به گزارش رکنا،  SGOT یا AST مخفف آسپارتات آمینوترانسفراز (Aspartate Aminotransferase) است. این آنزیم در سلول‌های مختلف بدن، به ویژه کبد، قلب، عضلات، کلیه‌ها و پانکراس وجود دارد. برای مشاهده فیلم s.g.o.t در آزمایش خون اینجا کلیک کنید.

هنگامی که این سلول‌ها آسیب می‌بینند، AST آزاد شده و وارد جریان خون می‌شود. بنابراین، اندازه‌گیری سطح AST در خون می‌تواند به تشخیص آسیب یا بیماری در این اندام‌ها کمک کند.

چرا آزمایش SGOT انجام می‌شود؟

تشخیص بیماری‌های کبدی: اصلی‌ترین کاربرد آزمایش SGOT، تشخیص بیماری‌های کبدی است. افزایش سطح AST معمولاً نشان‌دهنده آسیب به سلول‌های کبدی است و می‌تواند نشانه بیماری‌هایی مانند هپاتیت، سیروز کبدی، یا آسیب کبدی ناشی از مصرف الکل یا داروها باشد.

تشخیص آسیب به سایر اندام‌ها: اگرچه کبد اصلی‌ترین منبع AST است، اما افزایش سطح این آنزیم می‌تواند نشان‌دهنده آسیب به سایر اندام‌ها مانند قلب، عضلات اسکلتی و کلیه‌ها نیز باشد.

نظارت بر درمان: آزمایش SGOT می‌تواند برای نظارت بر پیشرفت بیماری و پاسخ به درمان استفاده شود.

عوامل افزایش‌دهنده سطح SGOT

بیماری‌های کبدی: هپاتیت حاد و مزمن، سیروز کبدی، هپاتیت الکلی، بیماری‌های خودایمنی کبد

بیماری‌های قلبی: حمله قلبی، نارسایی قلبی

بیماری‌های عضلانی: بیماری‌های التهابی عضلات، آسیب‌های عضلانی

بیماری‌های کلیوی: بیماری‌های التهابی کلیه

مصرف برخی داروها: استامینوفن با دوز بالا، برخی داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)، برخی آنتی‌بیوتیک‌ها

تفسیر نتایج آزمایش SGOT

تفسیر نتایج آزمایش SGOT باید توسط پزشک انجام شود، زیرا عوامل مختلفی بر سطح این آنزیم تأثیر می‌گذارند. به طور کلی، افزایش سطح SGOT نشان‌دهنده وجود یک مشکل است، اما برای تشخیص دقیق علت افزایش، پزشک باید سایر آزمایش‌ها و اطلاعات پزشکی را نیز در نظر بگیرد.

توجه داشته باشید

سطح طبیعی SGOT: محدوده طبیعی SGOT ممکن است در آزمایشگاه‌های مختلف کمی متفاوت باشد، اما به طور کلی بین 10 تا 40 واحد در لیتر (U/L) در نظر گرفته می‌شود.

عوامل مؤثر بر نتایج: علاوه بر بیماری‌ها، عوامل دیگری مانند سن، جنسیت، رژیم غذایی، فعالیت بدنی و برخی داروها می‌توانند بر سطح SGOT تأثیر بگذارند.

تکمیل آزمایش‌ها: برای تشخیص دقیق، پزشک ممکن است آزمایش‌های دیگری مانند ALT (آلانین آمینوترانسفراز)، بیلی روبین، آلبومین و سایر آزمایش‌های عملکرد کبدی را درخواست کند.

اگر آزمایش SGOT شما بالا است، نگران نباشید. این لزوماً به معنای یک بیماری جدی نیست. پزشک شما با بررسی سایر عوامل و انجام آزمایش‌های تکمیلی، علت افزایش سطح SGOT را مشخص کرده و درمان مناسب را تجویز خواهد کرد.

به طور معمول، کمبود SGOT (آسپارتات آمینوترانسفراز) به عنوان یک مشکل پزشکی مطرح نمی‌شود. این آنزیم در سلول‌های مختلف بدن، به ویژه کبد، قلب، عضلات، کلیه‌ها و پانکراس وجود دارد. وظیفه اصلی آن کمک به تجزیه اسیدهای آمینه است.

چرا کمبود SGOT معمولاً نگران‌کننده نیست؟

محدوده طبیعی وسیع: سطح نرمال SGOT در افراد مختلف می‌تواند متفاوت باشد.

اهمیت بیشتر افزایش SGOT: افزایش سطح SGOT معمولاً نشانه آسیب به سلول‌های اندام‌هایی مانند کبد است و بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد.

تغییرات جزئی در سطح SGOT: تغییرات جزئی در سطح SGOT معمولاً معنای بالینی خاصی ندارد.

چه زمانی باید نگران بود؟

اگر آزمایش خون شما نشان‌دهنده سطح بسیار پایین SGOT باشد، ممکن است پزشک به دنبال علل زیر باشد:

خطای آزمایشگاهی: گاهی اوقات، نتایج آزمایش ممکن است به دلیل خطا در آزمایشگاه اشتباه باشد.

بیماری‌های نادر ژنتیکی: در برخی بیماری‌های ژنتیکی نادر، ممکن است سطح برخی آنزیم‌ها از جمله SGOT کاهش یابد.

اما به طور کلی، کمبود SGOT به اندازه افزایش آن نگران‌کننده نیست.

نحوه تولید SGOT به این صورت است!

ژن‌های کدکننده: سلول‌ها حاوی ژن‌هایی هستند که اطلاعات لازم برای ساخت پروتئین SGOT را در خود دارند.

ترجمه ژن به پروتئین: این ژن‌ها رونویسی شده و سپس اطلاعات ژنتیکی به صورت یک مولکول RNA پیام‌رسان (mRNA) به ریبوزوم منتقل می‌شود. در ریبوزوم، با استفاده از اطلاعات موجود در mRNA، زنجیره آمینواسیدها به هم پیوند می‌خورند و پروتئین SGOT ساخته می‌شود.

تاشدن و اصلاح پروتئین: پروتئین SGOT تازه ساخته شده، تا شده و تغییرات شیمیایی خاصی روی آن صورت می‌گیرد تا به شکل فعال و عملکردی خود برسد.

انتقال به اندامک‌های سلولی: پروتئین SGOT به اندامک‌های سلولی مورد نظر، مانند میتوکندری، منتقل می‌شود تا در آنجا به انجام وظایف خود بپردازد.

توجه: SGOT یک آنزیم درون‌زا است، یعنی بدن خود آن را تولید می‌کند و نیازی به دریافت آن از طریق رژیم غذایی نیست.

تفاوت ساخت SGOT با سایر آنزیم‌ها در بدن

آسیب به سلول‌ها: زمانی که سلول‌های بافت‌هایی مانند کبد، قلب یا عضلات آسیب می‌بینند، SGOT از این سلول‌ها آزاد شده و وارد جریان خون می‌شود. بنابراین، افزایش سطح SGOT در خون می‌تواند نشانه آسیب به این بافت‌ها باشد.

بیماری‌ها: بیماری‌هایی مانند هپاتیت، سیروز کبدی، حمله قلبی، بیماری‌های عضلانی و برخی بیماری‌های کلیوی می‌توانند باعث افزایش سطح SGOT شوند.

چه زمانی سطح SGOT کاهش می‌یابد؟

کمبودهای تغذیه‌ای شدید: در موارد بسیار نادر و در شرایط کمبود شدید مواد مغذی ضروری برای سنتز پروتئین، ممکن است سطح SGOT کاهش یابد.

بیماری‌های ژنتیکی نادر: برخی بیماری‌های ژنتیکی نادر ممکن است بر تولید SGOT تأثیر بگذارند و باعث کاهش سطح آن شوند.

توجه: کاهش سطح SGOT به اندازه افزایش آن رایج نیست و معمولاً نگرانی کمتری ایجاد می‌کند.

به طور خلاصه، SGOT آنزیمی است که به طور طبیعی در سلول‌های بدن تولید می‌شود و نقش مهمی در فرآیندهای متابولیکی دارد. افزایش سطح SGOT در خون معمولاً نشان‌دهنده آسیب به سلول‌های بافت‌هایی مانند کبد، قلب یا عضلات است.

مقایسه SGOT با سایر آنزیم‌ها