متن ترانه حبیب نماز شام غریبان چو گریه آغازم

نماز شام غریبان چو گریه آغازم

به مویه‌های غریبانه قصه پردازم

به یاد یار و دیار آن چنان بگریم زار

که از جهان ره و رسم سفر براندازم

نماز شام غریبان چو گریه آغازم

به مویه‌های غریبانه قصه پردازم

هوای منزل یار آب زندگانی ماست

صبا بیار نسیمی ز خاک شیرازم

خدای را مددی ای رفیق ره تا من

به کوی میکده دیگر علم برافرازم

سرشکم آمد و عیبم بگفت رویاروی

شکایت از که کنم خانگیست غمازم

نماز شام غریبان چو گریه آغازم

به مویه‌های غریبانه قصه پردازم

نماز شام غریبان چو گریه آغازم

به مویه‌های غریبانه قصه پردازم

به یاد یار و دیار آن چنان بگریم زار

که از جهان ره و رسم سفر براندازم

نماز شام غریبان چو گریه آغازم

به مویه‌های غریبانه قصه پردازم

هوای منزل یار آب زندگانی ماست

صبا بیار نسیمی ز خاک شیرازم

خدای را مددی ای رفیق ره تا من

به کوی میکده دیگر علم برافرازم

سرشکم آمد و عیبم بگفت رویاروی

شکایت از که کنم خانگیست غمازم

خانگیست غمازم …

نماز شام غریبان چو گریه آغازم

به مویه‌های غریبانه قصه پردازم

نماز شام غریبان چو گریه آغازم

به مویه‌های غریبانه قصه پردازم