یک شرکت بریتانیایی که خود را اسپیس ایکس اقیانوس ها می‌داند در تلاش برای فراهم کردن شرایط زندگی انسان در اعماق آب‌های زمین است. اتفاقی که زمان زیادی تا رخ دادن آن نمانده است.

حدود ۳۷۰ میلیون سال پیش بود که یک جانور عجیب سمندر مانند به‌نام تتراپود تصمیم گرفت از آب خارج شده و در خشکی زندگی کند. بعدها فرزندان و نوادگان این جانور خاص مهره‌داران کره زمین را شکل دادند و از یک شاخه آن نیز انسان‌های مدرن پدید آمدند. ظاهرا پس از گذشت ۳۷۰ میلیون سال ما می‌خواهیم مسیر تکامل را به‌صورت برعکس طی کرده و زندگی انسان در اعماق اقیانوس را امتحان کنیم.

ساخت سکونتگاه برای زندگی انسان در اعماق اقیانوس

پیشرفت تکنولوژی در طول دو قرن اخیر باعث شده که رویاهای انسان رنگ واقعیت به‌خود بگیرند. انسان دیگر خود را به‌زندگی در یک خانه کوچک و ساده محدود نمی‌کند. در ابتدا ساختمان‌ها و آسمان‌خراش‌ها ساخته شدند و سپس انسان توجه خود را به فضا معطوف کرد. بازگشت فضانوردان سرگردان ناسا به زمین نشان داد که ما آماده حضور طولانی‌مدت در فضا هستیم.

حتی ناسا در تلاش است در دهه ۲۰۳۰ ساخت سکونتگاه دائمی در ماه را عملی کند. پس چرا مسیر متفاوتی را امتحان نکنیم؟ یک استارتاپ بریتانیایی به‌نام DEEP قصد دارد ایده زندگی انسان در اعماق اقیانوس را عملی کند. اگر همه‌چیز طبق برنامه‌های آنها پیش برود، سکونتگاه بشر در بستر اقیانوس سال ۲۰۲۷ آماده خواهد شد.

شان والپرت، مدیرعامل این شرکت نوآور تاکید دارد که ما اطلاعات زیادی در رابطه با اقیانوس‌ها نداریم. اسپیس ایکس باعث شد که فضا بار دیگر برای همه جذاب شود و توجهات را به‌خود جلب کند. آنها نیز می‌خواهند اسپیس ایکس اقیانوس‌ها باشند و با ساخت سکونتگاه دائمی کاری کنند که توجه دانشمندان و سرمایه‌گذاران به آب‌های عمیق زمین جلب شود.

ونگارد

صحبت‌های والپرت کمی منطقی به‌نظر می‌رسند. اطلاعات ما در رابطه با اقیانوس‌ها بسیار محدود است. بخش اعظم آنها کاوش نشده‌اند و قطعا با مشاهده عجیب ترین موجودات اعماق دریا وحشت خواهید کرد. گویی که این موجودات از سیاره دیگری به زمین آمده‌اند.

شرکت DEEP می‌خواهد اولین گام برای فراهم کردن شرایط زندگی انسان در اعماق اقیانوس را با استفاده از یک فناوری خاص به‌نام ساخت افزایشی با قوس سیمی بردارد. در واقع آنها از ترکیب فناوری چاپ سه‌بعدی و سیم‌های فلزی برای ساخت سکونتگاه استفاده خواهند کرد. سیم‌های فلزی نیز به این خاطر استفاده شده‌اند که بتوانند فشار شدید اقیانوس را تحمل کنند. والپرت امیدوار است که نسخه اولیه سکونتگاه آنها با نام Vanguard تا پایان سال جاری میلادی در زیر آب‌ها قرار گیرد.

بیشتر بخوانید

مساحت ونگارد تنها ۲۸ متر مربع است و می‌تواند از سه غواص حرفه‌ای در عمق ۹۹ متری آب میزبانی کند. در چنین عمقی هنوز نور خورشید دریافت می‌شود. هرچند که ونگارد تنها برای ماموریت‌های کوتاه‌مدت آموزشی و پژوهشی مناسب است.

در گام بعدی امکان زندگی انسان در اعماق اقیانوس به‌صورت جدی‌تری فراهم خواهد شد. چراکه سکونتگاه Sentinels دارای ۶ اتاق خواب، یک آشپزخانه، یک آزمایشگاه علمی و یک دستشویی خواهد بود و می‌تواند امکانات لازم برای پذیرایی از ۶ نفر تا ۲۸ روز را فراهم کند. سنتینل در عمق ۲۰۰ متری آب قرار می‌گیرد که یعنی دقیقا در مرز نیمه‌روشن اقیانوس است. اگر شرایط به‌خوبی پیش برود و سرمایه‌گذاران به چنین پروژه‌ای علاقه‌مند شوند، امکان ساخت سکونتگاه در اعماق تاریخ اقیانوس نیز وجود خواهد داشت.

چالش‌های حضور طولانی در اعماق آب‌ها

با نگاهی به عمیق ترین نقطه کاوش شده توسط انسان در اقیانوس شاید فکر کنید که حضور در عمق ۲۰۰ متری برای ۲۸ روز چندان کار سختی نیست. هرچند که بدن انسان با محدودیت‌های زیادی در این زمینه مواجه است. در سال ۲۰۲۳ یک استاد دانشگاه فلوریدا جنوبی به نام جوزف دیتوری تصمیم گرفت رکورد زندگی در زیر آب را بشکند. او ۱۰۰ روز به در یک اقامتگاه دریایی حضور داشت.

در طول این مدت سلامت فیزیکی و روانی دیتوری به‌صومرت مرتب بررسی می‌شد. در هنگام بازگشت به سطح آب مشخص شد که او به‌خواب REM بیشتری نیاز دارد، کلسترل بدنش کاهش یافته و از نزدیک‌بینی شدید رنج می‌برد. بدن او نیز به‌طورکلی کوچکتر شده بود.

نمایی از Sentinel

همچنین هوای موجود در اعماق اقیانوس متراکم‌تر است و احتمال دارد به سیستم گردش خون انسان آسیب بزند. مشکل دیگر به نور خورشید مربوط می‌شود. زنجیره تکامل در طول ۳۷۰ میلیون سال پیش سبب شده که انسان نیاز جدی به‌نور خورشید داشته باشد. بنابراین زندگی انسان در اعماق اقیانوس می‌تواند مشکلات پیش‌بینی نشده زیادی را ایجاد کند. برخی هم نگران هستند که این ایده باعث آسیب‌رساندن به موجودات ساکن این اعماق شود. مخصوصا اینکه چندان رفتار خوبی با موجودات روی خشکی نداشته‌ایم.

با وجود همه این چالش‌ها شرکت DEEP برنامه‌های بزرگی برای آینده دارد. آنها تصور می‌کنند که پیشرفت تکنولوژی می‌تواند بسیاری از این موانع را برطرف یا کم‌رنگ کند. شرکت دیپ می‌خواهد تا سال ۲۰۳۵ حداقل ۱۰ سکونتگاه چندبخشی را در اعماق اقیانوس توسعه دهد. آنها همچنین امیدوار هستند که در سال ۲۰۵۰ اولین تولد انسان در اعماق آب رخ دهد. اتفاقی نمادین که می‌تواند نشانه بازگشت انسان به خانه اولیه باشد.

آیا حاضر هستید برای یک ماه در عمق ۲۰۰ متری آب زندگی کنید یا همچنان سفر به فضا جذاب‌تر است؟