با افزایش سرقت موبایل در ایران، این پرسش مطرح می‌شود که گوشی های سرقتی به کجا می‌روند و چگونه به فروش می‌رسند؟

سرقت گوشی‌های تلفن همراه به یکی از چالش‌های بزرگ امنیتی تبدیل شده است. افزایش این نوع سرقت‌ها منجر به ایجاد شبکه‌هایی برای خرید و فروش گوشی‌ های سرقتی شده و سود هنگفتی برای سارقان به همراه دارد. با سود روزانه‌ای که ممکن است بین ۳۰ تا ۴۰ میلیون تومان باشد، باندهای سرقت به سرعت گسترش پیدا می‌کنند و افراد بیشتری به این فعالیت‌های مجرمانه جذب می‌شوند.

استفاده از موتورسیکلت برای سرقت گوشی

سارقان معمولا در گروه‌های چندنفره و با استفاده از موتورسیکلت اقدام به سرقت می‌کنند. مهارت رانندگی با موتورسیکلت از نیازهای اصلی برای فرار سریع از محل سرقت است. این افراد پیش از هر اقدام، موتورسیکلتی سرقت می‌کنند تا در صورت تعقیب توسط پلیس بتوانند آن را رها کرده و به سرعت از محل دور شوند. در بیشتر موارد، یکی از اعضای گروه رانندگی موتورسیکلت را به عهده می‌گیرد و دیگری مسئول سرقت گوشی می‌شود. اغلب این افراد مسلح به چاقو، قمه، شوکر یا اسلحه هستند و در صورت مقاومت قربانیان، به خشونت متوسل می‌شوند.

زنان، کودکان و افراد مسن، به دلیل مقاومت کم‌تر، معمولا هدف اصلی سارقان هستند. پس از سرقت، گوشی‌های به سرقت رفته به سرعت فروخته می‌شوند و به پول نقد تبدیل می‌شوند. بخشی از این گوشی‌ها به کشورهای همسایه مانند افغانستان منتقل می‌شوند، جایی که مالخران با استفاده از شبکه‌های خود گوشی‌ها را به فروش می‌رسانند. پیش از ارسال، گوشی‌ها معمولاً فلش می‌شوند تا ردپای سارقان پاک شود. این روش نه تنها به آن‌ها امکان فرار از دست قانون را می‌دهد، بلکه سود بیشتری نیز به همراه دارد. در برخی موارد نیز سارقان گوشی های موبایل را به قطعات مجزا مثل نمایشگر یا باتری تبدیل کرده و آن‌ها را به فروش می‌رسانند.

مراکز فروش گوشی های سرقتی

در داخل کشور نیز بازارهایی وجود دارد که به محلی برای فروش این گوشی‌ های سرقتی تبدیل شده‌اند. مناطقی مانند شوش، مولوی و بازار علاءالدین به عنوان مراکز اصلی خرید و فروش گوشی‌ های سرقتی شناخته می‌شوند. علاوه بر این، فضای مجازی هم بستری مناسب برای فروش گوشی‌ های سرقتی فراهم کرده است و سارقان می‌توانند به راحتی بدون واسطه، گوشی‌های دزدیده‌شده را به فروش برسانند.

همه گوشی‌ها از خیابان‌ها سرقت نمی‌شوند؛ بخشی از سرقت‌ها در منازل و اماکن صورت می‌گیرد. در این موارد، گوشی‌ها ممکن است همراه با جعبه و لوازم جانبی سرقت شوند که فروش آن‌ها را برای سارقان ساده‌تر می‌کند.

پلیس همواره تلاش می‌کند از طریق ردیابی گوشی های سرقتی به دستگیری مجرمان بپردازد، اما با توجه به افزایش تعداد این سرقت‌ها، امکان ردیابی تمامی گوشی‌ها وجود ندارد. با این حال، در مواردی که سرقت با جرائم شدیدتری مانند قتل یا خشونت همراه باشد، ردیابی با دقت بیشتری انجام می‌شود و پلیس از طریق فعال شدن گوشی سرقتی به سرنخ‌های جدیدی برای کشف یک پرونده دست می‌یابد. در بسیاری از موارد، کسانی که گوشی‌های سرقت شده را در اختیار دارند، خود نیز به‌عنوان مجرم تحت تعقیب قرار می‌گیرند.

با این اوصاف، این چرخه مخرب سرقت و فروش گوشی‌های دزدی همچنان به رشد خود ادامه می‌دهد و امنیت شهروندان را تهدید می‌کند. توصیه‌های پلیس به استفاده از هندزفری یا تسلیم گوشی به سارقان در هنگام سرقت، نشان از وخامت این مشکل دارد و مشخص می‌سازد که تامین امنیت کامل هنوز چالش بزرگی است.

در گجت نیوز بخوانید: