15 مرداد 1404 ساعت 18:47
انتشار تصاویری از یک ناوچه آمریکایی با ظاهر عجیب، توجه کاربران فضای مجازی را به خود جلب کرده است. اما ماجرا چیست؟
تصاویر جدیدی از ناوچه هدایتشونده USS Michael Monsoor آمریکا از کلاس Zumwalt، موجی از بررسیها در شبکههای اجتماعی پیرامون وضعیت عملیاتی و دوام بلندمدت پیشرفتهترین شناور سطحی نیروی دریایی ایالات متحده را به راه انداخته است.
نگاهی به وضعیت ظاهری عجیب ناوچه آمریکا
تصاویر ثبت شده در جریان پهلوگیری اخیر ناوچه معروف آمریکا در پایگاه فرماندهی فعالیتهای ناوگان در یوکوسوکا ژاپن، نشاندهنده تغییر رنگ گسترده، رگههای خوردگی و آسیبهای مشهود در سطح بدنه ترکیبی کشتی هستند.
انتشار این تصاویر باعث شکلگیری بحثهای گستردهای در فضای مجازی شده است. برخی کاربران با نگاهی طعنهآمیز به زبان ژاپنی اظهار داشتند که این ناوشکن بیشتر به یک شیء قدیمی شباهت دارد تا یک جنگافزار پیشرفته. برخی دیگر نیز مطرح کردند که این میزان از فرسایش ممکن است اثرات منفی بر طراحی پنهانکارانه کشتی در برابر رادار داشته باشد.
یکی از کاربران نوشته است: «این حد از فرسودگی و رگههای روغن… برای ورود به جنگ با چنین وضعیتی، باید خیلی شجاعت داشت.» کاربر دیگری گفته: «اگر این ناوچه در این شرایط عملیاتی شود، شاید دیگر نتوان انتظار عمر مفیدی برایش داشت. بهتر است فقط با صدای بلند فریاد زد تا صدای دیگر چیزها شنیده نشود.» این اظهارات، نگرانیهایی درباره اثرات آلودگی سطحی و زنگزدگی این ناوشکن بر قابلیت پنهانکاری آن را منعکس میکند.
در پاسخ به این تصاویر، مقامات نیروی دریایی تلاش کردند نگرانیها را بیاهمیت جلوه دهند. آنها توضیح دادند که تغییر رنگ و رگههای مشاهدهشده در تصاویر، پیامدهای متداول عملیاتهای طولانیمدت در دریا هستند. به گفته آنان، تماس مکرر با آب شور، تابش فرابنفش و آلایندههای دریایی از عوامل اصلی این پدیده به شمار میآیند. همچنین، لکههای تیره و خطوط زنگزده، به تجهیزات مهار مرتبط دانسته شده است. این تجهیزات سامانههایی از کابلهای فلزی برای پهلوگیری کشتی هستند.
سخنگوی نیروی دریایی آمریکا در این باره گفت: «این نوع از فرسایش سطحی برای کشتیهای بزرگی که بهطور مداوم در محیطهای دریایی دشوار فعالیت میکنند، امری رایج است.» وی تأکید کرد که وضعیت ظاهری ناوچه که در تصاویر نشان داده شده، هیچ تأثیری بر آمادگی رزمی یا توانایی مأموریتی آن ندارد.
سابقه ناوچه USS Michael Monsoor آمریکا
ناوچه USS Michael Monsoor دومین کشتی از مجموع تنها سه فروند ناوشکن کلاس Zumwalt است. این کلاس در ابتدا برای تولید 32 فروند برنامهریزی شده بود، اما به دلیل افزایش شدید هزینهها، تغییر در مأموریتها و مشکلات فنی در سامانههای تسلیحاتی کلیدی، این برنامه به شدت کاهش یافت. این ناوشکن در ابتدا برای پشتیبانی آتش از عملیات آبی-خاکی طراحی شده بود، اما پس از آنکه نیروی دریایی تصمیم به خرید مهمات برای سامانههای توپخانهای 155 میلیمتری دوبل آن نگرفت، این ماموریت آنها لغو شد.
برنامه Zumwalt، از آغاز با افزایش هزینهها مواجه بود. طبق برآوردهای اولیه سال 1998، هزینه هر کشتی حدود 1.3 میلیارد دلار پیشبینی شده بود. با این حال، تا اوایل دهه 2020، هزینه کل هر واحد، شامل هزینههای تحقیق و توسعه، به بیش از 9 میلیارد دلار رسید. با تحویل تنها سه فروند، این کلاس به عنوان برنامهای پرهزینه و مجزا در میان ناوگان سطحی باقی مانده است.
از آن زمان، نیروی دریایی آمریکا مأموریت این کلاس را بهسمت ادغام تسلیحات مافوق صوت و سامانههای حملات دوربرد تغییر داده است. انتظار میرود که این ناوشکنها در آینده میزبان قابلیت Conventional Prompt Strike (CPS) نیروی دریایی نیز باشند و اصلاحات ساختاری لازم برای این منظور در حال انجام است.
با وجود محدودیتهای این پروژه، کلاس Zumwalt همچنان در زمره پیشرفتهترین کشتیهای جنگی از نظر فناوری قرار دارد. این شناورها از سامانه پیشران الکتریکی یکپارچه بهرهمندند و بدنهای با طراحی خاص دارند که برای کاهش بازتاب راداری ساخته شده است. با این حال، هزینههای سرسامآور، تعداد محدود تولید و تردیدها پیرامون میزان اطمینانپذیری، همچنان موجب بحث و جدل هستند.
منتقدان بر این باورند که تصاویر منتشرشده از یوکوسوکا، دیدگاه موجود درباره این کلاس را بهعنوان نمونهای از وعدههای بزرگ و دستاوردهای ناچیز تقویت میکند. در مقابل، حامیان آن معتقدند که فرسایش ظاهری نباید با کارایی داخلی یا ارزش راهبردی این کشتیها اشتباه گرفته شود.
نیروی دریایی آمریکا تاکنون توضیح دقیق درباره وضعیت کنونی USS Michael Monsoor ارائه نکرده است. این کشتی در حال حاضر بهصورت استقراریافته در اقیانوس آرام فعالیت میکند و قرار است مطابق با استانداردهای ناوگان، بهطور دورهای تحت عملیات نگهداری و نوسازی قرار گیرد.
source