1

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که داشتن ذهنیت بازیگوش می‌تواند در شرایط دشوار، مانند همه‌گیری کووید-۱۹، بسیار مؤثر باشد. افرادی که در مقیاس بازیگوشی امتیاز بالایی کسب می‌کنند، در مقایسه با افراد کمتر بازیگوش، انعطاف‌پذیری و تاب‌آوری بیشتری از خود نشان می‌دهند.

قدرت بازیگوشی

این پژوهش که توسط محققان دانشگاه ایالتی اورگن (OSU) انجام شده است، بینش‌های عمیقی در مورد نحوه‌ی مقابله افراد بازیگوش با سختی‌ها ارائه می‌دهد. این تحقیقات می‌توانند در نهایت به توسعه راهبردها و مداخلاتی منجر شوند که به افراد در مدیریت استرس و عدم قطعیت کمک می‌کنند.

این یافته‌ها در زمان مناسبی ارائه شده‌اند، زیرا چالش‌های جهانی روزافزون، نیازمند ترکیبی از ارزیابی واقع‌بینانه و سازگاری خلاقانه هستند.

رهبر این مطالعه شیانگیو “شارون” شن از آزمایشگاه تحقیقاتی سلامت، محیط‌زیست و اوقات فراغت دانشگاه OSU است.

شن در این باره می‌گوید:
“درک چگونگی مدیریت سختی‌ها توسط افراد بازیگوش می‌تواند به طراحی مداخلات و راهبردهایی برای کمک به افراد در مقابله با استرس و عدم قطعیت کمک کند.”

او همچنین اضافه می‌کند که افراد بازیگوش، درک مشابهی از ریسک‌ها و عوامل محافظتی با همتایان کمتر بازیگوش خود داشتند، اما هنگام تصور آینده، خوش‌بین‌تر بودند، حل مسئله‌ی خلاقانه‌تری داشتند و کیفیت و لذت بیشتری را در فعالیت‌های روزمره‌ی خود تجربه می‌کردند.

استرس ناشی از همه‌گیری و سلامت عمومی

استرس مزمن یک نگرانی جدی در حوزه سلامت عمومی در ایالات متحده است و با مشکلات متعددی از جمله بیماری قلبی، دیابت، افسردگی و اضطراب ارتباط دارد.

عواملی مانند همه‌گیری، عدم قطعیت اقتصادی و مسائل اجتماعی می‌توانند سطح استرس را تشدید کرده و به افزایش مشکلات روانی منجر شوند.

در این مطالعه، شن و همکارش زویی کراولی، بیش از ۵۰۰ بزرگسال آمریکایی را بر اساس میزان بازیگوشی‌شان، که با استفاده از مقیاس صفات بازیگوشی بزرگسالان اندازه‌گیری شد، به دو گروه تقسیم کردند.

شن اشاره کرد که افراد بسیار بازیگوش به‌طور فعال شرایط دشوار را تغییر داده، جایگزین‌های خلاقانه‌ای برای آنچه از دست رفته بود پیدا کرده، موانع را به‌عنوان فرصت‌های رشد در نظر گرفته و بر واکنش‌های خود کنترل بیشتری داشتند.

اما شاید مهم‌ترین یافته این پژوهش این بود که افراد بازیگوش، فعالیت‌های متفاوتی نسبت به همتایان کمتر بازیگوش خود انجام نمی‌دادند و حتی بیشتر از آن‌ها هم فعال نبودند، بلکه کیفیت بالاتری را در همان فعالیت‌ها تجربه می‌کردند. آن‌ها با غوطه‌وری بیشتر، فعال‌تر بودن و احساسات مثبت‌تر، از لحظات خود لذت بیشتری می‌بردند.

افراد بازیگوش در دوران همه‌گیری

شن این رویکرد را که افراد در شرایط دشوار تجارب مثبتی خلق می‌کنند، به “ساختن لیموناد از لیموهای ترش” تشبیه می‌کند.

این ویژگی ارتباط عمیقی با انعطاف‌پذیری دارد، زیرا ترکیبی از ارزیابی واقع‌بینانه و حل مسئله‌ی انعطاف‌پذیر است. این امر نشان می‌دهد که چگونه ویژگی‌هایی مانند بازیگوشی، واکنش‌های ما را در برابر استرس شکل می‌دهند.

شن می‌گوید:
“افراد بسیار بازیگوش، به همان اندازه‌ی دیگران واقع‌بینانه به خطرات و چالش‌های کووید-۱۹ نگاه می‌کردند، اما در تبدیل شرایط سخت به فرصت‌های مثبت مهارت بیشتری داشتند. آن‌ها راه‌هایی برای خلق لحظات شادی حتی در شرایط سخت پیدا می‌کردند.”

مزیت بازیگوشی در دوران همه‌گیری

در حالی که مدت‌هاست مشخص شده است که افراد بازیگوش می‌توانند شرایط را طوری بازسازی کنند که لذت‌بخش‌تر شوند، این یافته‌ها نشان می‌دهند که بازیگوشی به معنای نگاه خوش‌بینانه‌ی غیرواقع‌بینانه به دنیا نیست.

افراد بازیگوش همچنان توانایی دیدن واقعیت را حفظ می‌کنند، اما در عین حال نقاط مثبت را نیز می‌بینند.

شن تأکید می‌کند که بازیگوشی باعث تحریف واقعیت نمی‌شود، بلکه آن را تقویت می‌کند و روش‌های مشخصی را برای مدیریت چالش‌های دشوار ارائه می‌دهد.

بازیگوشی قابل پرورش است

این پژوهش همچنین چندین روش برای پرورش بازیگوشی پیشنهاد می‌دهد، از جمله:

• انجام فعالیت‌هایی که باعث شادی و کنجکاوی می‌شوند
• پذیرش تجربیات جدید
• ایجاد فرصت‌هایی برای اکتشافات خودجوش
• گذراندن وقت با افراد الهام‌بخش و شوخ‌طبع
• قدردانی از لحظات طنز و سرگرم‌کننده

شن می‌گوید:
“کلید اصلی این موضوع، تمرکز بر کیفیت تعامل است، نه صرفاً انجام فعالیت‌هایی که به‌عنوان بازی شناخته می‌شوند. بازیگوشی واقعی نیازی به زمین‌بازی، بازی یا اسباب‌بازی ندارد، بلکه در مورد آوردن روحیه‌ی باز، انعطاف‌پذیری و لذت به لحظات روزمره است.”

او همچنین تأکید می‌کند که اختصاص زمانی برای بازی می‌تواند مفید باشد و فضایی امن برای بروز و تمرین بازیگوشی فراهم کند.

مدیریت چالش‌های زندگی

مهم نیست چقدر سرتان شلوغ است، تنها ۵ تا ۱۰ دقیقه بازی در روز می‌تواند تفاوت چشمگیری در زندگی‌تان ایجاد کند.

این پژوهش گامی مهم در جهت درک نقش بازیگوشی در کمک به افراد برای مقابله با شرایط دشوار محسوب می‌شود.

در شرایط فعلی جهان – از جمله عدم قطعیت اقتصادی، نگرانی‌های زیست‌محیطی و بحران‌های بهداشت عمومی – این بینش‌ها ارزش زیادی دارند.

این مطالعه به‌طور کامل در مجله Frontiers in Psychology منتشر شده است.