برای بیش از سه میلیارد سال نخست عمر زمین، اقیانوس‌ها تنها میزبان میکروب‌های تک‌سلولی بودند که با سرعتی آهسته و بیوشیمیایی به زندگی خود ادامه می‌دادند — حیاتی ابتدایی اما فاقد پیچیدگی.

کمبود فسفر؛ مانعی برای تکامل

در آن زمان، زمین فاقد فسفر کافی بود — ماده‌ای حیاتی که هر سلول برای ساخت DNA، پایداری غشای سلولی و تبادل انرژی (ATP) به آن نیاز دارد. رودخانه‌ها تنها مقدار اندکی فسفر را به دریاها می‌رساندند، که باعث محدود شدن اندازه موجودات زنده و جلوگیری از آزمایش‌های تکاملی در زمینه‌ی رشد اندام‌ها می‌شد.

نشانه‌های کمبود فسفر در سنگ‌های باستانی

گل‌سنگ‌های باستانی که از آن دوران باقی مانده‌اند، نسبت به سنگ‌های جوان‌تر، حاوی مقادیر اندکی از مواد معدنی فسفاتی هستند؛ نشانه‌ای از قحطی طولانی مدت برای زندگی پیچیده.

فوران‌های آتشفشانی و آغاز حیات پیچیده

برخورد قاره‌ها و پیامدهای آن

حدود ۲.۱ میلیارد سال پیش، دو بلوک قاره‌ای کنگو و سائو فرانسیسکو با یکدیگر برخورد کردند. این برخورد باعث شکاف در گسل‌ها، حرکت ماگما و ایجاد آتشفشان‌های زیردریایی در یک دریای داخلی کم‌عمق شد — منطقه‌ای که امروزه به‌عنوان حوضه‌ی زیر‌فرانس‌ویلین در کشور گابن شناخته می‌شود.

ورود فسفر به آب و ایجاد شرایط مساعد

این آتشفشان‌ها، مایعات غنی از فسفر را مستقیماً وارد آب کردند و این حوضه را از اقیانوس‌های وسیع‌تر جدا ساختند. در این دریاچه‌ی محصور، سیانوباکترها شکوفا شدند و به سرعت اکسیژن تولید و کربن را دفن کردند.

افزایش انرژی و ظهور ساختارهای پیچیده‌تر

این انفجار شیمیایی، منابع انرژی محلی را چندین برابر کرد و شرایطی را پدید آورد که به نفع موجودات بزرگ‌تر و اجتماع‌های سلولی همکاری‌کننده بود، نه تنها باکتری‌های سرگردان.

کشف فسیل‌هایی که زمان‌بندی تکامل را به چالش می‌کشند

ردپای فسیل‌ها در سنگ‌های سیاه حوضه فرانس‌ویلین

در سنگ‌های سیاه این حوضه، نقش‌هایی به شکل دیسک، روبان و برگ به طول حدود ۱۵ سانتی‌متر پیدا شده‌اند — غول‌پیکرانی برای آن دوران!

شواهدی بر خاستگاه زیستی این فسیل‌ها

این نقش‌ها دارای خطوط منظم و تجمعات گروهی هستند که بیشتر از آنکه نشانه‌هایی از بلورهای معدنی غیرعادی باشند، به رشد بیولوژیکی شباهت دارند. این فسیل‌ها در همان لایه‌های رسوبی یافت شده‌اند که شاهد افزایش فسفر هستند، و ارتباطی مستقیم میان شیمی و آناتومی را نشان می‌دهند.

این پژوهش، که توسط پروفسور عبدالرزاق ال‌البانی از دانشگاه پواتیه فرانسه هدایت شده، شواهد محکمی برای خاستگاه زیستی فسیل‌های ماکروسکوپی لوب‌دار ارائه می‌دهد؛ فسیل‌هایی که اعتبار آن‌ها سال‌ها در جامعه علمی محل بحث بوده است.

بازنویسی جدول زمانی تکامل

اگر این اشکال واقعاً نشان‌دهنده حیات چندسلولی باشند، تاریخ پیدایش موجودات پیچیده را حدود ۱.۵ میلیارد سال عقب می‌برد. این کشف نشان می‌دهد که حیوانات اولین موجوداتی نبودند که اندام‌های بزرگ را آزمایش کردند؛ بلکه نمونه‌های اولیه‌ای پیش‌تر ظاهر شدند، زمانی‌که فسفر و اکسیژن هم‌زمان در دسترس بودند.

ترکیب شیمی و زیست‌شناسی

پژوهشی پیشگام از دانشگاه کاردیف

پروژه‌ای به رهبری دکتر ارنست چی فرو، زمین‌زیست‌شناس از دانشگاه کاردیف، به بررسی دقیق شیمی سنگ‌ها و نقشه‌برداری از فسیل‌ها پرداخته است.

«در دسترس بودن فسفر در محیط، یکی از عوامل کلیدی در فرایند تکامل زندگی در زمین محسوب می‌شود، به‌ویژه در گذار از ارگانیسم‌های ساده‌ی تک‌سلولی به موجودات پیچیده‌ای مانند گیاهان و جانوران.» — دکتر چی فرو

یک دوره فراموش‌شده از تکامل حیات

دکتر چی فرو توضیح می‌دهد که فعالیت‌های آتشفشانی پس از برخورد قاره‌ها باعث ایجاد یک دریای داخلی غنی از مواد مغذی شد. این محیط پایدار، رشد سریع سیانوباکترها را امکان‌پذیر کرد؛ که منجر به تولید اکسیژن و انرژی کافی برای حمایت از موجودات پیچیده‌تر شد.

چرا این آزمایش پیچیدگی شکست خورد؟

محیط نامساعد در بیرون از حوضه

فراتر از این تالاب محصور، اقیانوس‌ها هنوز از فسفر تهی بودند و اکسیژن اندکی داشتند. موجودات بزرگ‌تر در چنین شرایطی شانسی برای بقا نداشتند.

مرگ تدریجی یک حیات پیچیده نوپا

سد طبیعی این حوضه، آن را به یک حباب زیستی تبدیل کرده بود. وقتی فعالیت آتشفشانی کاهش یافت و جریان مواد مغذی قطع شد، شرایط اولیه بازگشت و موجودات پیچیده از بین رفتند.

درس تکامل: نوآوری کافی نیست

شکست این موج نخست نشان می‌دهد که تکامل، ایده‌های جدید را فقط زمانی آزمایش می‌کند که منابع اجازه دهند، اما اگر سیاره‌ی مادر همچنان دشمن بماند، این آزمایش‌ها بی‌نتیجه خواهند بود.

مسیر دو مرحله‌ای به‌سوی جانوران امروزی

مرحله اول: جهش فرانس‌ویلین

پژوهشگران این پدیده را اولین مرحله از مسیر حیات پیچیده می‌دانند — هم‌زمان با نخستین افزایش شناخته‌شده در سطح اکسیژن جو.

مرحله دوم: دوره ایدیاکارین

مرحله دوم حدود ۱.۵ میلیارد سال بعد فرا رسید؛ زمانی‌که موجی دیگر از اکسیژن با منابع پایدار مواد مغذی همراه شد و زمینه را برای انفجار کامبرین و پیدایش جانوران متنوع امروزی فراهم کرد.

نقش حیاتی فسفر در اکوسیستم‌های پیچیده

این یافته‌ها نشان می‌دهند که وجود فسفر به اندازه اکسیژن در ساخت اکوسیستم‌هایی فعال و پرانرژی اهمیت دارد. بدون هر دو عنصر، حیات همچنان در مرحله میکروسکوپی باقی خواهد ماند.

چرا این کشف اهمیت دارد؟

چشم‌انداز اخترزیست‌شناسی

اخترزیست‌شناسان، جو سیارات دیگر را برای یافتن اکسیژن بررسی می‌کنند؛ زیرا نشان‌دهنده‌ی فتوسنتز احتمالی است. اما داستان فرانس‌ویلین پیشنهاد می‌دهد که باید چرخه‌ی فسفر در آن سیارات نیز بررسی شود.

فسفر؛ کلید جهش‌های زیستی در کهکشان

جهانی با اکسیژن اما فاقد فسفات، ممکن است میلیاردها سال در مرحله‌ی میکروبی باقی بماند. در مقابل، تحرکات زمین‌ساختی که فسفات را وارد اقیانوس‌ها می‌کنند، می‌توانند جهش‌های تکاملی را آغاز کنند.

بنابراین، فسفر تنها کود شیمیایی برای گیاهان زمینی نیست؛ بلکه ترمزی کیهانی برای پیچیدگی حیات است — تصمیم‌گیرنده‌ای که مشخص می‌کند آیا زندگی در مقیاس میکروسکوپی باقی می‌ماند یا به سوی آسمان‌های بیولوژیکی صعود می‌کند.

source

توسط expressjs.ir