«ون» و «ین» علامت‌های اسمهای جمع مذکر سالم هستند. مهم‌ترین تفاوت ون و ین در عربی این است که «ون» برای اسمهای مرفوع می‌آید اما «ین» برای اسمهای مجرور یا منصوب به کار می‌رود. به‌طور مثال، «اَلنّاجِحونَ» اسم جمع مذکر سالم و مرفوع است اما «اَلنّاجِحینَ» اسم جمع مذکر سالم منصوب یا مجرور به شمار می‌آید. با خواندن این مطلب از مجله فرادرس، هم با کاربردهای «ون» و «ین» بیشتر آشنا می‌شوید و هم به تفاوت‌های دیگر آن‌ها پی می‌برید. با حل کردن تمرین‌های پایانی این مطلب نیز می‌توانید میزان یادگیری خود را محک بزنید.
تفاوت ون و ین در عربی
«ون» و «ین» دو مورد از علامت‌های اسم‌ها در زبان عربی هستند. برای اینکه تفاوت ون و ین در عربی را به‌خوبی درک کنید، لازم است به جدول زیر دقت کنید.
| تفاوت ون و ین در عربی | |
| علامت «ون» | علامت «ین» |
| فقط برای اسمهای جمع مذکر سالم به کار می‌رود. | برای اسمهای جمع مذکر سالم و اسمهای مثنی می‌آید. |
| در حالت مرفوعی می‌آید. | در حالت منصوبی و مجروی می‌آید. |
| فقط برای اسمهای مذکر کاربرد دارد. | هم برای اسمهای مذکر و هم برای اسمهای مؤنث می‌آید. |
نکته‌های جدول بالا را با دقت به مثال‌های زیر بهتر یاد می‌گیرید. البته این مبحث را می‌توانید به‌طور گسترده‌تر با فیلم آموزش عربی پایه هفتم فرادرس نیز بیاموزید. لینک این فیلم آموزشی را در ادامه آورده‌ایم.
مثال اول
در مثال زیر، اسمهای «اَلطَّبّاخونَ» و «اَلْمَطْعَمِینَ» هر دو جمع مذکر سالم هستند. «اَلطَّبّاخونَ» مبتدای جمله و مرفوع است. به همین علت، انتهای آن «ون» گرفته است. درحالی‌که «اَلْمَطْعَمِینَ» مجرور به حرف جرّ است و با علامت «ینَ» آمده است.
اَلطَّبّاخونَ یَعْمَلونَ في المَطْعَمِینَ.
آشپزها در رستوران‌ها کار می‌کنند.
مثال دوم
در مثال زیر، «اَلطّالِبونَ» اسم جمع مذکر سالم و مرفوع است. به همین سبب، انتهای آن علامت «ون» قرار گرفته است. درحالی‌که «اَلْغُرْفَتَیْنِ» اسم مؤنث و مثنی است که با نشانه «ین» آمده است. می‌دانیم که «ون» هرگز با اسمهای مثنی و مؤنث نمی‌آید. برعکس، «ین» هم با اسمهای مؤنث می‌آید و هم به انتهای اسمهای مثنی اضافه می‌شود. مثال زیر نیز این نکته را تأیید می‌کند.
الطّالِبونَ یَجْلِسونَ في الغُرْفَتیْنِ.
دانش‌آموزان در اتاق می‌نشینند.
در ادامه، هرکدام از علامت‌های «ون» و «ین» را به‌طور جداگانه بررسی می‌کنیم.
علامت «ون» در عربی
«ون» علامت مخصوص اسمهای «جمع مذکر سالم مرفوع» است. به عبارت دیگر، فقط برای اسم‌هایی که ویژگی‌های زیر را داشته باشند، از «ون» استفاده می‌شود.
| ویژگی‌های اسمهای دارای «ون» | مثال |
| جمع | اَلْقادِم (مفرد) ← اَلْقادِمونَ (جمع) |
| مذکر | اَلْخادِم (مذکر) ← اَلْخادِمونَ (مذکر) |
| مرفوع | اَلْبائِعُ ← اَلْبائِعونَ |
علامت «ین» در عربی
نشانه «ین» در زبان عربی به دو دسته تقسیم می‌شود که آن‌ها را در جدول زیر مشخص کرده‌ایم.
| انواع «ین» در عربی | کاربرد | مثال |
| نشانه جمع | برای اسمهای «جمع سالم مذکر» و «منصوب» یا «مجرور» به کار می‌رود. | کاتِبِینَ (سه یا چند مرد نویسنده) |
| نشانه مثنی | برای اسمهای مذکر و مؤنث مثنی کاربرد دارد. |
کاتِبَیْنِ (دو مرد نویسنده) کاتِبَتَیْنِ (دو زن نویسنده) |
روش تشخیص ین جمع و ین مثنی
اکنون که یاد گرفتید «ین» هم می‌تواند نشانه اسمهای جمع باشد و هم در انتهای اسمهای مثنی بیاید، ممکن است از خودتان بپرسید که چطور باید «ین» جمع و «ین» مثنی را از یکدیگر تشخیص بدهید. برای رسیدن به پاسخ این سؤال، به نکته‌های زیر دقت کنید:
- نشانه اسمهای جمع «ـِ ینَ» است اما نشانه اسمهای مثنی «ـَ ینِ» است. با دقت به حرکت «ن» می‌توانید به‌راحتی آن‌ها را از هم تشخیص بدهید.
- اگر اسمی دیدید که انتهای آن «ین» داشت و قبل از آن، اسم اشاره جمع (مثل «اولئک» و «هولاء») آمده بود، حتماً اسم جمع است.
- اگر اسمی دیدید که انتهای آن «ین» بود و قبل از آن، اسم اشاره مثنی (مثل «هاتَیْنِ» و «هذَیْنِ») آمده بود، حتماً اسم مثنی است.
برای اینکه نکته‌های بالا را بهتر یاد بگیرید، به مثال زیر توجه کنید. در این مثال، با دقت به حرکت «ن» در انتهای کلمه «المُهَنْدِسین» و همین‌طور با توجه به اسمهای اشاره‌ای که به کار رفته است، پی می‌بریم که «ین» در مثال اول نشانه جمع است اما در مثال دوم، نشانه اسمهای مثنی است.
مَعَ هوُلاءِ المُهَنْدِسینَ
مَعَ هذَیْنِ المُهَنْدِسَیْنِ
یادگیری قواعد اسم ها به کمک آموزش های فرادرس
بخش گسترده‌ای از قواعد زبان عربی حول محور انواع اسم‌ها و کاربرد آن‌ها می‌چرخد. اسم‌ها تنوع بالایی دارد و همین موضوع باعث شده است تا بخش قابل‌توجهی از کتاب‌های دستور زبان عربی به این مبحث اختصاص پیدا کند. اسم‌ها از نظر شمار، جنسیت اسم‌ها، نقش‌های دستوری اسم‌ها، ساختار و وزن اسم‌ها و… فقط برخی از موضوعاتی هستند که در مورد اسم‌ها و قواعدشان مطرح شده‌اند. در مطلبی که پیش رو دارید، تنها به دو مورد از علامت اسم‌ها، یعنی «ون» و «ین» پرداخته‌ایم، درحالی‌که هنوز مباحث فراوانی در مورد اسم‌ها وجود دارد که می‌توانید آن‌ها را با مشاهده فیلم‌های آموزشی زیر در فرادرس یاد بگیرید.
اگر می‌خواهید قواعد فعل‌های عربی، نکته‌های مربوط به حروف عربی یا ده‌ها نکته کاربردی دیگر را در مورد صرف و نحو عربی یاد بگیرید، پیشنهاد می‌کنیم به مجموعه فیلم‌های آموزشی زیر در فرادرس مراجعه کنید.
آشنایی با انواع اسم ها در عربی
برای اینکه بدانیم چه وقت باید از «ون» استفاده کنیم و چه زمانی «ین» را به کار ببریم، باید تا حدودی با انواع اسمهای عربی آشنا باشیم. به‌طور خاص، باید انواع اسم‌ها را از نظر شمار و تعداد بشناسیم. همچنین لازم است با اسمهای مؤنث و مذکر آشنا باشیم. در عین حال، باید بدانیم اسم‌ها چه اعرابی دارند و علامت هر اعراب چیست. در این بخش، به همین موضوع‌ها می‌پردازیم و آن‌ها را با مثال توضیح می‌دهیم. البته توجه داشته باشید، نکته‌هایی که در ادامه در مورد انواع اسم‌ها و ویژگی‌های آن‌ها آموزش می‌دهیم، در مورد صفت‌ها نیز صدق می‌کند.
اسم ها از نظر شمار
در جدول زیر، انواع اسمهای عربی را از نظر شُمار و تعداد مشاهده می‌کنید. در این جدول، علامت مخصوص هرکدام را نیز نشان داده‌ایم.
| انواع اسم |
علامت | مثال |
| اسمهای مفرد | نشانه ندارند. | قَلَم |
| اسمهای مثنی |
حالت مرفوعی: ـَ انِ حالت منصوبی و مجروری: ـَ ینِ |
قَلَمَانِ قَلَمَیْنِ |
| اسمهای جمع مذکر سالم |
حالت مرفوعی: ـُ ونَ حالت منصوبی و مجروری: ـِ ینَ |
جالِسونَ جالِسِینَ |
| اسمهای جمع مؤنث سالم | ات | طَیّارات |
| اسمهای جمع مکسر | کل ساختار کلمه تغییر می‌کند. | أَقْلام (مفرد: قَلَم) |
با دقت به جدول بالا متوجه می‌شویم که چرا «ین» هم برای اسمهای مذکر می‌آید و هم برای اسمهای مؤنث کاربرد دارد اما «ون» فقط برای اسمهای مذکر می‌آید. پاسخ این است که «ون» فقط برای اسمهای جمع می‌آید اما «ین» برای اسمهای مثنی هم به کار می‌رود. از سوی دیگر، اسمهای مؤنث با «ات» جمع بسته می‌شوند. در نتیجه، «ون» فقط برای اسمهای جمع و مذکر می‌آید اما «ین» می‌تواند برای اسمهای مثنی مؤنث هم به کار برود.
اسم ها از نظر جنسیت
در جدول زیر، اسمهای مذکر و مؤنث و علامت‌های آن‌ها را آموزش داده‌ایم.
| انواع اسم از نظر جنسیت |
علامت | مثال |
| مذکر | علامت ندارد. | طَبّاخ |
| مؤنث |
ة (تای گِرد) ـَ یٰ (الف مَقْصوره) اء (الف مَمْدوده) |
طَبّاخَة هُدَیٰ زَهْراء |
انواع اسم از نظر اعراب
در جدول زیر، انواع اسمهای عربی را از نظر نوع اعراب آن‌ها مشخص کرده‌ایم و مثالی برای هرکدام آورده‌ایم.
| انواع اسم از نظر اعراب | علامت‌ها | مثال |
| مرفوع |
ـُ ـَ انِ ـُ ونَ |
اَلنّاصِرُ اَلنّاصِرَانِ اَلنّاصِرُونَ |
| منصوب |
ـَ -َ یْنِ ـِ ینَ |
اَلنّاصِرَ اَلنّاصِرَیْنِ اَلنّاصِرِینَ |
| مجرور |
ـِ -َ یْنِ ـِ ینَ |
اَلنّاصِرِ اَلنّاصِرَیْنِ اَلنّاصِرِینَ |
مبحث اعراب در عربی را به‌طور کامل در مطلب «اعراب در عربی چیست؟» از مجله فرادرس آموزش داده‌ایم و انواع آن را با مثال و تمرین بررسی کرده‌ایم.
نقش دستوری اسم ها
اعراب اسم‌ها ارتباط مستقیمی با نقش دستوری آن‌ها در جمله دارد. بنابراین برای اینکه تشخیص بدهیم برای هر اسمی از چه علامتی استفاده کنیم، لازم است نقش‌های انواع اسم‌ها را بشناسیم. مهم‌ترین نقش‌های دستوری اسم‌ها و اعراب آن‌ها را در جدول زیر نشان داده‌ایم.
| انواع نقش اسم‌ها | اعراب |
| مبتدا | مرفوع |
| خبر | مرفوع |
| فاعل یا نائب فاعل | مرفوع |
| مفعول | منصوب |
| مضافالیه | مجرور |
| صفت یا نَعت | اعراب آن مانند موصوف است. |
| ظرف (مفعول‌فیه) | منصوب |
| حال | منصوب |
| مفعول مطلق | منصوب |
| منادا | منصوب |
| اسم حروف مشبهة بالفعل | منصوب |
| خبر حروف مشبهة بالفعل | مرفوع |
| اسم افعال ناقصه | مرفوع |
| خبر افعال ناقصه | منصوب |
| اسم افعال مقاربه | مرفوع |
| خبر افعال مقاربه | منصوب |
درصورتی‌که می‌خواهید با برخی از مهم‌ترین نقش‌های جدول بالا بیشتر آشنا شوید و به قواعد هرکدام از آن‌ها پی ببرید، پیشنهاد می‌کنیم به فیلم آموزش نحو ۱ فرادرس مراجعه کنید.
مثال تفاوت ون و ین در عربی
برای اینکه تفاوت بین «ون» و «ین» را بهتر درک کنید، در این بخش، مثال‌هایی از کاربرد آن‌ها را بررسی می‌کنیم. برای اینکه به مثال‌های بیشتری دسترسی داشته باشید و نکته‌های بیشتری را در مورد اسمهای مثنی و جمع یاد بگیرید، می‌توانید از فیلم آموزش صرف ۱ فرادرس کمک بگیرید. لینک دسترسی به این فیلم آموزشی را در ادامه آورده‌ایم.
مثال اول
در مثال زیر، کلمه «اللَّوْحَتَیْنِ» با علامت «ـَ ینِ» آمده است. این کلمه مؤنث و مثنی است. در عین حال، بعد از حرف جرّ آمده و مجرور شده است. می‌دانیم که «ین» می‌تواند با اسمهای مؤنث و مثنی بیاید، درحالی‌که «ون» هرگز همراه با اسمهای مثنی و مؤنث به کار نمی‌رود. همچنین کلمه‌های بعد از حروف جرّ، هرگز با علامت «ون» نمی‌آیند.
الرَّجُلُ نَظَرَ إِلي هاتَیْنِ اللَّوْحَتَیْنِ.
مرد به آن دو تابلو نگاه کرد.
در مورد مثال بالا، باید به این نکته هم توجه داشته باشید که اسم «اللَّوْحَتَیْنِ» با اسم اشاره «هاتَیْنِ» آمده است. وجود همین اسم اشاره باعث می‌شود به‌سرعت تشخیص بدهیم که «اللَّوْحَتَیْنِ» اسم مثنی است.
مثال دوم
در مثال زیر، کاربرد کلمه «اَلْفَلّاحونَ» را مشاهده می‌کنید. این کلمه از نوع جمع مذکر سالم است و چون مبتدای جمله به شمار می‌رود، مرفوع هم هست. مذکر، جمع و مرفوع بودن این کلمه باعث شده است تا در مثال زیر با نشانه «ون» بیاید.
اَلْفَلّاحونَ یَعْمَلونَ مِنَ الصَّباحِ حَتَّی الْمَساءِ.
کشاورزان از صبح تا شب کار می‌کنند.
مثال سوم تفاوت ون و ین در عربی
در مثال زیر هم از «ون» و هم از «ین» استفاده شده است. «اَلْمُحاسِبونَ» مبتدای جمله و مرفوع است. از سوی دیگر، جمع مذکر هم هست. بنابراین، با علامت «ون» آمده است. کلمه «الْمُوَظَّفینِ» جمع مذکر است اما چون به‌عنوان مضاف‌الیهِ «مَعَ» آمده است، مجرور شده و «ین» گرفته است.
في الشَّرِکَةِ، اَلْمُحاسِبونَ تَتَعامَلونَ مَعَ الْمُوَظَّفینِ.
در شرکت، حسابدارها با کارمندها تعامل دارند.
مثال چهارم
«الطّالبِینَ» در مثال زیر، نقش مفعول را به عهده دارد. به همبن علت منصوب شده است. از طرف دیگر، نوعی اسم جمع مذکر سالم است. بنابراین، انتهای آن علامت «ین» قرار گرفته است.
اَلْمُعَلِّمُ أَجابَ الطّالبِینَ.
معلم به دانش‌آموزان پاسخ گفت.
مثال پنجم
در آیه زیر، کلمه «دَائِبَيْنِ» حال جمله و منصوب است. این کلمه حالت «الشَّمْسَ» و «الْقَمَرَ» را نشان می‌‌دهد، بنابراین به‌صورت مثنی آمده است. «ین» در انتهای این کلمه، نشانه مثنی و منصوب بودن آن است.
«وَ سَخَّرَ لَكُمُ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ دَائِبَيْنِ …» (ابراهیم:۳۳)
و خورشيد و ماه را كه همواره روان هستند، براى شما رام کرد.
مثال ششم تفاوت ون و ین در عربی
در مثال زیر، کلمه «البائِعین» بعد از حرف جرّ «مِنْ» آمده است و مجرور به حرف جرّ است. این کلمه جمع مذکر سالم هم هست. به همین علت، انتهای آن علامت «ین» قرار گرفته است.
إِشْتَرَیتُ قُمْصانَ مِنَ البائِعین.
لباس‌هایی را از فروشندگان خریدم.
مثال هفتم
در آیه زیر دو بار از نشانه جمع «ین» استفاده شده است: بار اول در کلمه «الْمُجَاهِدِينَ» و بار دوم در «الْقَاعِدِينَ». هر دوی این کلمه‌ها جمع مذکر سالم هستند اما یک تفاوت مهم با هم دارند. «الْمُجَاهِدِينَ» مفعول و منصوب است اما «الْقَاعِدِينَ» مجرور به حرف جرّ است. می‌دانیم که برای اسمهای جمع مذکر سالم در حالت منصوبی و مجروری، از علامت مشترک «ینَ» استفاده می‌شود.
«… فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ بِأَمْوَالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِينَ دَرَجَةً …» (نساء:۹۵)
خداوند كسانى را كه با مال و جان خود جهاد مى‌كنند، به لحاظ درجه بر خانهنشينان مزيت بخشيده است.
مثال هشتم
در مثال زیر، «کِتابَیْنِ» اسم مثنی و منصوب است. به همین علت، با علامت «یَنِ» آمده است. البته چون ضمیر «کَ» به‌عنوان مضافالیه در انتهای آن قرار گرفته است، «ن» از انتهای این اسم حذف شده است. به‌طور کلی، اسم‌هایی که انتهای آن‌ها علامت «ون» و «ین» قرار دارد اگر مضاف واقع شوند و مضافالیه بعد از آن‌ها بیاید، «ن» از انتهای این اسم‌ها حذف می‌شود.
تَرَکتَ کِتابَیْکَ في غُرْفَتي.
دو کتابت را در اتاقم جا گذاشتی.
مثال نهم تفاوت ون و ین در عربی
«المُسافِرونَ» مبتدای جمله و مرفوع است. «ون» در انتهای این اسم بر جمع بودنت و مرفوع بودن آن دلالت دارد.
المُسافِرونَ یَجلِسونَ في الحافِلَةِ.
مسافران در اتوبوس می‌نشینند.
مثال دهم
در جمله زیر از حرف مشبهة بالفعل «أَنَّ» استفاده شده است. اسم این حرف، منصوب است و خبر آن به‌صورت مرفوع می‌آید. به همین علت، «الْمُعَلِّمینَ» به‌عنوان اسم «أَنَّ» منصوب شده و با «ین» آمده است اما «عالِمونَ» به‌عنوان خبر «أَنَّ»، مرفوع شده و با «ون» به کار رفته است.
أَعتَقِدُ أَنَّ الْمُعَلِّمینَ عالِمونَ.
معتقدم که این معلمان عالم و دانا هستند.
سؤالات متداول
در بخشهای قبلی این مطلب، مهم‌ترین تفاوت ون و ین در عربی را مشخص کردیم. در این بخش، به سراغ سؤال‌های متداول این مبحث می‌رویم و به آن‌ها پاسخ می‌دهیم.
فرق ان و ین در مثنی چیست؟
« ـَ انِ» برای اسمهای مثنی مرفوع کاربرد دارد اما «ـَ ینِ» برای اسمهای منصوب و مجرور می‌آید. برای یادگیری بهتر این نکته، به مثال زیر دقت کنید. در مثال زیر، اسمهای «الرَّجُلانِ» و «الشَّقَّتَیْنِ» هر دو مثنی هستند. با این تفاوت که «الرَّجُلانِ» مبتدا و مرفوع است اما «الشَّقَّتَیْنِ» مجرور به حرف جرّ است. به همبن علت، اولی با نشانه «ون» آمده است اما دومی با علامت «ین» به کار رفته است.
الرَّجُلانِ یَعیشانِ في الشَّقَّتَیْنِ.
دو مرد در آپارتمان‌ها زندگی می‌کنند.
آیا فعل مفرد برای اسم جمع در عربی به کار می‌رود؟
اگر فعل در ابتدای جمله قرار گرفته باشد، همیشه به‌صورت مفرد می‌آید، حتی اگر فاعل آن اسم جمع یا اسم مثنی باشد. در این حالت، فعل فقط از نظر مؤنث یا مذکر بودن با اسم بعد از خود مطابقت دارد. با دقت به مثال زیر، این نکته برایتان روشن‌تر خواهد شد. در جمله زیر، «الطّالِبونَ» اسم جمع مذکر سالم است که با علامت «ون» آمده است. این کلمه فاعل «یَکْتَبُ» نیز هست. همان‌طور که مشاهده می‌کنید، فاعل «یَکْتَبُ» جمع مذکر است اما این فعل از نظر شمار با آن مطابقت ندارد، زیرا اول جمله قرار گرفته است.
یَکْتَبُ الطّالِبونَ واجِباتِهُم في البَیْتِ.
دانش‌آموزان تکالیفشان را در خانه می‌نویسند.
تمرین تفاوت ون و ین در عربی
در این بخش، ۲۰ تمرین چهارگزینه‌ای را در مورد تفاوت ون و ین در عربی ارائه کرده‌ایم. با جواب دادن به آن‌ها می‌توانید میزان یادگیری خود را ارزیابی کنید و آموخته‌هایتان را نیز مرور کنید. برای جواب دادن به هر تمرین، یکی از گزینه‌ها را علامت بزنید. بعد از پاسخ دادن به هر سؤال، با کلیک روی گزینه «مشاهده پاسخ درست»، جواب صحیح آن نشان داده می‌شود. همچنین با کلیک روی گزینه «پاسخ تشریحی»، جواب تشریحی آن را می‌توانید مشاهده کنید. بعد از جواب دادن به همه سؤال‌ها، با کلیک روی گزینه «دریافت نتیجه آزمون»، تعداد امتیازهایتان در این آزمون نشان داده می‌شود.
۱- کدام گزینه در مورد تفاوت ون و ین در عربی درست است؟
«ون» برای اسمهای مثنی به کار می‌رود اما «ین» برای اسمهای جمع می‌آید.
«ین» برای اسم‌ها و صفت‌ها به کار می‌رود اما «ون» فقط برای اسم‌ها می‌آید.
«ون» برای اسمهای مرفوع می‌آید اما «ین» برای اسمهای منصوب و مجرور می‌آید.
«ین» برای اسمهای مذکر می‌آید اما «ون» برای اسمهای مذکر و مؤنث می‌آید.
۲- برای کدام اسم‌ها از «ون» استفاده می‌شود؟
مثنی مؤنث و مذکر
۳- برای کدام اسم‌ها از «ین» استفاده می‌شود؟
مثنی و جمع مذکر سالم
اسمهای مرفوع
۴- کدام کلمه مثنی است؟
هذا الشَّارِع
هذه الأَقْلام
هولاءِ النّاجِحون
هاتَیْنِ النّاجِحَتَیْنِ
نوع سایر اسم‌ها را در ادامه مشخص کرده‌ایم:
- گزینه اول: مفرد
- گزینه دوم: جمع مکسر
- گزینه سوم: جمع مذکر سالم
۵- کدام گزینه برای جای خالی زیر مناسب است؟
هذَیْنِ … .
۶- کلمه «مَظلومون» همه ویژگی‌های زیر را دارد، به‌جز…
مشاهده پاسخ تشریحی برخی از سوالات، نیاز به عضویت در مجله فرادرس و ورود به آن دارد.
۷- کدام گزینه در مورد کاربرد «ون» و «ین» نادرست است؟
دو نوع «ین» در عربی به کار می‌رود.
«ون» در حالت مرفوعی کاربرد دارد.
«ین» در حالت منصوبی به کار می‌رود.
«ون» با اسمهای جمع مذکر سالم و جمع مکسر به کار می‌رود.
مشاهده پاسخ تشریحی برخی از سوالات، نیاز به عضویت در مجله فرادرس و ورود به آن دارد.
۸- کدام گزینه را نمی‌توان با «ون» جمع بست؟
مشاهده پاسخ تشریحی برخی از سوالات، نیاز به عضویت در مجله فرادرس و ورود به آن دارد.
۹- کدام گزینه در مورد جمله زیر درست است؟
اَلْمُدَرِّسونَ زاروا الْوالِدَینِ.
در این جمله از اسم مثنی مرفوع استفاده شده است.
«الوالِدَینِ» نوعی جمع مذکر سالم است.
«اَلْمُدَرِّسونَ» اسم مجرور است.
در این جمله، یک اسم مثنی و یک اسم جمع آمده است.
مشاهده پاسخ تشریحی برخی از سوالات، نیاز به عضویت در مجله فرادرس و ورود به آن دارد.
۱۰- برای همه نقش های دستوری زیر از «ون» استفاده می‌شود، به‌جز…
اسم افعال ناقصه
خبر حروف مشبهة بافعل
مشاهده پاسخ تشریحی برخی از سوالات، نیاز به عضویت در مجله فرادرس و ورود به آن دارد.
جدول خلاصه تفاوت ون و ین در عربی
در بخشهای متنوع این مطلب از مجله فرادرس، تفاوت‌های میان «ون» و «ین» را مشخص کردیم و مثال‌هایی را در این مورد بررسی کردیم. خلاصه‌ای از تفاوت‌های این علامت‌ها را در جدول زیر مشاهده می‌کنید.
| علامت «ون» | علامت «ین» |
| برای جمع مذکر سالم | برای اسمهای مثنی و همچنین برای جمع مذکر سالم |
| برای اسمهای مرفوع | برای اسمهای منصوب و مجرور |
| برای اسمهای مذکر | برای اسمهای مؤنث و مذکر |
source