شایانیوز- تقریبا همه ما تجربه ایستادن داخل آسانسور رو داریم. لحظاتی کوتاه، در فضای بسته ای که گاهی فقط چند ثانیه طول میکشه، اما میتونه حس های مختلفی در ما ایجاد کنه. از اضطراب گرفته تا خجالت، یا حتی بیحوصلگی. حالا اگر کمی دقت کنیم، متوجه خواهیم شد که در بیشتر آسانسورها، یک یا چند آینه روی دیوار نصب شده. سوال جالب اینجاست: چرا؟ واقعا چه دلیلی داره که در یک فضای کوچک و بسته مثل آسانسور، آینه وجود داشته باشه؟ آیا فقط برای زیبایی هستش؟ یا دلیل عمیق تری پشت این انتخاب ساده نهفته؟
واقعیت اینه که آینه در آسانسور، فقط یک وسیله تزئینی نیست؛ بلکه پشت آن ترکیبی از روانشناسی، طراحی، تاریخ و تجربه گرایی وجود داره.
یک دلیل تاریخی، حل یک مشکل با یک ترفند هوشمندانه
سال ها پیش، وقتی آسانسورها به تازگی در ساختمان های بلند نصب شده بودند، مردم از کند بودن آن ها شکایت میکردند. شرکت های آسانسورسازی هم از نظر فنی نمیتوانستند سرعت آسانسورها رو به شکل قابل توجهی بالا ببرند، اما باهوش بودند! آن ها متوجه شدند که مشکل واقعی، کندی نیست؛ بلکه “احساس” کندی هستش. راه حل؟ آینه!
وقتی آینه در آسانسور نصب شد، مسافران شروع به نگاه کردن به خودشان کردند، موهاشون رو درست میکردند، لباسشون رو مرتب میکردند یا حتی وانمود میکردند مشغول کاری هستند. این کار باعث شد حواسشون پرت بشه و مدت زمانی که در آسانسور میگذراندند، کوتاه تر به نظر برسه. به همین سادگی!
مقابله با ترس فضاهای بسته (کلستروفوبیا)
خیلی از افراد در فضاهای بسته دچار استرس یا اضطراب میشن. آسانسور با آن دیوارهای فلزی، صدای موتوری و حرکتی که گاهی تند و گاهی لرزان هستش، برای کسانی که از فضاهای بسته میترسند، اصلا جای راحتی نیست. آینه ها این احساس رو کاهش میدن. چرا؟ چون باعث میشن فضای آسانسور بازتر و بزرگ تر به نظر برسه. وقتی شما تصویر خودتون و دیگران رو در آینه می بینید، ناخودآگاه ذهنتون فضای اطراف رو بزرگ تر از آن چه که هست درک میکنه. همین حس باعث میشه اضطراب کمتری رو تجربه کنید.
حس امنیت بیشتر در کنار افراد غریبه
در آسانسور، اغلب با افرادی روبه رو میشیم که نمی شناسیم. فضای نزدیک و تماس فیزیکی ناخواسته ممکن که احساس ناخوشایندی ایجاد کنه. وجود آینه کمک میکنه افراد بتونن پشت سرشون رو ببینند و تحرک دیگران رو زیر نظر داشته باشند. حتی اگر ناخودآگاه باشه، این حس کنترل و نظارت، باعث احساس امنیت بیشتری میشه. برای مثال، اگر کسی حرکتی مشکوک انجام بده، از طریق آینه متوجه میشید. این حس روانی باعث میشه مخصوصا خانم ها یا افراد تنها، احساس راحت تری در فضای بسته آسانسور داشته باشند.
آینه؛ ابزاری برای سرگرمی در چند ثانیه سکوت
سوار شدن در آسانسور میتونه لحظه ای خسته کننده باشه. آینه میتونه یک نوع سرگرمی یا حتی نوعی “پناه” باشه برای فرار از تماس چشمی. خیلی از افراد وقتی وارد آسانسور میشن، به جای نگاه کردن به چهره دیگران، خودشون رو در آینه بررسی میکنند. این رفتار، کاملا طبیعی هستش و باعث میشه از awkward بودن لحظه های ساکت در آسانسور کم بشه.
کمک به افراد کم توان جسمی
در آسانسورهای عمومی، آینه مخصوصا برای افرادی که روی ویلچر هستند یا مشکل حرکتی دارند، اهمیت زیادی داره. اونها با استفاده از آینه میتونن راحت تر جهت چرخیدن یا خروج از آسانسور رو تشخیص بدن، بدون این که نیاز به کمک دیگران داشته باشند. این نکته کوچک، تاثیر بزرگی در دسترسی پذیری و احترام به افراد کم توان داره.
طراحی مدرن و نور بیشتر
از جنبه زیبایی شناختی، آینه باعث میشه نور محیط بیشتر منعکس بشه و فضای بسته آسانسور روشن تر و مدرن تر به نظر برسه. مخصوصا در آسانسورهایی که نور کم دارند یا در هتل ها و مراکز تجاری، آینه به جذابیت طراحی داخلی کمک زیادی میکند.
آینه در آسانسور، فقط برای دیدن خودمان نیست!
آینه های آسانسور، ابزارهای ساده ای هستند با کارکردهای پیچیده. اونها به ما کمک میکنند زمان رو کوتاه تر حس کنیم، کمتر بترسیم، احساس امنیت کنیم و حتی از لحظه ای کوتاه، استفاده شخصی ببریم. شاید دفعه بعدی که وارد یک آسانسور شدید، به آینه اش جور دیگری نگاه کنید. این بار فقط برای دیدن موهای خودتون نه؛ بلکه به عنوان یکی از هوشمندانه ترین انتخاب های طراحی در زندگی شهری امروز.
source