1

پروانه‌ها با سرعت نگران‌کننده‌ای در ایالات متحده در حال ناپدید شدن هستند. یک مطالعه جدید تخمین می‌زند که فراوانی کلی پروانه‌ها در ایالات متحده بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ حدود ۲۲ درصد کاهش یافته است.

محققان هشدار می‌دهند که اگر اقدامی فوری انجام نشود، این حشرات رنگارنگ – که برای گرده‌افشانی، چرخه مواد مغذی و شبکه‌های غذایی ضروری هستند – ممکن است با سرعتی که پیامدهای ناخوشایندی برای اکوسیستم‌ها و کشاورزی خواهد داشت، همچنان به ناپدید شدن ادامه دهند.

الیز زیپکین، استاد بوم‌شناسی کمی در دانشگاه ایالتی میشیگان و یکی از نویسندگان این پژوهش، تأکید کرد:
“باید اقدامی انجام شود. از دست دادن ۲۲ درصد از پروانه‌ها در سراسر ایالات متحده ظرف فقط دو دهه بسیار ناراحت‌کننده است و نشان‌دهنده‌ی نیاز آشکار به مداخلات حفاظتی در مقیاس گسترده است.”

بزرگ‌ترین مجموعه داده‌های پروانه‌ها در تاریخ

در گذشته، دانشمندان معمولاً بر یک گونه خاص (مانند پروانه شهریار) یا یک منطقه جغرافیایی محدود تمرکز می‌کردند. اما این مطالعه بیش از ۷۶,۰۰۰ بررسی از جمعیت پروانه‌ها را در ۴۸ ایالت پایین‌تر آمریکا گرد هم آورده است.

محققان داده‌های ۳۵ برنامه نظارتی مجزا را تجزیه و تحلیل کرده و رکوردهای بیش از ۱۲.۶ میلیون پروانه را جمع‌آوری کردند. این اطلاعات به آن‌ها امکان داد تا تصویری جامع از روند فراوانی و غنای گونه‌های پروانه در سراسر کشور ارائه دهند.

برای بررسی تغییرات، تیم تحقیقاتی ۵۵۴ گونه مختلف را مورد مطالعه قرار داد و اندازه جمعیت آن‌ها را در سال ۲۰۰۰ با سال ۲۰۲۰ مقایسه کرد. آن‌ها دریافتند که به ازای هر پنج پروانه‌ای که در آغاز قرن وجود داشت، تنها چهار پروانه پس از دو دهه باقی مانده است.

کاهش میانگین سالانه ۱.۳ درصد نشان می‌دهد که این کاهش در سراسر کشور گسترده است، به‌گونه‌ای که تعداد پروانه‌ها در حیاط خانه‌ها، مراتع باز و تقریباً در همه جا کمتر شده است.

افزایش روند کاهش جمعیت پروانه‌ها

نیک هدد، استاد زیست‌شناسی یکپارچه در دانشگاه ایالتی میشیگان و یکی از نویسندگان این مطالعه، تأکید می‌کند که کاهش پروانه‌ها نه‌تنها در گونه‌های نادر، بلکه در محیط‌های روزمره نیز مشهود است.

او می‌گوید:
“همسایگانم متوجه این موضوع شده‌اند. بدون اینکه از آن‌ها بپرسم، می‌گویند: ‘دارم پروانه‌های کمتری در باغم می‌بینم، این واقعاً اتفاق افتاده؟’ و واقعیت این است که آن‌ها درست می‌گویند. این موضوع بسیار شوکه‌کننده است.”

چنین مشاهداتی یافته‌های کلی‌تر را تأیید می‌کند: مردم عادی در حال مشاهده کاهش جمعیت پروانه‌ها هستند، بدون اینکه به ارقام رسمی تکیه کنند. اکنون، داده‌های گسترده نشان می‌دهد که این شواهد غیررسمی در واقع یک تغییر واقعی و سراسری را منعکس می‌کنند.

جامع‌ترین پژوهش درباره پروانه‌های آمریکا

کالین ادواردز، نویسنده اصلی این مطالعه، تأکید می‌کند:
“این پژوهش، جامع‌ترین بررسی پروانه‌ها در ایالات متحده است. برای افرادی که از کاهش جمعیت حشرات آگاهی نداشتند، این تحقیق باید یک زنگ خطر باشد.”

او اضافه می‌کند:
“ما به‌شدت به تلاش‌های حفاظتی در مقیاس محلی و ملی برای حمایت از پروانه‌ها و سایر حشرات نیاز داریم. تاکنون هرگز تصویر به این وضوح و قاطعیت از کاهش جمعیت پروانه‌ها نداشتیم.”

ادواردز که قبلاً پژوهشگر دانشگاه ایالتی واشنگتن در ونکوور بوده، اکنون با اداره شیلات و حیات‌وحش واشنگتن همکاری می‌کند.

او و همکارانش روش‌هایی را طراحی کردند که بتواند مجموعه داده‌های متغیر را یکپارچه کند. هدف آن‌ها از این تجزیه‌وتحلیل، بررسی فراوانی پروانه‌ها بود تا مشخص شود که گونه‌ها در سطح فردی، منطقه‌ای و کلی چگونه تحت تأثیر قرار گرفته‌اند.

هرچند منطقه شمال غربی اقیانوس آرام ظاهراً روند نزولی را تغییر داده و افزایش ۱۰ درصدی جمعیت پروانه‌ها را نشان داده است، اما این افزایش عمدتاً به دلیل رشد ناگهانی یک گونه خاص، پروانه لاک‌پشت کالیفرنیا است که احتمالاً موقتی خواهد بود.

در سایر مناطق، الگوی استاندارد کاهش همچنان برقرار است و نشان می‌دهد که این کاهش ملی بخشی از یک تغییر عمیق و چندمنطقه‌ای است.

نیاز فوری به راه‌حل‌ها

مطالعه ۵۵۴ گونه مختلف نشان می‌دهد که مشکل بسیار گسترده است. بسیاری از این گونه‌ها تاکنون هرگز در چنین مقیاسی مورد بررسی قرار نگرفته بودند. داده‌ها نشان می‌دهند که ۱۳ برابر بیشتر از گونه‌هایی که افزایش داشته‌اند، گونه‌ها دچار کاهش شده‌اند، و ۱۰۷ گونه بیش از نیمی از جمعیت خود را از دست داده‌اند.

زیپکین و هدد تأکید می‌کنند که پروانه‌ها فقط موجوداتی زیبا و نمادین نیستند، بلکه نقش حیاتی در اکوسیستم ایفا می‌کنند.

آن‌ها، در کنار زنبورها و مگس‌ها، گرده‌افشان‌های مهمی هستند که از بخش قابل توجهی از کشاورزی کشور حمایت می‌کنند و همچنین منبع غذایی برای بسیاری از حیوانات، از جمله پرندگان، محسوب می‌شوند.

در واقع، جمعیت پرندگان نیز طی ۵۰ سال گذشته نزدیک به سه میلیارد کاهش یافته است، که این روند به‌شدت مشابه کاهش جمعیت پروانه‌ها است.

محققان تأکید می‌کنند که سیاست‌گذاران و عموم مردم نباید این حشرات را صرفاً به‌عنوان زینتی ببینند، بلکه آن‌ها را باید به‌عنوان عناصر کلیدی در تعادل بوم‌شناختی در نظر بگیرند.

در صورت ادامه کاهش جمعیت پروانه‌ها، خدمات گرده‌افشانی تضعیف خواهد شد، رابطه شکارچی و شکار به هم خواهد خورد، و بسیاری از گیاهانی که به گرده‌افشانی پروانه‌ها وابسته‌اند، دچار آسیب خواهند شد.

درس‌هایی از پژوهش‌های گذشته

مطالعات پیشین هدد که در سال ۲۰۲۴ در نشریه PLOS ONE منتشر شد، نشان داد که استفاده از حشره‌کش‌ها یکی از عوامل اصلی مرگ‌ومیر پروانه‌ها است.

هرچند تخریب زیستگاه و تغییرات اقلیمی نیز عوامل مهمی هستند، اما یافته‌ها نشان می‌دهند که استفاده گسترده از آفت‌کش‌ها خسارت بی‌سابقه‌ای به جمعیت حشرات وارد می‌کند.

هدد معتقد است که تغییر رویکرد به استفاده هدفمندتر و علمی‌تر از آفت‌کش‌ها می‌تواند به بسیاری از گونه‌های پروانه کمک کند تا دوباره احیا شوند.

کند کردن روند کاهش جمعیت پروانه‌ها

زیپکین از داده‌های جدید به‌عنوان یک هشدار جدی برای رهبران ملی یاد می‌کند:
“انسان‌ها به گیاهان، میکروب‌ها و حیوانات برای هوای پاک، آب سالم و غذای کافی وابسته‌اند. اما ما در حال از دست دادن گونه‌ها با نرخی مشابه رویدادهای انقراض انبوه زمین هستیم.”

او تأکید دارد که ایالات متحده می‌تواند اقدامات معناداری انجام دهد، از مدیریت زیستگاه‌های محلی گرفته تا تصویب قوانین گسترده حفاظتی.

ادواردز امیدوار است که مردم و دولت‌های محلی منابعی را به کاشت گیاهان گرده‌افشان‌دوست، کاهش استفاده از آفت‌کش‌ها، و حفاظت از زمین‌های طبیعی اختصاص دهند.

هرچند زمان کمی باقی مانده است، اما محققان همچنان محتاطانه خوش‌بین هستند: این داده‌ها نه‌تنها فوریت اقدام را نشان می‌دهد، بلکه راهکارهایی نیز برای مقابله با این بحران ارائه می‌دهد.

این مطالعه در نشریه Science منتشر شده است.