دیروز رهبر انقلاب بیاناتی درباره مذاکره داشت که با دو قرائت و واکنش کاملا متفاوت همراه شده است، روزنامه هممیهن مذاکره را اجتنابناپذیر دانسته و از موضع رهبر انقلاب اینطور برداشت که راه مذاکره باز است، برخی اما در نقطه مقابل قرار دارند و از صحبتهای رهبر انقلاب قرائت دیگری داشتهاند، امروز روزنامههایی مثل جوان و کیهان بدون اشاره مستقیم به صحبتهای رهبری با تیترهای منفی راجع به مذاکره اعلام موضع کردند، همشهری هم صفحه اولش را به شکلی کار کرده که بوی مخالفت از آن به مشام میرسد: لبخند خبیثانه، به هر حال به واسطه صحبتهای دیروز، تیتر یک امروز باید و نباید مذاکره با آمریکاست، دیشب البته ایلان ماسک هم از ضرورت سرمایهگذاری در ایران گفت، امری که با شرایط فعلی ممکن نیست،همزمان آمریکا بودجه فاندبگیرهای اپوزیسیون ایرانی را هم قطع کرده که البته این هم خبر مهمی است، در ادامه نگاهی داریم مفصلتر به اخباری که در زیر آمد:
روزنامه هممیهن با خوشحالی از موضع رهبری درباره مذاکره نوشت:مقام رهبری در دیدار عید مبعث خود مواضع روشنی اتخاذ کردند که باید مورد توجه قرار گیرد. در واقع، باید حول این موضع و نگاه توافق کرد و وفاق داشت. از نظر ایشان، در فعالیت دیپلماسی و مذاکره یک اصل مهم وجود دارد و نباید آن را فراموش کرد.
این گزاره به این صورت اظهار شد که: «نمونههایی از باطن خبیث و دشمنیها و کینههای آنها است که پشت لبخندهای دیپلماسی پنهان است و باید در مقابل این حقایق، چشمان خود را باز کنیم و به تعبیر قرآن، به دنبال دوستی پنهانی با آنها نباشیم.»
اینها سخنانی دقیق و برای تفاهم همگانی مناسب است. برخلاف شعارهای پوچی که اصل گفتوگو و دیپلماسی را نفی میکند؛ شعارهایی که هدف آن نه مبارزه با آمریکا که علیه مقامات داخلی است. بیش از هر چیز باید بر رعایت ملاحظات واقعی مردم و کشور تاکید کرد و تمرکز داشت.
مسئله روشن است ما مطابق برنامههای پنجساله باید رشد سالانه ۸درصدی داشته باشیم. صنعتی که چند ماه تابستان برق ندارد و در زمستان گاز و برق ندارد و درعینحال باید همه هزینههای متعارف و دستمزدها را پرداخت کند. چنین صنعتی غیرممکن است که سودآور شود و دوام آورد. بنابراین، باید راهی برای حل مسائل خارجی از طریق تعامل و گفتوگو پیدا کرد.
مسئله امروز ما گفتوگو کردن یا پرهیز از گفتوگو نیست. مسئله اصلی تعیین و توافق روی منافع ملی، سپس افزایش قدرت کشور است تا از این منافع پاسداری کند.
روزنامه کیهان اما واکنشی تند و عجیب به مذاکره با آمریکا نشان داد: درخواست ایران برای توافق جامع در واقع تن دادن به همه خواستههای غیرمشروع آمریکاست چرا که آنان همواره به دنبال کشاندن ایران به سمت توافق جامع با خود و نه توافق جامع میان طرفین بودهاند.
مطالبات آمریکا چه منفی باشد و چه مثبت باشد، ورود به مذاکره معنا و مفهوم ندارد.
آنگاه ما مثل گذشته، در مذاکره یا به بنبست میرسیم و یا ناچار میشویم به توافقی تن دهیم که از حالا میدانیم از یکسو تضمینی برای اجرای تعهدات طرف آمریکایی آن وجود ندارد. و از سوی دیگر این توافق مبنای آغاز فشارهای تازه و افزودن بر حجم فشارها از سوی آن میشود.
روزنامه جوان هم مذاکره با آمریکا را سم مضاعف خواند: آنچه این روزها در فضای رسانهای کشور به ویژه در فضای مجازی در باره ضرورت مذاکره با امریکا به هر قیمتی منتشر میشود با استفاده از تکنیک مرعوبسازی مردم در چارچوب القای دوگانه دروغین «تن دادن به برجام مورد نظر امریکا یا افتادن در چاله برجام داخلی و سوریزه کردن ایران» است.
از آنجا که خاستگاه و هدف دو حزب امریکا درباره ایران ثابت و مبتنی بر مهار ایران است، اگر ترامپ هم رئیسجمهور امریکا نمیشد رفتار شناسی و روش امریکاییها در مذاکره نشان میدهد که آنان هیچ گاه درپی امتیاز دادن حتی به شکل حداقلی و رفع تحریمها نبوده و صرفاً به میز مذاکره به عنوان میدان جنگ و تسلیمسازی ایران با بهرهگیری از همه روشهای جنگ نرم و نفوذ نگاه میکنند.
source