ما هنوز نمیدانیم که اهمیت این قضیه چقدر است، اما شاید بهتر باشد بررسی کنید که کیسههای چای لیپتون شما از چه موادی ساخته شدهاند.
تحقیقات جدید نشان داده که کیسههای چای مبتنی بر پلیمر ممکن است میکرو و نانوپلاستیکها را وارد بدن مصرف کنندگان کنند و در محیط زیست آزاد سازند. با این حال، این مطالعه نشان میدهد که همه کیسههای چای حتی در یک نمونه کوچک یکسان نیستند. نیازی به کنار گذاشتن فنجان راحت خود نیست، شاید همین چای کیسهای مصرف امروز، برای سلامتی شما مفید باشد. از سوی دیگر، نتایج ممکن است بر روش انتخابی شما برای تهیه چای تاثیر بگذارد.
مدتی است نگرانیها درباره اینکه شاید چای کیسهای میکروپلاستیکها را همراه با طعم برگها آزاد کند، مطرح شده. پنج سال پیش، یک مطالعه دیگر اشاره کرد که کیسهها هنگام دم کشیدن در آب نزدیک به نقطه جوش حتی زمانی که خالی بودند، میلیاردها ذره پلاستیک از خود آزاد کردند.
چای کیسهای نگرانی تازه آفرید
محققان همچنین دریافتند که انواع کک آبی در معرض میکروپلاستیکها، دچار برخی اختلالات آناتومیکی و رفتاری شدند. نگرانیها درباره میکروپلاستیکها در محیط زیست از آن زمان افزایش یافته، اگرچه اثرات آنها بر سلامت انسانها هنوز مورد بحث است.
حالا یک یک گروه علمی اسپانیایی آلمانی سه نوع چای کیسهای تجاری ساخته شده از نایلون-6، پروپیلن و پلیمرهای زیستی سلولزی را آزمایش کرده است. هدف دانشمندان این است تعداد ذرات میکرو و نانو که هنگام دم کشیدن ۳۰۰ چای کیسهای در ۶۰۰ میلی لیتر آب ۹۵ درجه سانتیگراد (۲۰۳ درجه فارنهایت) آزاد میشوند، بررسی کند. کیسههای نایلون و پروپیلن را البته به صورت خالی خریداری کردند. کیسههای سلولزی حاوی چای سبز بودند و قبل از آزمایش خالی و شسته شدند.
نتایج قطعا میتواند عناوین ترسناک بسازد، اگرچه هنوز این نتایج قطعی نیستند. کیسههای پروپیلن ۱.۲ میلیارد ذره با قطر متوسط ۱۳۷ نانومتر در هر میلی لیتر آزاد کردند. حتی با توجه به این که محققان از ۳۰۰ کیسه برای هر آزمایش استفاده کردهاند، این همچنان تعداد زیادی ذرات است.
میکروپلاستیکها چقدر هستند؟
سلولز ۱۳۵ میلیون ذره در هر میلی لیتر تولید کرد، اگرچه به طور متوسط اندازه آنها تقریبا دو برابر بزرگتر بود. نایلون-۶ کمتر ذره آزاد کرد که نویسندگان دلیلش را «مقاومت و دوام بیشتر در پلیمرهای بافته شده» عنوان میکنند. البته همچنان ۸.۱۸ میلیون ذره در هر میلی لیتر آزاد کردند.
تعداد ذرات مهمتر از این است که چگونه هر نوع میتواند بر بدن تاثیر بگذارد. سلولز در دیوارهای سلولی گیاهان سبز به وفور پیدا میشود. بدنهای ما هم صدها میلیون سال وقت داشتهاند تا راههایی برای پردازش آن پیدا کنند، در حالی که نایلون و پروپیلن چنین زمانی برای سازگاری نداشتهاند.
سپس محققان آزمایش کردند که آیا سلولهای تولید کننده موکوس که از روده انسان مشتق شدهاند، این ذرات را در کشت سلولی طی یک دوره ۲۴ ساعته جذب میکنند یا خیر. نویسندگان نتوانستند هیچ عواقب قطعی از تماس با ذرات آزاد شده (بدون توجه به نوع آنها) شناسایی کنند. سلولها هیچ آسیب قابل اندازه گیری نشان ندادند و پس از جذب ذرات پلاستیکی، گونههای اضافی اکسیژن واکنشی تولید نکردند. هر سه نوع ذره با این حال با هستههای سلولی تعامل داشتند.
مطالعات قبلی همیشه نتواستهاند نوع ذرات شناسایی شده را مشخص کنند. این تیم دانشمندان از شش روش مختلف از جمله طیف سنجی مادون قرمز و سرعت سنجی لیزر داپلر برای پر کردن این شکاف استفاده کردند. دکتر آلبا گارسیا رودریگز، همکار نویسنده این مطالعه از دانشگاه بارسلونا در بیانیهای گفت:
ما توانستهایم این آلایندهها را با مجموعهای از تکنیکهای پیشرفته به طرز نوآورانهای شبیه سازی کنیم؛ که ابزار بسیار مهمی برای پیشبرد تحقیقات در مورد تاثیرات احتمالی آنها بر سلامت انسان است.
ذرات میکروپلاستیک چای کیسهای واقعا خطرناک هستند؟
نگرانی اصلی مصرف کنندگان چای کیسهای از این تحقیق احتمالا این است که ذرات پلاستیکی چه تاثیری بر دستگاه گوارش آنها میگذارند. از طرفی دفع کیسهها نیز ممکن است یک مشکل دیگر به وجود آورد. اگر کیسهها به میلیاردها ذره کوچکتر از آنچه که در خاک قابل دیدن باشد خرد شوند، از نظر زیست شناسی تجزیه شدهاند. هرچند این بدین معنا نیست که ذرات برای محیط زیست بیضرر هستند.
آزمایش مرتبطتر این است که آیا کیسههای چای لیپتون قابل کمپوست کردن (روند تخمیر پسماندها) هستند یا خیر. در بیشتر موارد اگر این احتمال وجود داشته باشد، ما تنها میتوانیم به گفته سازنده تکیه کنیم.
این یافتهها ممکن است نگران کننده به نظر برسند، اما یادآوری این نکته ضروری است که بسیاری از مطالعات تاثیرات مثبت سلامتی از نوشیدن چای سبز (به طور معتدل) یافتهاند. همه آنها هم توسط صنعت چای تامین مالی نشده بودند.
یک متاآنالیز از ۱۴ مطالعه در مورد ارتباط بین قهوه، چای و سرطانهای سر و گردن که امروز منتشر شد، نتایج مختلط و متناقضی ارائه کرد که بسته به نوع سرطان و میزان مصرف چای کیسهای متفاوت بود. با این حال، هیچ شواهدی از اپیدمی سرطانهای ناشی از میکروپلاستیک در ناحیه بالای بدن از طریق نوشیدن چای لیپتون وجود نداشت. شواهد اپیدمیولوژیک برای ارتباط کیسههای چای با سرطان در بخشهای دیگر بدن نیز مشابه به آن، فاقد مدرک است.
فعلا نگران نباشید
این مطالعات به ندرت بین کسانی که از چای کیسهای استفاده میکنند و مصرف کنندگان برگ چای تفاوت قائل میشوند؛ چه رسد به اینکه توجه کنند کیسه چای از چه موادی ساخته شده است. همچنان اما بخش بزرگی از مصرف کنندگان چای کیسهای احتمالا مدتهاست که میکرو و نانوپلاستیکها را هم مصرف میکنند! بنابراین اگر عواقب منفی کیسهها بسیار وخیم و بزرگ بود، باید تا کنون نمایان میشد.
این مطالعه را مجله Chemosphere به صورت دسترسی آزاد منتشر کرده است.
source