علائم بیمای هاری

هاری یک بیماری ویروسی شدید و خطرناک است که سیستم عصبی مرکزی را درگیر می‌کند. این بیماری معمولاً از طریق گاز گرفتن یا خراش توسط حیوانات آلوده، مانند سگ‌ها، به انسان منتقل می‌شود.

چه حیواناتی ناقل هاری هستند؟

علاوه بر سگ، چندین حیوان دیگر نیز می‌توانند ناقل بیماری هاری باشند. این حیوانات شامل گربه‌ها، خفاش‌ها، راکون‌ها، روباه‌ها، گرگ‌ها، و شغال‌ها هستند. همچنین، برخی حیوانات وحشی مانند کایوت‌ها، راسوها، و موش‌های خرمایی نیز می‌توانند ویروس هاری را منتقل کنند. این حیوانات می‌توانند ویروس را از طریق گاز گرفتن، خراشیدن، یا حتی لیسیدن زخم‌های باز به انسان یا حیوانات دیگر انتقال دهند. به همین دلیل، تماس با حیوانات وحشی یا حیوانات خانگی مشکوک به هاری باید به‌دقت اجتناب شود و در صورت برخورد با چنین حیواناتی، واکسیناسیون و درمان سریع انجام شود.

نحوه ورود ویروس هاری به بدن

پس از ورود ویروس هاری به بدن از طریق گاز گرفتن یا خراش، ویروس ابتدا در محل ورود، مثلاً در بافت ماهیچه‌ای یا چربی اطراف زخم، تکثیر می‌شود. سپس به تدریج به اعصاب محیطی راه پیدا می‌کند و از طریق این اعصاب به سمت سیستم عصبی مرکزی و نخاع حرکت می‌کند. ویروس با استفاده از مسیرهای عصبی به مغز می‌رسد و باعث التهاب شدید مغزی می‌شود.

وقتی ویروس به مغز می‌رسد، شروع به تخریب سلول‌های عصبی می‌کند که منجر به ظهور علائم عصبی مانند تشنج، توهم، اضطراب شدید، و هیدروفوبیا (ترس از آب) می‌شود. از مغز، ویروس می‌تواند به غدد بزاقی و سایر اندام‌ها نیز گسترش یابد، که این امر باعث افزایش انتشار ویروس از طریق بزاق حیوان آلوده می‌شود. اگر درمان مناسب و به‌موقع انجام نشود، ویروس هاری به سرعت پیشرفت می‌کند و معمولاً منجر به مرگ می‌شود.

علائم اولیه هاری

علائم اولیه هاری معمولاً با تب و سردرد آغاز می‌شود و ممکن است با احساس عمومی بیماری و خستگی همراه باشد. فرد ممکن است در محل گاز گرفتگی درد، خارش یا سوزش احساس کند. همچنین، تهوع و استفراغ نیز از دیگر علائم اولیه این بیماری است. این علائم به طور تدریجی پیشرفت کرده و به علائم شدیدتر و عصبی منجر می‌شوند.

علائم ثانویه هاری

در مراحل بعدی بیماری هاری، علائم به‌طور جدی‌تر و شدیدتر می‌شوند. فرد ممکن است دچار اضطراب و بی‌قراری شدید شود و توهمات یا هذیان‌های ذهنی تجربه کند. ترس از آب، که به هیدروفوبیا معروف است، یکی از ویژگی‌های برجسته این مرحله است و باعث درد و اسپاسم‌های عضلانی هنگام تلاش برای بلعیدن مایعات می‌شود. همچنین، فرد ممکن است دچار تشنج‌های مکرر، عدم هماهنگی حرکات، و ضعف عضلانی شود. در این مرحله، مشکلات تنفسی و قلبی نیز ممکن است ظاهر شوند و بیماری به سرعت پیشرفت کرده و معمولاً به کما و مرگ منتهی می‌شود.

درباره بیماری برگر و علائم آن