موش پشمالو آزمایشگاهی، نتیجه پژوهش کاربردی محققانی است که تلاش می‌کنند گونه منقرض شده ماموت‌ها را به زمین بازگردانند.

پس از مطالعه عمیق کد ژنتیکی ماموت، دانشمندان موش‌های «پشمی» با تغییراتی در ضخامت، رنگ و بافت موهایشان مهندسی کرده‌اند تا تطابق‌های این فیل منقرض‌ شده با سرما را بازسازی کنند.

طبق گفته محققان در شرکت زیست‌ فناوری و مهندسی ژنتیک آمریکایی Colossal Biosciences، خلق این موش گامی کلیدی به سوی انقراض‌ زدایی ماموت پشمی است. هدف آن‌ها احیا یک گونه منقرض ‌شده نیست؛ بلکه مهندسی یک فیل پشمی است که می‌تواند در توندراهای جهان به خوبی زندگی کند.

موش پشمالو؛ امید دانشمندان برای پیشگیری از انقراض

بن لم، هم‌بنیان‌گذار و مدیرعامل Colossal Biosciences می‌گوید:

یک گونه منقرض‌ شده کمی شبیه به پازل هزار تکه است. تکه‌های زیادی از قطعات بسیار ریز وجود دارد و بررسی اینکه کجا باید قرار گیرند و چه کاری باید انجام دهند، کار کوچکی نیست. اما می‌توان از کارهای کوچک شروع کرد؛ مثل یک موش کوچک!

تحت رهبری ژنتیک‌دان روی چن از Colossal Biosciences، یک تیم بین ‌المللی از دانشمندان مطالعه دقیقی بر روی چندین گونه ماموت منقرض ‌شده و فیل‌های امروزی انجام دادند.

آن‌ها ۵۹ ژنوم از ماموت‌هایی که بین ۳,۵۰۰ تا بیش از ۱,۲۰۰,۰۰۰ سال پیش زندگی می‌کردند، شامل ماموت‌های پشمی (Mammuthus primigenius)، ماموت‌های استپی (Mammuthus trogontherii) و ماموت‌های کلمبی (Mammuthus columbi) را تجزیه و تحلیل کردند.

این تیم همچنین ژنوم فیل‌های آسیایی (Elephas maximus) را مطالعه کردند، که در مجموع ۱۲۱ ژنوم را شامل می‌شود.

پژوهش‌ها برای ویرایش ژنوم ادامه دارد

تجزیه و تحلیل‌ها به محققان این امکان را داد تا ژن‌های ماموت را که به‌طور واضح با ژن‌های فیل آسیایی متفاوت بودند، شناسایی کنند. از آنجا، توانستند به هفت ژن مرتبط با موی ماموت پشمی و همچنین سایر تطابق‌ها برای محیط‌های سردتر مانند حفظ چربی و توزیع آن برای گرما، دست یابند.

تیم تحقیقاتی از سه تکنیک ویرایش ژن مختلف استفاده کرد. این روش‌ها ناک‌اوت واسطه‌دار RNP، ویرایش دقیق ژنوم به روش مولتی ‌پلیکس و ترمیم هدایت‌ شده همولوژی دقیق بودند تا هشت ویرایش همزمان بر روی این هفت ژن در جنین‌های موش ایجاد کنند. ویرایش‌ها منجر به تغییرات قابل توجهی از موش‌های والدین شدند.

موش‌های پشمالو مهندسی ‌شده موهایی تا سه برابر بلندتر از موش‌های وحشی داشتند. علاوه بر اینکه موهایشان پشمی‌تر و مواج‌تر بود و سبیل‌هایشان حالت پیچ‌ خورده پیدا کرده بود. این پوشش‌ها همچنین سبک‌تر بودند. مانند پوشش‌های ماموت‌ها که رنگ طلایی‌تری در مقایسه با موهای تیره‌تر موش‌های وحش داشتند.

امید این است که روزی ویرایش ژنتیکی مشابهی بر روی فیل‌های آسیایی (که نزدیک‌ترین خویشاوندان ماموت‌های منقرض ‌شده هستند) انجام شود تا ماموت‌ها را به جهان امروز بازگرداند. شاید در نهایت این هدف غیر قابل دستیابی باشد، اما برخی معتقدند که این کار هنوز ارزش انجام دادن دارد. درس‌هایی که در طول مسیر آموخته می‌شوند می‌توانند ابزار قدرتمندی برای نجات دیگر گونه‌هایی باشند که امروزه با خطر انقراض مواجه‌اند.

موش پشمالو همه موجودات را از انقراض نجات می‌دهد

زیست‌ شناس حفاظت ‌محیط دِیمیَن فوردهم از دانشگاه آدلاید در استرالیا، که در این تحقیق مشارکت نداشت می‌گوید:

تیم پژوهشی کلوسال سال‌هاست که بر روی یافتن راهی برای بازگرداندن ماموت‌ها به زمین فعالیت می‌کند. آن‌ها ادعا می‌کنند فعالیتشان تلاشی برای نجات سیاره‌ از اثرات مضر و مستمر فعالیت‌های انسانی است.

بن لم در سال ۲۰۲۱ توضیح داد:

این مطالعه را می‌توانید در bioRxiv پیدا کنید.

در گجت نیوز بخوانید: انسان های اولیه چطور می‌توانستند ماموت های غول‌پیکر را شکار کنند؟ انسان های اولیه با این سلاح عجیب ماموت های غول‌پیکر را شکار می‌کردند ماموت‌های منقرض شده تا ۴ سال دیگر دوباره زنده می‌شوند