ترجمه و معنی درس اول عربی یازدهم صفحه ۲

در ادامه با ترجمه و معنی درس اول از کتاب عربی یازدهم رشته ریاضی و تجربی با عنوان مِنْ آياتِ الْأَخلاقِ آشنا می‌شوید. با دانشچی همراه باشید.

ترجمه درس ۱ عربی یازدهم

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آَمَنُوا لَا یَسْخَرْ قَومٌ مِنْ قَوْمٍ عَسَی أَنْ یَکُونُوا خَیْرًا مِنْهُمْ

ترجمه: ای کسانی که ایمان آورده‌اید! نباید گروهی از مردان شما گروه دیگر را مسخره کنند، شاید آنها از اینها بهتر باشند

وَلَا نِسَاءٌ مِنْ نِسَاءٍ عَسَی أَنْ یَکُنَّ خَیْرًا مِنْهُنَّ

ترجمه: و نه زنانی زنان دیگر را، شاید آنان بهتر از اینان باشند.

وَلَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَکُمْ وَ لَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ

ترجمه: و یکدیگر را مورد طعن و عیبجویی قرار ندهید و با القاب زشت و ناپسند یکدیگر را یاد نکنید.

بِئْسَ الِاسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِیمَانِ،

ترجمه: بسیار بد است که بر کسی پس از ایمان نام کفرآمیز بگذارید

وَمَنْ لَمْ یَتُبْ فَأُولَئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ؛

ترجمه: و آنها که توبه نکنند، ظالم و ستمگرند

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آَمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ؛

ترجمه: ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از بسیاری از گمانها بپرهیزید، چرا که بعضی از گمانها گناه است

وَ لَا تَجَسَّسُوا وَلَا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضًا

ترجمه: و (در کار دیگران) تجسّس نکنید؛ و هیچ یک از شما دیگری را غیبت نکند

أَیُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَنْ یَأْکُلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتًا فَکَرِهْتُمُوهُ

ترجمه: آیا کسی از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد؟! همه شما از این امر کراهت دارید

وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحِیمٌ

ترجمه: تقوای الهی پیشه کنید که خداوند توبه‌پذیر و مهربان است

قد یکون بین الناس من هو أحسَن منا، فعلینا أن نبتعد عن العُجب وَ أن لا نَذکر عیوب الآخرین بکلام خفی أؤ بإشاره.

ترجمه: گاهی بین مردم کسی وجود دارد که از ما نیکوتر است؛ پس بر ما واجب است که از خودپسندی دوری کنیم و عیب های دیگران را به صورت سخن مخفی یا با اشاره بازگو نکنیم.

فقد قال أمیر المُؤمنین علی «أکبر العیب أن تعیب ما فیک مثله».

ترجمه: امیرمومنان علی علیه السلام فرموده است: «بزرگترین عیب آن است که عیبی را بجویی که مانند آن در وجود خودت هست.»

تنصحنا الآیه الأولی و تقول: لا تعیبُوا الآخرین؛ وَ لا تُلّقبولهم بألقاب یکرهونها. بئس العمل الفسوق؛ و من یفعل ذلک فهو من الظالمین.

ترجمه: آیه اول، ما را پند می‌دهد و می‌گوید: از دیگران عیب جویی دیگران نکنید و به آنان لقب هایی ندهید که آن را ناپسند می شمارند. چه بد است آلوده شده به فسق و گناه. و هرکس چنین کند در این صورت از ستمگران است.

إذن فقد حرّم الله تعالی فی هاتین الآیتین:

ترجمه: بنابراین، خدای متعال در این دو آیه حرام کرده است:

الاستهزاء بالآخرین، و تسمیتهم بالأسماء القبیحه.

ترجمه: ریشخند کردن دیگران، و نامیدن آنها با اسم های زشت و ناپسند.

سوء الظن، و هو اتهام شخص لشخص آخر بدون دلیل منطقی.

ترجمه: بدگمانی، و آن اتهام زدن کسی به کسی دیگر بدون داشتن دلیلی منطقی است.

التجسس، وَ هوَ مُحاولة قبیحة لکشف أسرار الناس لفضحهم و هو من کبائر الذنوب فی مکتبنا و من الأخلاق السیئه

ترجمه: جاسوسی کردن، و آن، تلاش زشتی است جهت برملا کردن رازهای مردم برای رسوا کردن آن ها. و این کار در آیین ما از گناهان بزرگ اخلاق بد محسوب می شود.

و الغیبه، وَ هي من أهم أسباب قطع التواصل بین الناس.

ترجمه: و غیبت، و آن از مهمترین دلایل قطع ارتباط میان مردم است.

سَمَّی بعض المُفسرین سوره الحجرات التی جاءت فیها هاتان الآیتان بسوره الأخلاق.

ترجمه: برخی مفسران سوره حجرات را که در آن این دو آیه در آن آمده، سوره اخلاق نامیده اند.

معنی آیات ۱۰ تا ۱۲ سوره ی حجرات

اختصاصی-دانشچی