوف مضارع مجهول را آموزش می‌دهیم. البته در فیلم آموزش قواعد عربی نحو ۳ فرادرس نیز نکته‌های مفیدی در مورد فعل‌های معتل بیان شده است. برای دسترسی به این فیلم آموزشی روی لینک زیر کلیک کنید.

صرف فعل های اجوف ماضی مجهول

برای اینکه به‌طور عملی با صرف این فعل‌ها آشنا شوید، صرف دو مورد از فعل‌های اجوف ماضی مجهول را در جدول زیر نشان داده‌ایم.

صیغه (شماره)  فعل ماضی اجوف واوی مجهول فعل ماضی اجوف یایی مجهول
مفرد مذکر غائب (۱) قِيلَ بِيعَ
مفرد مؤنث غائب (۲) قِيلَتْ بِيعَتْ
مثنی مذکر غائب (۳) قِيلَا بِيعَا
مثنی مؤنث غائب (۴) قِيلَتَا بِيعَتَا
جمع مذکر غائب (۵) قِيلُوا بِيعُوا
جمع مؤنث غائب (۶) قِلْنَ بِعْنَ
مفرد مذکر مخاطب (۷) قِلْتَ بِعْتَ
مفرد مؤنث مخاطب (۸) قِلْتِ بِعْتِ
مثنی مذکر مخاطب (۹) قِلْتُمَا بِعْتُمَا
مثنی مؤنث مخاطب (۱۰) قِلْتُمَا بِعْتُمَا
جمع مذکر مخاطب (۱۱) قِلْتُمْ بِعْتُمْ
جمع مؤنث مخاطب (۱۲) قِلْتُنَّ بِعْتُنَّ
متکلم وحده (۱۳) قِلْتُ بِعْتُ
متکلم مع الغیر (۱۴) قِلْنَا بِعْنَا

با دقت به نکته‌های زیر می‌آموزید که تفاوت صورت معلوم و مجهول فعل اجوف چیست و چگونه باید آن را تشخیص بدهید.

  • در صیغه‌های مفرد مذکر و مؤنث مخاطب، مثنی مذکر و مؤنث مخاطب و جمع مؤنث مخاطب (صیغه‌های ۱ تا ۵)، حرف عله در فعل‌های اجوف واوی به «ی» تبدیل می‌شود.
  • در صیغه‌های ۱ تا ۵ فعل‌های ماضی مجهول اجوف یایی نیز حرف عله «ی» به صورت ساکن حضور دارد.
  • در فعل‌های اجوف واوی و یایی مجهول و ماضی، از صیغه ۶ به بعد، حرف عله حذف می‌شود و حرف قبل از آن نیز با حرکت کسره (ـِ) می‌آید.

صرف فعل های اجوف مضارع مجهول

به‌عنوان مثال در جدول زیر، صرف دو مورد از فعل‌های اجوف را به‌صورت مضارع مجهول نشان داده‌ایم.

صیغه (شماره)  فعل مضارع اجوف واوی مجهول فعل مضارع اجوف یایی مجهول
مفرد مذکر غائب (۱) يُقَالُ يُبَاعُ
مفرد مؤنث غائب (۲) تُقَالُ تُبَاعُ
مثنی مذکر غائب (۳) يُقَالَانِ يُبَاعَانِ
مثنی مؤنث غائب (۴) تُقَالَانِ تُبَاعَانِ
جمع مذکر غائب (۵) يُقَالُونَ يُبَاعُونَ
جمع مؤنث غائب (۶) يُقَلْنَ يُبَعْنَ
مفرد مذکر مخاطب (۷) تُقَالُ تُبَاعُ
مفرد مؤنث مخاطب (۸) تُقَالِينَ تُبَاعِينَ
مثنی مذکر مخاطب (۹) تُقَالَانِ تُبَاعَانِ
مثنی مؤنث مخاطب (۱۰) تُقَالَانِ تُبَاعَانِ
جمع مذکر مخاطب (۱۱) تُقَالُونَ تُبَاعُونَ
جمع مؤنث مخاطب (۱۲) تُقَلْنَ تُبَعْنَ
متکلم وحده (۱۳) أُقَالُ أُبَاعُ
متکلم مع الغیر (۱۴) نُقَالُ نُبَاعُ

با دقت به نکته‌های زیر به‌خوبی یاد می‌گیرید که قواعد صرف این نوع از فعل اجوف چیست و چطور باید آن‌ را صرف کنید.

  • حرف عله در فعل‌های اجوف مضارع مجهول (هم اجوف واوی و هم اجوف یایی) به «ا» تبدیل می‌شود. (در همه صیغه‌ها به‌جز جمع مؤنث غائب و مخاطب)
  • در صیغه‌های جمع مؤنث غائب و مخاطب (۶ و ۱۲)، حرف عله حذف می‌شود و حرف قبل از آن نیز با حرکت فتحه (ـَ) می‌آید.
یک کاغذ آبی روی میز قرار دارد

آشنایی با فعل های معتل در زبان عربی

در بخش‌های قبلی یاد گرفتید که فعل اجوف چیست و همچنین آموختید که فعل‌های اجوف در واقع، یکی از انواع فعل‌های معتل محسوب می‌شوند. بنابراین، برای آشنایی بیشتر با فعل‌های اجوف، باید فعل‌های معتل و انواع آن‌ها را بشناسیم. در این بخش، ساختار و انواع فعل‌های معتل را به‌طور خلاصه مرور می‌کنیم. به فعل‌هایی که یک یا دو تا از حروف اصلی آن‌ها از نوع حروف علّه باشد، «فعل مُعْتَل» گفته می‌شود. فعل‌های معتل به چهار دسته زیر تقسیم می‌شوند:

  • فعل معتل مثال: اولین حرف اصلی آن‌ها، یکی از حروف عله است.
  • فعل معتل اجوف: دومین حرف اصلی آن‌ها، حرف عله است.
  • فعل معتل ناقص: سومین حرف اصلی آن‌ها، حرف عله است.
  • فعل معتل لفیف: حروف اول و سوم یا حروف دوم و سوم آن‌ها، حروف عله هستند.

هرکدام از فعل‌های فهرست بالا، به دو دسته تقسیم می‌شوند. انواع مختلف این فعل‌های معتل را در جدول زیر و با مثال مشخص کرده‌ایم.

فعل‌های معتل انواع مثال
مثال مثال واوی وَعَدَ
مثال یایی یَقِظَ
اجوف اجوف واوی نامَ (نَوَمَ)
اجوف یایی شاع (شَیَعَ)
ناقص ناقص واوی دَعا (دَعَوَ)
ناقص یایی حَکَیٰ (حَکَیَ)
لفیف لفیف مقرون (دو حرف عله در کنار هم قرار دارند.) شَوَیٰ
لفیف مفروق (دو حرف عله از هم فاصله دارند.) وَلِیَ

سؤالات متداول

در بخش‌های قبلی توضیح دادیم که فعل اجوف چیست و قواعد صرف آن چگونه است. در این بخش، سؤالات متداول در مورد این نوع از فعل‌های عربی را بیان می‌کنیم و به آن‌ها پاسخ می‌دهیم.

فعل ناقص چیست؟

فعل ناقص نوعی فعل معتل است که سومین حرف اصلی آن، یکی از حروف عله باشد (مانند «رَجا»). ساختار این نوع از فعل‌‌ها و روش صرف آن‌ها را می‌توانید با مشاهده فیلم آموزش صرف ۱ فرادرس یاد بگیرید.

صرف فعل اجوف در باب افعال چگونه است؟

در صورتی که فعل‌های اجوف را به باب إفعال ببریم، تغییرات زیر رخ می‌دهند:

  • ماضی: در صیغه‌های ۱ تا ۵، حرف علّه به «ا» تبدیل می‌شود. از صیغه ۶ تا ۱۴، حرف عله حذف می‌شود.
  • مضارع: در صیغه‌های ۶ و ۱۲ حرف عله حذف می‌شود. در سایر صیغه‌ها، حرف عله به‌صورت ساکن می‌آید.
  • امر: در صیغه‌های مفرد مذکر مخاطب و جمع مؤنث مخاطب، حرف عله حذف می‌شود. در سایر صیغه‌ها حرف عله ساکن می‌شود.
  • مصدر: به انتهای فعل «ة» اضافه می‌شود.

مثالی از صرف فعل‌های اجوف باب افعال را در جدول زیر نیز آورده‌ایم.

ماضی مضارع امر مصدر
أَطَاعَ يُطِيعُ أَطِعْ إِطَاعَة
یک تخته در اتاق خالی روی روی دیوار قرار دارد

تمرین فعل اجوف در عربی

اکنون که یاد گرفتید فعل اجوف چیست و قواعد صرف آن به چه صورت است، با حل کردن تمرین‌های این بخش می‌توانید آموخته‌های خود را مرور کنید. در این بخش، ۱۰ تمرین چهارگزینه‌ای را ارائه کرده‌ایم. برای جواب دادن به هر سؤال، کافی است یکی از گزینه‌های آن را علامت بزنید. با کلیک روی گزینه «مشاهده جواب» که زیر هر سؤال قرار دارد، جواب درست سؤال‌ها نشان داده می‌شود.

بعضی از سؤال‌ها دارای پاسخ تشریحی هم هستند. برای مشاهده پاسخ تشریحی آن‌ها روی گزینه «شرح پاسخ» کلیک کنید. بعد از جواب دادن به همه سؤال‌ها، گزینه «دریافت نتیجه آزمون» را مشاهده خواهید کرد. با کلیک روی آن، تعداد امتیازهایتان در این آزمون نشان داده می‌شود.

۱- کدام گزینه فعل اجوف است؟

در ادامه، نوع فعل‌های سایر گزینه‌ها را مشخص کرده‌ایم:

  • گزینه اول: مثال
  • گزینه سوم: ناقص
  • گزینه چهارم: لفیف

۲- فعل «طَاعَتَا» چه نوع فعلی است؟

۳- در جمله زیر از چه نوع فعلی استفاده شده است؟

«فَلَمَّا أَنْ أَرَادَ أَنْ يَبْطِشَ بِالَّذِي هُوَ عَدُوٌّ لَهُمَا» (قصص/۱۹)

«أَرَادَ» در جمله بالا، نوعی فعل اجوف یایی است.

۴- فعل «خافَ» در صیغه «ماضی جمع مؤنث مخاطب» چگونه است؟

۵- فعل «أَنَامُ» چه نوع اعلالی دارد؟

۶- کدام گزینه اجوف واوی است؟

۷- کدام گزینه اجوف یایی است؟

۸- فعل مضارع اجوف یایی در کدام صیغه دارای «اعلال به حذف» است؟

مشاهده پاسخ تشریحی برخی از سوالات، نیاز به عضویت در مجله فرادرس و ورود به آن دارد.

۹- کدامیک از گزینه‌های زیر دارای «اعلال به سکون» است؟

مشاهده پاسخ تشریحی برخی از سوالات، نیاز به عضویت در مجله فرادرس و ورود به آن دارد.

۱۰- کدام گزینه در مورد جمله زیر درست است؟

«وَ قَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَى» (طه/۶۱)

در این گزینه از فعل ناقص استفاده شده است.

«خَابَ» نوعی فعل مثال یایی است.

«خَابَ» اعلال به قلب دارد.

«قَدْ خَابَ» به‌صورت مضارع ترجمه می‌شود.

 جدول خلاصه نکته های فعل اجوف

در این مطلب از مجله فرادرس نشان دادیم که فعل اجوف چیست و روش صرف آن چگونه است. در جدول زیر، به‌صورت فشرده هم انواع فعل‌های اجوف را معرفی کرده‌ایم و هم قواعد اعلال آن‌ها را در حالت ماضی، مضارع و امر نشان داده‌ایم.

انواع فعل اجوف
اجوف واوی اجوف یایی

ماضی:

صیغه ۱ تا ۵: اعلال قلب (قَالَ)

صیغه ۶ تا ۱۴: اعلال حذف (قُلْنَ)

ماضی:

صیغه ۱ تا ۵: اعلال قلب (جَاءَ)

صیغه ۶ تا ۱۴: اعلال حذف (جِئْنَ)

مضارع:

صیغه ۶ و ۱۲: اعلال حذف (يَقُلْنَ)

سایر صیغه‌ها: اعلال به سکون (يَقُولُ)

مضارع:

صیغه ۶ و ۱۲: اعلال حذف (يَجِئْنَ)

سایر صیغه‌ها: اعلال به سکون (يَجِيءُ)

امر:

صیغه ۷ و ۱۲: اعلال حذف (قُلْ)

سایر صیغه‌ها: اعلال به سکون (قُولَا)

امر:

صیغه ۷ و ۱۲: اعلال به حذف (جِئْ)

سایر صیغه‌ها: اعلال به سکون (جِيئَا)

source

توسط expressjs.ir