بهنوش طباطبایی در مراسم رونمایی از کتاب «رگ تاک» نوشته رضا گوران، با چشمانی اشکبار بر صحنه رفت و از خاطرههای نخستین تجربهاش در دنیای تئاتر گفت؛ تجربهای که با نمایشی از رضا گوران و در کنار هنرمند فقید، آتیلا پسیانی شکل گرفت. طباطبایی در بخشهایی از صحبتهایش با بغضی در گلو، از پسیانی به عنوان «پدر معنوی» خود یاد کرد و با اندوهی عمیق گفت: «از وقتی آتیلا رفت، انگار یتیم شدم… او تکیهگاهم در مسیر بازیگری بود.» در ادامه مراسم، او بخشهایی از کتاب را با صدایی لرزان خواند که فضای احساسی سالن را دوچندان کرد.
این مراسم نه تنها فرصتی برای بزرگداشت رضا گوران و کتاب تازهاش بود، بلکه به صحنهای تبدیل شد برای زنده نگهداشتن یاد و خاطره آتیلا پسیانی، هنرمندی که به گفته طباطبایی، نقشی حیاتی در شکلگیری مسیر حرفهایاش داشت. حضور بهنوش طباطبایی و اشکهایش، حالوهوایی خاص و پر از دلتنگی به این شب فرهنگی داد.
source