شایانیوز- فستیوال فیلم ونیز (Venice Film Festival) یکی از قدیمی‌ترین و معتبرترین جشنواره‌های سینمایی جهان است که هر ساله در ایتالیا برگزار می‌شود. فرش قرمز این جشنواره همیشه فراتر از یک نمایش مد بوده؛ صحنه‌ای است که هنرمندان از سراسر جهان با استایل و انتخاب‌هایشان، هویت فرهنگی و پیام‌های شخصی خود را روایت می‌کنند. در این میان، حضور فائزه راد، بازیگر جوان ایرانی، با لباسی الهام‌گرفته از مسجد شیخ لطف‌الله اصفهان، نگاه‌ها را به خود خیره کرد.

لباسی با هندسه مقدس

این لباس طراحی برند Zima Maison بود؛ لباسی که ریشه در کاشی‌کاری‌های مسجد شیخ لطف‌الله دارد. نقوش هندسی، تکرار شونده و آرامش‌بخش، در تار و پود آن زنده شده بودند. رنگ آبی، که در معماری ایرانی نماد صلح، وقار و معنویت است، سراسر این طراحی را دربرگرفته بود؛ گویی فرش قرمز ونیز به سکوت و آرامش اصفهان پیوند خورده است.

روایت شاعرانه فائزه راد

فائزه راد در توضیح انتخابش نوشت:

«این لباس از دل کاشی‌کاری‌های مسجد شیخ لطف‌الله برخاسته؛ نقشی از هزار نقش، هندسه‌ای مقدس که در سکوت با نور و رنگ حرف می‌زند. لباسی که هر خط و انحنای آن تکرار زن ایرانی است؛ زن خالق، زن شاعر، زن استوار.

رنگ آبی در تار و پود این لباس جاری است؛ آبی آرامش، آبی آسمان، آبی سکوت روشن سحرگاهی. رنگی که در فرهنگ ما، در معماری ما و در روح زن ایرانی همیشه نماد صلح، عمق و وقار بوده است. این لباس صدای زنی است که از گذشته آمده و در اکنون ایستاده و رو به فردا می‌درخشد؛ زنی که با هر قدم تاریخ را به یاد می‌آورد و با هر نگاه جهان را به تماشای ظرافت و قدرت دعوت می‌کند.

در جهانی که صدای جنگ بلندتر از انسانیت شده، این لباس زبان سکوت من بود؛ سکوتی که از قلب ایران می‌آید، سرزمینی که زیبایی را با ایمان و ظرافت می‌آفریند، نه با هیاهو. این لباس را به‌عنوان زنی از خاورزمین پوشیدم؛ با افتخار، با صلح، با تمام ظرافتی که هنر ایرانی قرن‌ها در دل خود پرورانده است. باشد که رنگ آبی همچون همیشه ما را به هم نزدیک‌تر کند.»

فراتر از زیبایی

حضور فائزه راد با این لباس در فستیوال ونیز، تنها یک انتخاب مد نبود؛ بلکه بیانیه‌ای فرهنگی و هنری بود. او با این استایل نشان داد که لباس می‌تواند به رسانه‌ای تبدیل شود برای روایت تاریخ، فرهنگ و هویت زن شرقی. معماری ایرانی در این طراحی دوباره جان گرفت و به جهانیان نشان داد که هنر شرق همچنان می‌تواند بر صحنه‌های بین‌المللی بدرخشد.

لباس فائزه راد در ونیز نه‌تنها تلفیقی از سنت و مدرنیته بود، بلکه پلی بود میان گذشته و آینده؛ میان سکوت کاشی‌های مسجد شیخ لطف‌الله و هیاهوی یکی از بزرگ‌ترین جشنواره‌های جهان. این حضور، یادآور شد که زن ایرانی، با تمام ظرافت و استواری‌اش، می‌تواند تاریخ و فرهنگ خود را در هر صحنه‌ای به نمایش بگذارد و جهان را به تماشای صلح، زیبایی و هویت دعوت کند.

بنظر شما استایلش چطور بود؟ دوسش داشتین؟