زیردریایی‌ های نظامی، به عنوان قلب عملیات‌های مخفیانه، دنیای زیر آب را با رمز و رازهای خود پر کرده‌اند. اما آیا می دانید تا چه عمقی می‌ توانند پیش بروند و چه خطراتی در انتظار آن‌ها است؟

طبق گزارشی، نیروی دریایی آمریکا به‌عنوان یکی از قدرت‌های بزرگ دریایی عنوان می‌کند که دارای چهار زیردریایی مجهز به موشک‌های هدایت‌شونده، ۱۴ زیردریایی با موشک‌های بالستیک و ۵۳ زیردریایی تهاجمی است. این زیردریایی‌ های نظامی با ویژگی‌ها و قابلیت‌های منحصربه‌فرد طراحی شده‌اند. علاوه بر این هر یک از آن‌ها به تسلیحاتی تجهیز شده‌اند که به آن‌ها اجازه می‌دهد مأموریت‌های ویژه‌ مختص به خود را انجام دهند.

با این حال، به دلیل محرمانه بودن اطلاعات نظامی، هنوز پاسخ دقیقی به این سوال که حداکثر عمقی که زیردریایی های نظامی می‌توانند بروند چقدر است، وجود ندارد. اما خوشبختانه برای درک بهتر این موضوع، اطلاعاتی درباره تعدادی از این زیردریایی‌های شگفت‌انگیز دردسترس است که عملکرد مشابهی همانند نسخه نظامی خود برای طی کردن عمق زیاد را دارند.

در این مطلب، به بررسی تکنولوژی‌های پیشرفته، چالش‌ها و آینده زیردریایی‌ ها خواهیم پرداخت. با گجت نیوز همراه باشید تا به رازهای پنهان این دنیای جذاب پی ببرید.

نفوذ به زیر آب با زیردریایی های نظامی

با انتشار اخبار مربوط به سرنوشت مرگبار زیردریایی اوشن‌ گیت در سال 2023، جهان به یک باره دچار وحشت و نگرانی شد. به گزارش سی بی سی (CBC)، این زیردریایی به‌طور اختصاصی برای سفر به عمق‌ های حیرت‌ انگیز تا حدود 4000 متر طراحی شده بود. مقصد نهایی آن، بازدید از بقایای کشتی مشهور «تایتانیک» بود که در عمق تقریبی 3800 متری، در دنیای تاریک و سرد اقیانوس اطلس قرار دارد. حال بعد از وقوع این حادثه احتمالا برایتان سوال پیش آمده که یک زیردریایی نظامی تا حداکثر چه عمق‌هایی می‌تواند نفوذ کند؟

براساس گزارشی از بی‌بی‌سی در ماه می سال 2019، یک زیردریایی به نام DSV Limiting Factor، عمق بی‌نظیر 10,927 متر را طی کرده است. این رکورد حیرت‌انگیز توسط ویکتور وسکوو به همراه زیردریایی شرکت تریتون سابمارینز (Triton Submarines) در همان سال ثبت شد.

بیشتر بخوانید:

زیردریایی های اتمی ارتش آمریکا کجا و توسط چه کسی ساخته می‌شوند؟

آیا زیر دریایی‌های نظامی می‌توانند به چنین اعماق شگفت‌انگیزی بروند؟ بطور کلی نیروهای نظامی در تمام دنیا به سریع‌ترین و پنهان‌ترین فناوری‌های موجود دسترسی دارند که معمولا برای افراد عادی محرمانه است؛ بنابراین، اما در میان زیردریایی‌ های نظامی، USS Dolphin بهترین رکورد را ثبت کرده است. این زیر دریایی ۵۰ متری که در سال ۱۹۶۸ رونمایی شد، توانست قابلیت‌های شگفت انگیز خود را به‌سرعت نشان دهد. در نوامبر همان سال، با بهره گرفتن از دو موتور GM V71 با 425 اسب بخار و دو ژنراتور 250 کیلو واتی، توانست به عمق 910 متری زیر آب برسد.

بطور کلی جزئیات مربوط به توانایی اینگونه زیردریایی های نظامی طبقه‌بندی شده است و دردسترس عموم افراد نیست؛ اما باید گفت که زیردریایی آمریکایی USS Dolphin به‌عنوان عمیق‌ترین زیر دریایی نیست. چندین سال بعد، یعنی در سال 1974، اتحاد جماهیر شوروی یک زیردریایی با بدنه‌ای از تیتانیوم ساخت که به نیروی هسته‌ای مجهز بود. زیردریایی نظامی Komsomolets برای شرایط سخت در اعماق طراحی شد و در سال 1984 به عمق 1000 متری نفوذ کند. اما متاسفانه این زیردریایی در سال 1989 به دلیل آتش‌سوزی در دریای بارنتز غرق شد.

محدوده نفوذ زیردریایی‌ های نظامی نیروی دریایی آمریکا

در زیر دریایی‌های تهاجمی تنها قدرت آتش اولویت نیست، بلکه به چندمنظوره بودن، توانایی مانور و غیرقابل پیش‌بینی بودن نیز بستگی دارد. به همین دلیل پنهان شدن در اعماق دریا یک مزیت غیرقابل انکار است. این نکته در نیروی دریایی آمریکا و مخصوصا زیردریایی‌ های نظامی این کشور بیشتر صدق می‌کند.

به طور خلاصه، اطلاعات دقیقی درباره حداکثر عمقی که زیر دریایی‌های آمریکایی می‌توانند به آن‌ برسند وجود ندارد. معمولا ارتش اطلاعات مربوط آن‌ها را منتشر نمی‌کند، اما می‌دانیم که زیردریایی کلاس ویرجینیا قادرند به اعماق بیش از 250 متر زیر سطح آب، سفر کنند. توانایی‌های دقیق آن‌ها هم طبق معمول برای عموم افراد دردسترس نیست. این مدل از زیردریایی های نظامی به یک رآکتور هسته‌ای مجهز هستند که به آن‌ها اجازه می‌دهد مدت زمان بیشتری را در اعماق آب‌ها بمانند. همچنین، آن‌ها مسلح به اژدرهای MK48 و موشک‌های کروز تاماهاوک هستند که می‌توانند اهداف را هم در زیر و بالای سطح آب هدف قرار دهند.

زیر دریایی‌های کلاس اوهایو (Ohio) نیروی دریایی آمریکا، که از اوایل دهه 1980 معرفی شدند، به عنوان حمل کننده موشک هدایت‌شونده و بالستیک طراحی شده‌اند. این زیردریایی‌ های نظامی از بزرگ‌ترین‌های موجود در نوع خود به حساب می‌آیند. بطور تقریبی طول آن‌ها 170 متر و وزن آن‌ها 18,750 تن است. گفتنی است اولین زیر دریایی از این کلاس، یواس‌اس اوهایو (USS Ohio)، به عمق آزمایشی 240 متر می‌رسد. این عمق مشابه عمق زیر دریایی‌های کلاس ویرجینیا است، اما همانطور که گفته شد این عمق آزمایشی لزوماً نشان‌دهنده حداکثر توانایی‌های این مدل‌ها نیست.

محدوده نفوذ سایر زیردریایی‌ ها

نیروی دریایی کشورهای دیگر هم به زیردریایی‌ های پیشرفته با توانایی‌های مشابه و متفاوت مجهز هستند. برای مثال، نیروی دریایی بریتانیا دارای زیردریایی‌ های کلاس ونگارد است که مشابه کلاس اوهایو آمریکا با توان موشکی بالستیک هستند.

این زیردریایی‌ های نظامی به طور قابل توجهی کوچک‌ ترند و طول آن‌ها حدودا کمتر از 150 متر است. آن‌ها به موشک‌های ترایدنت 2 مجهز هستند و منبع انرژی آن‌ها نیز از یک راکتور سری PWR تامین می‌شود. زیردریایی‌های کلاس ونگارد می‌توانند به عمق‌ حدود 500 متری در آب بروند. جالب است بدانید که در نوامبر 2023، یکی از زیردریایی‌ های ونگارد به طور تصادفی بدلیل نقص فنی در عمق سنج، توانست این عمق را فراتر برود. این اتفاق می‌توانست عواقب فاجعه‌بار و خطرناکی برای زیردریایی و سرنشینان آن داشته باشد.

از دیگر زیر دریایی‌ های نظامی بریتانیا می‌توان به کلاس ترافالگار اشاره کرد. مشخصات آن سرعت حداکثری 30 گره و طول 85.4 متر است. در طراحی نیز این زیردریایی پوشیده از کاشی‌های آکوستیک (ضد صدا) است که به طور خاص برای کاهش قابلیت شناسایی توسط دشمن ساخته می‌شود. این ویژگی یک مزیت بزرگ برای هر زیر دریایی نظامی است، به‌ویژه در دوران جنگ سرد از این زیر دریایی‌ها برای مأموریت‌های شناسایی استفاده می‌شود. زیردریایی ترافالگار قادر به حرکت در عمق‌های حدود 400 متر و قابلیت افزایش نفوذ به عمق‌ بالاتر از 600 متر است. نکته قابل توجه این است که زیر دریایی‌ های که نیروی دریایی برای تحقیق می‌سازد، همچنان آماده ماموریت‌های حساس است و جزء زیردریایی‌ های نظامی به شمار می‌آیند.

تریسته (Trieste) غول زیر آب شگفت‌ انگیز آمریکا

زیردریایی تریسته (Trieste) نه تنها برای شناسایی یا حملات نظامی طراحی نشده بود، بلکه به‌عنوان یکی از شگفت‌ انگیزترین ابزارهای علمی جهان نیز شناخته می‌شود. این زیر دریایی توسط دو کارآفرین سوئیسی، آگوست و ژاک پیکار، طراحی و تولید شد. تریسته نخستین بار در سال 1958 به نیروی دریایی آمریکا تحویل شد. دو سال بعد، این غول آبی به عمیق ترین نقطه بر روی زمین یعنی گودال ماریانا رفت و توانست به عمق 10،916 متری برسد.

دون والش، یکی از افراد نیروی دریایی آمریکا در این سفر 9 ساعته همراه با ژاک پیکار بود. تعریف می‌کند در عمق بسیار زیاد یکی از پنجره‌های بیرونی زیردریایی ترک می‌خورد و لحظاتی پر از اضطراب را برایشان بوجود می‌آورد. خوشبختانه، این زیردریایی را به گونه‌ای طراحی کردند که فشارهای بسیار زیاد در آن عمق را تحمل کند (فشاری که حدود ۱۰۰۰ برابر بیشتر از فشار سطح دریا است). همچنین در چنین موقعیتی، تریسته از سیستمی هوشمند استفاده می‌کرد که با رها کردن قطعات کوچک فلزی، وزن خود را کاهش می‌داد و اجازه بازگشت به سطح را این قابلیت فراهم می‌کرد.

نیروی دریایی آمریکا تریسته را به قیمت 250،000 دلار خریداری کرد. این زیردریایی نظامی هم اکنون در موزه ملی نیروی دریایی آمریکا نگهداری می‌شود. زیردریایی نظامی تریسته عملا اثبات کرد که هر مدل از زیردریایی‌ های موجود در جهان، توانایی دستیابی به عمق‌های بسیار زیاد را دارد. البته، نباید فراموش کرد که این مدل با بدنه‌ای محکم و منحصر به فرد خود، به‌طور خاص برای سفر به عمیق ترین نقاط زمین طراحی شده است.

قابلیت‌ و ویژگی‌های دیگر زیردریایی‌ های نظامی

طبق گزارشات موجود، کلاس سوریو ژاپن نیز در سفر به اعماق بالا یکی از زیردریایی‌ های نظامی قدرتمند و مطرح جهان است. بر اساس گزارش نشریه National Interest، این کلاس از زیردریایی‌ ها قابلیت نفوذ به عمق حدود 650 متر زیر سطح دریا را دارد. اولین مدل از کلاس سوریو ژاپن در اواخر سال 2007 به آب انداخته شد. تاکنون ۱۲ فروند از این کلاس زیردریایی عضو ناوگان دریایی ژاپن هستند.

زیردریایی سوریو به موتورهای قدرتمند دیزلی-الکتریکی مجهز است. دستیابی به عمق‌های قابل توجه و پنهان ماندن برای مدت طولانی از توانایی‌های این زیردریایی بدلیل طراحی ویژه آن است. همچنین بدنه فولادی آن دارای فناوری آکوستیک (ضد صدا) است. نکته قابل توجه این است که ترکیب این ویژگی‌ها با سکوت و ثبات موتورها اجازه می‌دهد تا به آرامی و بی صدا به عمق‌های بسیار بالایی دست پیدا کنند.

از طرف دیگر نیز زیر دریایی نوع 209 ساخت شرکت آلمانی Howaldtswerke به‌عنوان یک دیگر از زیردریایی‌ های نظامی موجود در جهان شناخته می‌شود. گفتنی است که این زیردریایی به بسیاری از کشورهای جهان صادر شد و در ناوگان‌های مختلف از آن استفاده می‌شود. این زیر دریایی که در سال 1971 معرفی شد و نسبت به دیگر رقبای خود ظاهری کوچک به طول 64.4 متر دارد. همچنین مجهز به چهار موتور دیزلی-الکتریکی قدرتمند است. قابلیت غوطه‌وری تا عمق 250 متری و تجهیز به تسلیحات متنوع، این زیردریایی را یه یک عضو کارآمد برای پاسخ‌گویی به نیازهای نیروی دریایی تبدیل کرده است.

در نهایت حداکثر عمقی که زیردریایی های نظامی می‌توانند بروند چقدر است؟

در نهایت، حداکثر عمقی که زیردریایی های نظامی می‌توانند بروند بستگی به هدف طراحی آن دارد. زیردریایی همانند تریسته که برای سفر و کشف علمی به عمیق‌ترین نقاط اقیانوس، طراحی و برنامه ریزی شدند. نیروی دریایی پیش از انجام این سفر علمی چالش برانگیز به اعماق خطرناک،بدنه آن را با لایه‌های ضخیم از فولاد پنج اینچی تقویت کرد تا فشار بالای این عمق را تحمل کند.

در مقابل زیردریایی های اکتشافی مانند تریسه، زیردریایی‌ های نظامی برای چنین چالش‌های عمیقی طراحی نشده‌اند. برای درک بهتر این موضوع عمق گودال  Challenger را که حدود 1.5 مایل عمیق‌تر از قله اورست است، مورد مقایسه قرار می‌دهیم. حال در مقابل آن بیشترین عمقی که زیردریایی ها نظامی می‌توانند نفوذ کنند حدود 250 متر است که برابر با ارتفاع بزرگ‌ترین چرخ و فلک جهان، عین دبی، است. پس بدین ترتیب می‌توان نتیجه گرفت که بین انواع مختلف زیر دریایی‌ها و عمق‌هایی که می‌توانند به سطح زیر آب نفوذ کنند، تفاوت‌های قابل توجهی وجود دارد. متاسفانه بدلیل محرمانه بودن اطلاعات نظامی به پیچیدگی و نبود اطلاعات دقیق می‌افزاید.

با این حال، آنچه به‌طور قاطع می‌توان نتیجه گرفت، این است که زیردریایی‌هایی مانند تریسته با نفوذ به اعماق بسیار بالا توانسته‌اند به پیشرفت علم کمک کنند. از طرف دیگر مهندسان نیرو دریایی با الهام از دیگر نوع زیردریایی ها علاوه بر توسعه فناوری نظامی، جان پرسنل خود را نیز در اعماق آب‌ها حفظ می‌کنند. این مسائل نه تنها تأثیر عمیقی بر تاریخ نظامی داشته، بلکه بصورت جهانی نیز اهمیت زیردریایی‌‌ها را در این حوزه به‌طور قابل توجهی نمایان می‌سازد.

نظر شما کاربران گجت نیوز چیست؟ کدام یک از این زیردریایی‌ های نظامی را بیشتر جذاب می‌دانید و چرا؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید!

همچنین بخوانید: