تلسکوپ جیمز وب موفق به شناسایی پنج کهکشان مربوط به ۲۰۰ میلیون سال پس از مهبانگ شد که این کشف، نگاهی بی‌نظیر به نخستین ساختارهای شکل‌گرفته در جهان اولیه ارائه می‌دهد.

تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) موفق به شناسایی پنج کهکشان احتمالی شده که به حدود ۲۰۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ (مهبانگ) برمی‌گردند. این کهکشان‌ها به عنوان اولین کهکشان‌های شناخته شده در تاریخ کیهان به شمار می‌روند و احتمال وجود تعداد بیشتری از آن‌ها در این دوره نیز وجود دارد.

این کهکشان‌ها که در فاصله ۱۳.۶ میلیارد سال نوری از ما قرار دارند، به احتمال زیاد از اولین ساختارهایی هستند که در جهان اولیه شکل گرفته‌اند. تأیید این یافته‌ها در مشاهدات بعدی، به ستاره‌شناسان کمک خواهد کرد تا نظریه‌های خود در مورد چگونگی شکل‌گیری کهکشان‌ها را مورد آزمایش قرار دهند و درک بهتری از نحوه تشکیل ماده در کیهان به دست آورند.

این یافته‌ها در تاریخ ۲۶ نوامبر در پایگاه داده arXiv منتشر شده و هنوز توسط جامعه علمی به طور رسمی بررسی و تأیید نشده است. محققان در این پژوهش بیان کرده‌اند که طبق مدل استاندارد شکل‌گیری ساختارها، نوسانات اولیه که باعث ایجاد نقاط گرم و سرد در تابش زمینه کیهانی (CMB) شدند، به تدریج رشد کرده و در نهایت منجر به شکل‌گیری اولین کهکشان‌ها در سپیده‌دم کیهانی و عصر نخستین نور شده‌اند.

تلسکوپ جیمز وب، راز تمام جهان هستی را برملا می‌کند

پیش از این، به دلیل کم‌نور بودن این کهکشان های نخستین و پدیده انتقال به سرخ (کشیدگی طول موج‌ها به سمت طیف فروسرخ به دلیل انبساط جهان)، یافتن آن‌ها بسیار دشوار بود. اما توانایی تلسکوپ جیمز وب در تشخیص نور در طیف فروسرخ، امکان مشاهده این مراحل ابتدایی از تاریخ کیهان را فراهم کرده است.

در این کشف، محققان از پدیده‌ای به نام «لنز گرانشی» استفاده کردند. این پدیده که بر اساس نظریه نسبیت عام اینشتین عمل می‌کند، به خمیدگی فضا-زمان در حضور جرم و انرژی اشاره دارد. کهکشان Abell S1063 که بین زمین و این ناحیه از جهان قرار دارد، نور این کهکشان‌های اولیه را بزرگنمایی کرده و امکان مشاهده آن‌ها را برای تلسکوپ جیمز وب فراهم کرده است.

در صورت تأیید، این کهکشان‌ها حدود ۹۰ میلیون سال جوان‌تر از کهکشان JADES-GS-z14-0 (که پیش از این به عنوان قدیمی‌ترین کهکشان تأیید شده شناخته می‌شد) خواهند بود و در زمره اولین ساختارهای شکل‌گرفته در جهان قرار می‌گیرند. همچنین، کشف این کهکشان‌ها در یک ناحیه کوچک از آسمان نشان می‌دهد که به احتمال زیاد تعداد بسیار بیشتری از این کهکشان‌ها در سراسر کیهان وجود دارند.

هنوز مشخص نیست که این کهکشان‌ها با چه سرعتی شکل گرفته‌اند. محققان فرضیه‌هایی مانند پیدایش زودهنگام سیاه‌چاله‌های بسیار بزرگ، بازخوردهای ناشی از انفجارهای ابرنواختری و حتی تأثیر انرژی تاریک را برای توضیح این موضوع مطرح کرده‌اند. اگرچه این کشف احتمالا نظریه‌های فعلی کیهان‌شناسی را نقض نمی‌کند، اما به حل برخی از اسرار کیهان کمک شایانی خواهد کرد.

در گجت نیوز بخوانید: