اعلامیه اخیر تسلا درباره پیشرفت در دریافت مجوز برای سیستم کمک‌رانندگی پیشرفته Full Self-Driving (Supervised) موجی از امیدواری را میان مالکان اروپایی خودروهای تسلا ایجاد کرد. این شرکت ادعا کرده بود که سازمان استاندارد خودروهای هلند RDW با صدور تأییدیه ملی برای این سیستم تا فوریه ۲۰۲۶ موافقت کرده است؛ خبری که برای بسیاری از مشتریان اروپایی نوید یک گام بزرگ پس از سال‌ها انتظار بود.

اما این شور اولیه خیلی زود جای خود را به سردرگمی داد. RDW با انتشار بیانیه‌ای صریح، ادعای تسلا را رد کرد و توضیح داد که تنها یک زمان‌بندی برای بررسی و ارزیابی ایمنی سیستم FSD در فوریه ۲۰۲۶ تعیین شده است؛ نه صدور مجوز قطعی.

استراتژی میان‌بُر تسلا: دور زدن بروکراسی اتحادیه اروپا از مسیر یک کشور

برای فرار از روند کند و پیچیده قوانین اتحادیه اروپا، تسلا به دنبال یک تاکتیک جدید است:
دریافت «معافیت ملی» از یک کشور عضو، مانند هلند. امید شرکت این است که پس از صدور این معافیت، دیگر کشورهای عضو نیز سریعاً آن را بپذیرند و روند تأییدسازی به‌صورت دومینووار پیش برود.

تسلا اعلام کرده طی ۱۲ ماه گذشته با رگولاتورهای تقریباً تمام کشورهای عضو اتحادیه اروپا جلسات متعدد برگزار کرده و نسخه‌های آزمایشی FSD را به آن‌ها نمایش داده است. این شرکت همچنین گزارش داده که آزمون‌های داخلی FSD بیش از یک میلیون کیلومتر رانندگی آزمایشی در ۱۷ کشور اروپایی را پوشش داده‌اند؛ هرچند هیچ‌گونه اطلاعاتی درباره تعداد دفعات دخالت راننده منتشر نکرده است.

شک و تردید ناظران صنعت؛ وعده‌هایی که محقق نشد

حتی با اعلام جدول زمانی جدید، کارشناسان صنعت خودرو نسبت به تحقق وعده‌های تسلا بدبین هستند.
مدیرعامل تسلا، ایلان ماسک، در گذشته نیز بارها وعده داده بود که FSD به‌زودی در اروپا عرضه می‌شود:

• در سال ۲۰۲۲ گفته بود FSD تابستان همان سال وارد اروپا می‌شود – اما نشد.

• وعده جدیدتر، عرضه در اوایل ۲۰۲۵ بود – که آن هم عملی نشد.

بحران اعتماد در مذاکرات با خودروسازان؛ چرا کسی نمی‌خواهد FSD را بخرد؟

چالش‌های تسلا فقط به اروپا محدود نمی‌شود. سال‌هاست این شرکت ادعا می‌کند بیشتر از یک سازنده خودرو، یک «شرکت هوش مصنوعی و رباتیک» است و روزی خواهد رسید که همه خودروسازان برای بقا مجبور به خریداری و لایسنس FSD خواهند شد.

اما واقعیت بازار خلاف این را نشان می‌دهد.

پس از سال‌ها اظهارنظر و گمانه‌زنی، ماسک ناچار شد حقیقت را اعلام کند:
هیچ‌کدام از خودروسازان مایل به خرید FSD نیستند.

وی گفت شرکت‌های دیگر «شرایط غیرعملی» می‌گذارند.
احتمالاً منظور او همان چیزی است که مدیرعامل فورد جیم فارلی آشکار کرد؛ وی اعلام کرده که Waymo عملکرد بهتری دارد و علاقه‌ای به FSD ندارد.

تفاوت راهبرد تسلا با خودروسازان سنتی: ایمنی در برابر سرعت

خودروسازان سنتی مانند مرسدس‌بنز مسیر محتاطانه، چندلایه و استانداردی برای توسعه سیستم‌های خودران دارند. مرسدس هنگام عرضه سیستم Level 3 Drive Pilot توافق کرد تمام مسئولیت قانونی را هنگام فعال بودن سیستم بپذیرد.

اما تسلا رویکردی کاملاً متفاوت دارد:
انتشار سریع و گسترده نسخه‌های آزمایشی برای مشتریان و اتکا به داده‌های مصرف‌کنندگان برای سنجش کارایی واقعی سیستم.

این سیاست باعث تشکیل پرونده‌های قضایی متعدد و تحقیقات فدرال شده است. تنها در همین ماه، تسلا یک دعوی مهم را که مربوط به برخورد یک Model Y با خودروی پلیس در حالت Autopilot بود، با تسویه خارج از دادگاه خاتمه داد؛ اقدامی که نشان می‌دهد شرکت نگران پیامدهای احتمالی رأی هیئت منصفه بوده است.

همین موضوع باعث شده خودروسازان در مذاکرات محتاط‌تر شوند؛ چون تسلا نمی‌خواهد سیستم را با تعهد جبران خسارت عرضه کند، اما دیگر خودروسازان نمی‌خواهند ریسک مسئولیت‌های حقوقی را بپذیرند. از نظر آن‌ها این شرط «غیرقابل قبول» است.

مشکلات کیفی: شکست مدل‌های تسلا در آزمون‌های فنی آلمان

چالش‌های تسلا فقط به نرم‌افزار محدود نمی‌شود.
یک گزارش اخیر از TÜV آلمان نشان می‌دهد که Model Y و Model 3—دو مدل پرفروش تسلا—بیشترین نرخ مردودی در آزمون‌های سالانه فنی کشور را دارند. این آمار نگرانی‌هایی درباره کیفیت ساخت و دوام درازمدت خودروها ایجاد کرده است.

جمع‌بندی

میان قوانین سخت‌گیرانه اروپا، شکست مذاکرات لایسنسینگ، پرونده‌های حقوقی و مشکلات مربوط به کیفیت، مسیر تحقق رؤیای رانندگی خودکار تسلا دشوارتر از همیشه به نظر می‌رسد.