حدود ۶۶ میلیون سال پیش یک سیارک بزرگ سبب انقراض گسترده در زمین شد. اگر همین امروز سیارک قاتل دایناسورها به زمین برخورد کند، آیا انسان شانسی برای زنده ماندن دارد؟

همه‌چیز در کره زمین به آرامی سپری می‌شد تا اینکه ناگهان سیارکی غول‌پیکر وارد اتمسفر شد. برخورد این سیارک با زمین نه‌تنها دایناسورها را منقرض کرد، بلکه نابودی ۷۵ درصد از کل موجودات کره زمین را نیز رقم زد. خوشبختانه انسان در حضور کوتاه‌مدت خود بر سیاره خاکی شاهد برخورد یک سیارک بزرگ نبوده است؛ اما بیایید این موقعیت فرضی را بررسی کنیم. در صورت برخورد سیارک قاتل دایناسورها به زمین چه اتفاقی در انتظار انسان خواهد بود؟

برخورد سیارک قاتل دایناسورها با زمین می‌تواند آخرالزمان را رقم بزند

اول از همه بیایید به بررسی سیارک قاتل دایناسورها بپردازیم. این سیارک با نام چیکشلوب شناخته می‌شود و دانشمندان تخمین می‌زنند که عرض آن بین ۱۰ تا ۲۰ کیلومتر بوده است. بدین‌ترتیب می‌توانست بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ زمین فوقبال را در خود جای دهد. حالا تصور کنید که چنین سیارک بزرگی مستقیما در حال آمدن به سمت ما است.

البته ناسا و برخی موسسات فضایی دیگر به‌صورت منظم وضعیت سیارک‌های مختلف را بررسی می‌کنند تا ناگهان غافل‌گیر نشویم. اینکار نیز معمولا بر اساس ارزیابی مدار حرکتی سیارک‌ها انجام می‌شود. هرچند گاهی حضور یک مهمان ناخوانده می‌تواند همه‌چیز را به‌هم بریزد. اینجاست که پیش‌بینی‌های ناسا نیز دیگر کارایی نخواهند داشت.

حالا تصور کنید در اخبار علمی اعلام شده است که به‌زودی سیارک قاتل دایناسورها با زمین برخورد خواهد کرد. دانشمندان حتی متوجه شده‌اند که این سیارک دقیقا به شبه‌جزیره یوکاتان مکزیک خواهد رفت. جایی که ۶۶ میلیون سال پیش رفته بود. آیا فکر می‌کنید اگر در مناطق نزدیک باشید، امکان فرار دارید؟ حتی فکرش را هم نکنید. چراکه سیارک مرگبار با سرعت عجیب ۲۰ کیلومتر بر ثانیه در حال نزدیک شدن به سطح زمین است.

سیارک قاتل دایناسورها به دریا برخورد می‌کند و در همان لحظه اول هر موجود زنده‌ای که در اطراف وجود دارد را خواهد کشت. هرچند که این تازه بهترین بخش ماجرا است. اندکی پس از برخورد یک پالس حرارتی از محل برخورد آغاز می‌شود. در نتیجه این اتفاق انرژی معادل انفجار ۱۰ میلیارد بمب هسته‌ای ناگهان آزاد خواهد شد. سپس نوبت به یک موج ضربه‌ای وحشتناک از هوا می‌رسد که باعث می‌شود هر چیزی در شعاع ۱۵۰۰ کیلومتری نابود شود.

در نتیجه موج ضربه‌ای برخورد سیارک قاتل دایناسورها به زمین گیاهان و حیوان‌ها تکه‌تکه خواهند شد و جنگل‌ها به‌طور کامل می‌سوزند. زلزله‌ای شدید در مقیاس ۱۰ ریشتر نیز باعث ایجاد ترک‌های بزرگ در زمین خواهد شد. در مرحله بعد زمین‌لرزه‌های مختلف سرتاسر قاره آمریکا را می‌لرزانند. سونامی‌های شدید نیز شهرهای ساحلی را کاملا نابود خواهند کرد.

در این مرحله همچنان بخش قابل‌توجهی از موجودات مختلف زنده هستند؛ اما عمر آنها خیلی طولانی نخواهد بود. در نتیجه برخورد سیارک قاتل دایناسورها با زمین حجم زیادی از گرد‌و‌غبار و دود وارد اتمسفر خواهد شد. اتفاقی که به مسدود کردن نور خورشید به‌مدت ۱۵ سال منجر می‌شود. کل کره زمین را یک زمستان فوق‌العاده وحشتناک و تاریک فرا می‌گیرد. در این مرحله اکثر جانداران و گیاهان نابود می‌شوند. هرچند شاید تعداد کمی از انسان‌ها زنده بمانند.

شاید عجیب به‌نظر بیاید، اما سیارک نابودگر ممکن است آینده‌ای پایدار را رقم بزند. برای درک مسئله باید سری به محل برخورد سیارک با زمین بزنیم. برخی از مهم‌ترین و باارزش‌ترین عناصر شناخته‌شده در این دهانه غول‌پیکر پراکنده شده‌اند. این سیارک یکی از مهمترین عناصر برای بازسازی زمین را نیز با خود آورده است. این عنصر مهم طلا نام دارد. البته وقتی صحبت از طلا می‌شود، اکثر افراد آن را به‌شکل زیورآلات به‌خاطر می‌آورند؛ اما مسئله اینجاست که طلا حضور پررنگی در بسیاری از زیرساخت‌های بشر، فناوری‌های ارتباطی و تجهیزات پزشکی دارد.

طبیعتا پس از برخورد سیارک قاتل دایناسورها با زمین همه‌چیز دچار فروپاشی خواهد شد. دولت‌ها دیگر کارایی چندانی ندارند و انسان‌هایی که از زمستان سخت جان سالم به‌در برده‌اند، فقط به نیازهای اولیه خود فکر می‌کنند. در این شرایط سیستم‌های اقتصادی جهانی دیگر وجود خارجی ندارند و کسی به پول اهمیت نمی‌دهد. اینجاست که انسان برای مبادله و به‌دست آوردن آنچه نیاز دارد از طلا استفاده خواهد کرد.

راه‌های نجات از سیارک مرگبار

اما مسئله برخورد سیارک قاتل دایناسورها با زمین یک جنبه دیگر هم دارد. آنچه باعث نابودی ۷۵ درصد از گونه‌های جانوری کره زمین شد، ۶۶ میلیون سال پیش رخ داده بود. در آن زمان موجود هوشمندی به‌نام انسان در کره زمین حضور نداشت و دایناسورها تنها می‌توانستند فرود یک سنگ آتشین را از آسمان تماشا کنند. هرچند که اکنون سال ۲۰۲۴ است و ما می‌توانیم گزینه‌های مختلفی در برابر این سیارک داشته باشیم.

اولین گزینه ما خارج کردن سیارک از مدار حرکتی خود به‌سمت زمین است. به این صورت که یک ماهواره را با سرعت بالا به سیارک می‌کوبیم تا سیارک به‌سمت دیگری حرکت کند. ناسا در سال ۲۰۲۲ این راه‌حل را با موفقیت آزمایش کرد تا مشخص شود که انسان نیز گزینه‌ای در برابر سیارک‌هایی که به‌صورت پیش‌بینی نشده به سمت زمین می‌آیند دارد. هرچند مشکل اینجاست که آزمایش ناسا در برابر یک سیارک نسبتا کوچک موفقیت‌آمیز بود؛ اما سیارک قاتل دایناسورها واقعا غول‌پیکر است.

به‌نظر می‌رسد که این گزینه راه‌حل ایده‌آل انسان‌ها نباشد. دومین گزینه انسان برای جلوگیری از برخورد سیارک قاتل دایناسورها با زمین کشنده گرانشی نام دارد. برای توضیح این روش می‌توان از یک مثال ساده استفاده کرد. اگر سگ خود را به‌گردش ببرید، متوجه می‌‌شوید که گاهی سگ شما را به جهت‌های مختلف می‌کشاند. اینجا نیز ناسا سعی می‌کند با یک فضاپیما سیارک را از حرکت به‌سمت زمین منصرف کند.

فضاپیما در کنار سیارک حرکت خواهد کرد تا از طریق نیروی گرانشی مسیر آن را تغییر دهد. دو مشکل در رابطه با این روش وجود دارد. اول از همه اینکه خیلی زمان‌بر است و فقط در مواردی جواب می‌دهد که ما از مدت‌ها پیش حرکت سیارک به‌سمت زمین را پیش‌بینی کرده باشیم. مشکل دوم اینکه این روش فقط مناسب سیارک‌هایی است که شعاع آنها از ۵۰۰ متر فراتر نمی‌رود. در حالیکه شعاع سیارک قاتل دایناسورها چندین کیلومتر بود.

گزینه سوم ما Ion Beam Shepherd نام دارد. اینجا ما با یک فضاپیمای خاص طرف هستیم که دارای موتور یونی است. دانشمندان امیدوار هستند که پرتوهای یونی پرانرژی تولید شده توسط پیشرانه جدید بتواند سیارک را از مسیر اصلی خود خارج کند. هرچند همچنان مشکل اینجاست که تجهیزات فضایی ساخت بشر برای یک مبارزه با یک سیارک غول‌پیکر کافی نیستند.

گزینه چهارم برای جلوگیری از برخورد سیارک قاتل دایناسورها با زمین لیزرهای فضایی است. اگر فکر می‌کنید که انسان می‌تواند با یک لیزر فوق‌العاده قدرتمند سیارک را به‌طور کامل نابود کند، باید شما را ناامید کنیم. با وجود این، متمرکز کردن تعداد زیادی لیزر در جهت درست می‌تواند سیارک را از مسیر حرکتی خود منحرف کند تا فاجعه‌ ۶۶ میلیون سال پیش تکرار نشود.

البته لیزر بهترین گزینه ممکن برای ما نیست. اگر دانشمندان با قطعیت بگویند که سیارکی مشابه سیارک قاتل دایناسورها در مسیر برخورد با زمین قرار دارد، دولت‌ها از بمب‌های هسته‌ای استفاده خواهند کرد. طبیعتا استفاده از بمب هسته‌ای در فضا خطرات خاص خود را خواهد داشت. به‌عنوان مثال ممکن است تکه‌هایی از سیارک به زمین برخورد کنند و یا اینکه انفجار باعث برخورد بسیاری از زباله‌های فضایی موجود در مدار زمین با کره خاکی شود. هرچند همه این خطرات در مقایسه با برخورد یک سیارک غول‌پیکر قابل تحمل هستند.

به‌باور دانشمندان اگر ما بتوانیم ۲ ماه پیش از برخورد سیارک قاتل دایناسورها با زمین یک بمب هسته‌ای را در برابر آن منفجر کنیم، ۹۹ درصد از سیارک نابود خواهد شد. البته تمامی این روش‌ها تنها در صورتی جواب می‌دهند که ما بتوانیم سیارک را مدت‌ها پیش از برخورد به زمین شناسایی کنیم. اگر چنین اتفاقی رخ ندهد، تنها گزینه ما آماده شدن برای برخورد است.

در این موقعیت افراد حاضر در کوبا، مکزیک و آمریکا باید فورا کشورهای خود را تخلیه کنند. طبیعتا تخلیه میلیون‌ها انسان کار آسانی نخواهد بود. آن هم در شرایطی که افراد انتظار یک رخداد آخرالزمانی را دارند و هرج‌ومرج همه‌جا را فراگرفته است. حتی اگر فرآيند تخلیه نیز به‌شکل معجزه‌آسایی موفقیت‌آمیز باشد، حضور چند صد میلیون انسان در یک قاره دیگر باعث درگیری و نزاع گسترده خواهد شد. مخصوصا که این افراد به غذا و پناهگاه نیاز دارند و همه می‌دانند که زمستانی فوق‌العاده سخت در انتظار انسان‌ها خواهد بود.

‌پیش‌بینی می‌شود که پس از پایان زمستان سخت در خوشبینانه‌ترین حالت جمعیت انسان از ۱۰ میلیون فراتر نخواهد رفت. در حالت بدبینانه نیز درگیری‌های داخلی، نابودی گیاهان و گونه‌های جانوری و مسدود شدن مسیر خورشید سبب نابودی اکثر انسان‌ها به‌جز تنها چند هزار نفر خواهد شد.

به‌نظر شما در صورت برخورد سیارک قاتل دایناسورها به زمین کدام سناریو رقم می‌خورد؟

بیشتر بخوانید: کشف یک سیارک خطرناک که از ماه هم به ما نزدیک‌تر است برنامه ناسا برای حفاظت از زمین در مقابل برخورد سیارک ها عجیب‌ ترین مدل های آخرالزمان که تا به امروز شاید اسم آن‌ها را هم نشنیده‌ باشید