در فیزیک، به فضایی بدون ماده، خلا گفته می‌شود. به بیان دیگر، به محیطی با فشار بسیار کوچک، به گونه‌ای که تعداد مولکول‌ها یا ذرات موجود در محیط تاثیری بر رفتار آن محیط نداشته باشند، خلا می‌گوییم. دست‌یابی به خلا در صنعت و در آزمایشگاه‌های پژوهشی بسیار مهم است. به عنوان مثال، برای ساخت و سنتز مواد شیمیایی با استوکیومتری بسیار دقیق، به محیطی با خلا بالا نیاز داریم. از این‌رو، باید بدانیم چگونه خلا ایجاد کنیم. در حالت کلی، با استفاده از پمپ‌های خلا می‌توانیم فشار محیط را به مقداری مشخص کاهش دهیم. توجه به این نکته مهم است که روش‌های مختلفی برای اجاد خلا نداریم، بلکه انواع پمپ‌ها مختلف برای ایجاد خلا داریم.
پمپ‌های خلا انواع مختلفی دارند که با توجه به نوع پمپ می‌توانیم خلا بالا، خلا متوسط یا خلا پایین ایجاد کنیم. در این مطلب از مجله فرادرس، ابتدا خلا را تعریف، سپس در مورد انواع جریان گازها در فناوری خلا صحبت می‌کنیم. در ادامه، با پمپ خلا و انواع آن آشنا می‌شویم و پمپ خلا بسیار ساده‌ای را با استفاده از وسایلی ساده در خانه می‌سازیم.
چگونه خلا ایجاد کنیم؟
ظرفی شیشه‌ای با حجمی مشخص را در نظر بگیرید. این ظرف از هوا با تعداد زیادی مولکول تشکیل شده است. با خارج کردن مولکول‌های هوا از این ظرف می‌توانیم خلا ایجاد کنیم. در نگاه نخست، شاید انجام این کار بسیار ساده به نظر برسد، اما برای ایجاد خلا باید به مشخصه‌های فیزیکی مانند ویسکوزیته گاز (هوا)، نوع شارش (درجه آشوب)، هدایت حرارتی گاز و نفوذ‌پذیری آن توجه داشته باشیم. در عمل، در صنعت و در آزمایشگاه‌های تحقیقاتی برای ایجاد خلا از انواع پمپ‌ها استفاده می‌شود. پمپ‌های خلا با استفاده از روش‌های مختلف می‌توانند در محفظه‌ای مشخص خلا کم تا خلا زیاد ایجاد کنند.
قبل از آن‌که بدانیم چگونه خلا ایجاد کنیم و با روش‌های ایجاد خلا آشنا شویم، ابتدا کمی در مورد مفهوم خلا و انواع خلا صحبت می‌کنیم. در ادامه، با انواع پمپ‌های خلا و چگونگی ساخت پمپ خلا ساده در خانه آشنا می‌شویم.
خلا چیست؟
در حالت کلی، به فضایی بدون ماده، فضای خالی گفته می‌شود. به عنوان مثال، اگر آبِ داخل لیوان یا ظرفی را خالی کنیم، لیوان یا ظرف خالی و بدون آب میشوند. اما در حالت بنیادی و از دیدگاه فیزیک، لیوان یا ظرف واقعا خالی نیستند. در حقیقت، داخل لیوان و ظرف از هوا پر و هوا نیز از تعداد بسیار زیادی اتم و مولکول تشکیل شده است. برای انجام برخی آزمایش‌ها در فیزیک و شیمی بهتر است مولکول‌ها و اتم‌ها را تا جایی که ممکن است از محیط آزمایش خارج کنیم. دلیل این موضوع آن است که وجود تعداد بسیار زیاد مولکول و اتم به هنگام آزمایشی مانند سنتز و ساخت مواد نانو ممکن است منجر به ایجاد آلودگی سطحی و تغییر استوکیومتری ماده سنتز شده شود. با خارج کردن مولکول‌ها و اتم‌های سازنده هوا از محیطی مشخص می‌توانیم در آن محیط، خلا ایجاد کنیم.
رسیدن به خلا مطلق تقریبا غیرممکن است، اما با استفاده از فناوری‌های پیشرفته می‌توانیم به آن نزدیک شویم. در بهترین حالت، پژوهشگران موفق شده‌اند با استفاده از فناوری‌های بسیار پیشرفته، محیط خلائی شامل یک میلیارد ذره در هر مترمکعب بسازند. اگر بخواهیم خلائی با تعداد مولکول بسیار کمتر بسازیم باید از اتمسفر زمین خارج شویم و به فضا سفر کنیم. تعداد مولکول‌ها در فضای بین‌ستاره‌ای بسیار کم است. تعداد مولکول‌ها در این فضا به حدود ۱۰ میلیون مولکول در هر مترمکعب می‌رسد. فضای بین کهکشان‌ها را تقریبا می‌توانیم به عنوان خلا مطلق در نظر بگیریم. در این فضا، تعداد مولکول‌ها به طور میانگین به یک مولکول در هر مترمکعب کاهش می‌یابد.
برخی پدیده‌ها که در حالت عادی برقرار هستند، دیگر در خلا مطلق برقرار نخواهند بود. به عنوان مثال، اگر بخواهیم در محیط خلا گیتار بنوازیم، هیچ صدایی نمی‌توانیم ایجاد کنیم. زیرا مولکولی برای انتقال ارتعاش ایجاد شده توسط سیم‌های گیتار وجود ندارند و این ارتعاش نمی‌تواند به گوش ما برسد. به بیان دیگر، امواج صوتی نمی‌توانند در خلا و در محیطی عاری از ماده به گوش ما برسند. اتمسفر در اطراف زمین، نیرویی به سمت پایین بر هر چیزی که روی زمین وجود دارد، وارد می‌کند. به عنوان مثال، سیبی را روی زمین در نظر بگیرید. نیروی وارد شده از سوی اتمسفر بر این سیب برابر وزن دو فیل بالغ بر مترمربع است. به این نیروی وارد شده بر هر مترمربع، فشار اتمسفر گفته می‌شود.
چرا فشار اتمسفر را احساس نمی‌کنیم؟ زیرا بدن ما و بیشتر اجسام، فشاری داخلی ایجاد می‌کنند. جهت این فشار به سمت خارج از جسم است و فشار وارد شده از طرف اتمسفر را خنثی می‌کند. بطری پلاستیکی را در نظر بگیرید که با استفاده از پمپ خلا، هوای درون آن را خارج می‌کنیم. بطری، پس از خارج شدن هوای داخل آن، دیگر نمی‌تواند فشار وارد شده از سمت هوای بیرون (فشار اتمسفر) را تحمل کند، بنابراین کاملا فشرده می‌شود. نکته مهم دیگری که در مورد محیط خلا وجود دارد آن است که این محیط هیچ دمایی ندارد. این موضوع با توجه به تعریف دما، عجیب به نظر نمی‌رسد. به حرکت و ارتعاش اتم‌ها، دما می‌گوییم. هرچه اتم‌ها و مولکول‌های تشکیل‌دهنده جسمی با سرعت بیشتری حرکت کنند، دمای آن جسم بالاتر است.
اما در فضای تهی و خالی از ماده، هیچ مولکولِ مرتعشی وجود ندارد. بنابراین، دما مفهوم خود را از دست می‌دهد. گرما در خلا، تنها می‌تواند از طریق امواج الکترومغناطیسی منتقل شود. امواج الکترومغناطیسی، تنها امواجی هستند که می‌توانند در خلا از نقطه‌ای به نقطه دیگر حرکت کنند. در ادامه، به خلا در مقیاس اتمی نگاه می‌کنیم. مواد از اتم‌ها و اتم‌ها از هسته تشکیل شده‌اند. الکترون‌ها به دور هسته اتم حرکت می‌کنند. هسته اتم در حدود صد مرتبه کوچک‌تر از اتم است. اما در حدود ۹۹/۹ جرم اتم را تشکیل می‌دهد. بنابراین، بیشتر فضای اتم از خلا تشکیل شده است. به طور مشابه، تمام مواد قابل‌رویت در کیهان نیز از فضای تهی یا خلا تشکیل شده‌اند.
بار دیگر بر این نکته تاکید می‌کنیم که حتی تهی‌ترین قسمت فضا نیز نمی‌تواند خلا مطلق در نظر گرفته شود. بر طبق فیزیک کوانتوم، حالت خلا حالتی است که به صورت پیوسته توسط تعداد زیادی ذرات مجازی پر می‌شود. این ذرات مجازی دبه طور دائم به وجود می‌آیند و از بین می‌روند. به این حالت، نوسانات خلا گفته می‌شود. ذرات مجازی مدت زمان بسیار کوتاهی می‌توانند وجود داشته باشند، بنابراین مشاهده آن‌ها غیرممکن است. بر طبق قوانین فیزیک کوانتوم، این ذرات می‌توانند از هیچ به وجود بیایند. از آنجا که ذرات مجازی نمی‌توانند مشاهده شوند، رفتارهای عجیبی می‌توانند از خود نشان دهند. این رفتارها برخلاف قوانینِ معمول در فیزیک است.
واحد فشار چیست؟
همان‌طور که در بخش قبل از این مطلب از مجله فرادرس اشاره کردیم، محیطی خالی از ماده، خلا می‌گوییم. به نیروی وارد شده از سمت مولکول‌های هوا بر واحد سطح، فشار اتمسفر گفته می‌شود. خلا به معنای محیطی خالی از ماده (حتی مولکول‌های هوا) است. از آنجا که هیچ هوایی در محیط خلا وجود ندارد، فشار هوا در این محیط برابر صفر خواهد بود. واحدهای اصلی فشار و تبدیل واحد‌ها به یکدیگر در جدول زیر نوشته شده است.
| واحدهای SI | $$mbar + Pa$$ | $$1 mbar = 100 Pa = 1 hpa$$ |
| واحدهای دیگر | $$frac { N } { m ^ 2 } $$ | $$1 frac { N } { m ^ 2 } = 1 Pa = 0.01 mbar$$ |
| $$Torr$$ | $$1 Torr = 1.33 mbar$$ | |
| $$mmHG$$ | $$1 mmHg = 1 Torr = 1.33 mbar$$ | |
| $$Atmosphere$$ | $$1 atm = 1013 mbar = 1013 hPa$$ | |
| $$Micron$$ | $$1 mu = 0.001 Torr = 0.00133 mbar $$ | |
| $$PSI$$ | $$1 psi = 69 mbar$$ | |
| $$% Vacuum $$ | $$1% Vacuum = 990 mbar$$ | |
| $$100% Vacuum – 0 mbar$$ |
محدوده خلا چیست؟
فشار در سیستم‌های خلا به پنج گروه اصلی تقسیم می‌شود:
- خلا کم: تغییرات فشار در سیستمی با خلا کم، بین فشار اتمسفر تا یک میلی‌بار است.
- خلا متوسط: تغییرات فشار در سیستمی با خلا متوسط، بین یک میلی‌بار تا $$10 ^ { – 3 } $$ میلی‌بار است.
- خلا بالا: تغییرات فشار در سیستمی با خلا بالا، بین $$10 ^ { – 3 } $$ میلی‌بار تا $$10 ^ { – 7 } $$ میلی‌بار است.
- خلا بسیار بالا: تغییرات فشار در سیستمی با خلا بسیار بالا، بین $$10 ^ { – 7 } $$ میلی‌بار تا $$10 ^ { – 12 } $$ میلی‌بار است.
- خلا فوق‌العاده بالا: فشار در سیستمی با خلا فوق‌العاده بالا، بزرگ‌تر از $$10 ^ { – 12 } $$ میلی‌بار است.
توجه به این نکته مهم است که تقسیم‌بندی فوق تا حدودی اختیاری است و سیستم‌های مختلف بنا به نوع عملکرد می‌توانند تقسیم‌بندی متفاوتی داشته باشند.
انواع جریان در فناوری خلا چیست؟
تا اینجا با تعریف خلا و انواع آن آشنا شدیم. برای آن‌که بدانیم چگونه خلا ایجاد کنیم باید با انواع جریان در فناوری خلا آشنا باشیم تا بتوانیم پمپ مناسب را انتخاب کنیم.
سه نوع جریان در فناوری خلا داریم:
- جریان پیوسته یا ویسکوز: در این نوع جریان، مولکول‌ها در فاصله بسیار نزدیکی نسبت به یکدیگر قرار دارند. از این‌رو، برهم‌کنش بین آن‌ها بسیار زیاد است. این نوع جریان در خلا کم رخ می‌دهد. سه نوع جریان ویسکوز داریم:
- جریان آشفته: این جریان به دلیل حرکت چرخشی مولکول‌ها رخ می‌دهد.
- «جریان پویزی» (Poiseuille flow): در این جریان، لایه‌ها روی یکدیگر می‌لغزند. این حالت اغلب در خلا رخ می‌دهد.
- «خفگی جریان» (Chocked flow): این نوع جریان به هنگام تخلیه محفظه‌های خلا یا در محل‌های نشت ایجاد می‌شود.
- جریان مولکولی: جریان مولکولی در محدوده خلا بالا و بسیار بالا رخ می‌دهد. در این حالت، مولکول‌ها بدون برخورد با مولکول‌های دیگر می‌توانند آزادانه و به راحتی به اطراف حرکت کنند. به بیان دیگر، هنگامی که مسافت آزاد میانگین بسیار بزرگ‌تر از قطر لوله باشد، جریان مولکولی، جریان غالب خواهد بود. این نوع جریان در خلا بالا و خلا فوق‌العاده بالا مشاهده می‌شود.
- «جریان نادسن» (Knudsen Flow): جریان نادسن، محدوده‌ای انتقالی بین جریان ویسکوز و جریان مولکولی و در خلا متوسط برقرار است. در این حالت، مسافت آزاد میانگین تقریبا برابر قطر لوله خواهد بود.
مولکول‌های گاز در جریان ویسکوز در جهت ماکروسکوپی جریان گاز حرکت می‌کنند. در این حالت، تراکم ذرات تشکیل‌دهنده گاز بسیار بالا و برخورد ذرات با یکدیگر بسیار بیشتر از برخورد آن‌ها به دیواره‌های لوله یا محفظه است. در مقابل، در جریان مولکولی، ذرات تشکیل‌دهنده گاز بیشتر با دیواره‌ها برخورد می‌کنند تا با ذرات دیگر. در محیطی با خلا کم، ذرات تشکیل‌دهنده گاز به طور پیوسته با یکدیگر برخورد می‌کنند، در حالی‌که در خلا فوق‌العاده بالا، ذرات بیشتر با دیواره ظرف در تماس هستند.
پمپ خلا از مهم‌ترین روش های ایجاد خلا است. پمپ‌ها انواع متفاوتی دارند. در قسمت بعد ابتدا در مورد انواع پمپ‌های خلا و برخی روابط حاکم بر آن‌ها برای ایجاد خلا صحبت می‌کنیم. سپس، چگونگی ایجاد خلا با استفاده از پمپ‌ها را در حالت کلی بیان می‌کنیم. در ادامه، با انجام آزمایشی ساده، به پرسشِ چگونه خلا ایجاد کنیم به صورت عملی پاسخ می‌دهیم.
پمپ خلا و انواع آن
نخستین پاسخی که برای پرسش چگونه خلا ایجاد کنیم به ذهن می‌رسد، استفاده از انواع پمپ‌ها است. پمپ‌های خلا براساس عملکرد آن‌ها به دو دسته کلی تقسیم میشوند:
- پمپ‌های انتقال گاز
- پمپ‌های جذب یا جمع‌آوری گاز
پمپ‌های انتقال گاز، بدون محدودیت می‌توانند استفاده شوند، اما پمپ‌های جذب گاز، ظرفیت جذب محدودی دارند و در فاصله‌های زمانی خاصی که به فرایند ایجاد خلا بستگی دارد، باید احیا شوند. پمپ‌های انتقال گاز نیز به دو دسته کلی پمپ‌های جابجایی گاز و پمپ‌های جنبشی تقسیم میشوند. پمپ‌های جابجایی گاز می‌توانند در دسته پمپ‌های جابجایی مثبت گاز قرار بگیرند. این پمپ‌ها، گاز را از محفظه‌ای بسته خارج می‌کنند و به محیط بیرون منتقل می‌کنند. در مقابل، پمپ‌های جنبشی با شتاب دادن به مولکول‌های گاز در جهت مکش، به دو روش مکانیکی یا جریان بخار هدایت شده، مولکول‌های گاز را از محفظه خارج خواهند کرد.
پمپ‌های جذب یا جمع‌آوری، از طریق متراکم کردن گاز در دمایی مناسب یا از طریق جذب، گاز را روی زیرلایه‌ای فعال جذب می‌کنند. جذب شیمیایی توسط پمپ‌های جذب‌کننده انجام می‌شود که به طور مداوم و از طریق تبخیر، تصعید یا «پاشش» (Sputtering) سطوح جذب کننده خالص را تولید می‌کنند. پمپ‌های انتقال گاز و پمپ‌های جذب گاز نیز به انوع مختلفی تقسیم میشوند. تقسیم‌بندی پمپ‌های انتقال گاز به صورت خلاصه در جدول زیر نشان داده شده است.
| پمپ‌های خلا جنبشی | پمپ‌های خلا جابجایی گاز | ||||
| پمپ‌های جابجایی نوسانی | پمپ‌های جابجایی دو روتاری | پمپ‌های جابجایی تک روتوره | پمپ‌های مکانیکی | پمپ‌های سانتریفیوژ | پمپ‌های انتقال یونی |
| پمپ دیافراگم | پمپ‌های روتاری | پمپ مایع جتی | پمپ رینگ گازی | پمپ سانتریفیوژ جتی | |
| پمپ پیستونی | پمپ اسکرو | پمپ تیغه دورانی | پمپ‌های توربو | پمپ مایع جتی | |
| پمپ اسکرول | پمپ پنجه‌ای | پمپ چند سلولی | پمپ محوری | پمپ گاز جتی | |
| پمپ پیستون چرخشی | پمپ شعاعی | پمپ بخار جتی | |||
| پمپ تیغه خارجی | پمپ مولکولی | پمپ نفوذی | |||
| پمپ توربو مولکولی | پمپ‌های استخراج‌کننده انتشاری | ||||
همچنین، پمپ‌های جذب یا جمع‌آوری گاز نیز با انواع زیر تقسیم میشوند:
- پمپ‌های جذب‌کننده
- پمپ‌های جذب‌کننده انبوه
- پمپ‌های تبخیری تصعیدی
- پمپ جذب‌کننده یونی
- «پمپ‌های کرایوژنیک» (Cyro Pumps)
- پمپ‌های کندانسور
نرخ یا سرعت مکش پمپ با استفاده از رابطه زیر به‌دست می‌آید:
$$ S_0 = frac{text{d} V }{text{d} t} $$
نرخ مکش یا «دبی حجمی متوسط» (Mean Volume Flow) جریان گازی است که از مقطع ورودی پمپ خلا عبور می کند. این مقدار به طور معمول با واحد مترمکعب بر ثانیه ($$frac { m ^ 3 } { s } $$) یا لیتر بر ثانیه ($$frac { Litre } { s }$$) بیان می شود. دبی حجمی متوسط پمپ‌های خلا یکی از پارامترهای مهم و تعیین‌کننده مشخصات فنی پمپ است. این کمیت، نشان‌دهنده توانایی پمپ در مقدار گاز خروجی از محفظه است. در نمودارها، دبی حجمی متوسط یا نرخ مکش روی محور عمودی و فشار داخلی محفظه روی محور افقی نشان داده میشوند. همچنین، به مقدار گازی که پمپ می‌تواند در فشار داده شده از محفظه خارج کند، توان پمپ می‌گوییم.
$$q _ p V = S . p = frac{text{d} V }{text{d} t} . p$$
فشار پایه و فشار نهایی چیست؟
به پایین‌ترین فشاری که پمپ خلا، تحت شرایط تعریف شده و بدون ورود گاز می‌تواند به آن برسد، فشار نهایی (pe) گفته می‌شود. اگر پمپ در فشار نهایی کار کند، سرعت مکش استفاده شده برابر صفر خواهد بود. فشار نهایی مقداری نظری است. امروزه، به جای فشار نهایی، از مفهومی به نام فشار پایه استفاده می‌شود. شرایط رسیدن به فشار پایه در استاندارد ISO 21360-1:2012 بیان شده است. از آنجا که در مدت زمان محدودی باید به فشار پایه برسیم، مقدار آن معمولا بزرگ‌تر از فشار نهایی خواهد بود.
ضریب تراکم چیست؟
ضریب تراکم به صورت حداکثر نسبت فشار تخلیه شده ($$ p _ { outlet }$$) به فشار ورودی ($$p_ {intake} $$) تعریف می‌شود:
$$K _ 0 = frac { p _ { outlet } } { p _ {inlet} }$$
ضریب تراکم در پمپ‌های جابجایی مثبت متغیری بسیار مهم و نشان‌دهنده میزان توانایی پمپ در فشرده کردن گاز است. پمپ‌هایی با ضریب تراکم بالاتر می‌توانند در هر چرخش، گاز بیشتری را تخلیه کنند و در نتیجه، خلا بهتری ایجاد کنند. با این حال، ضریب تراکم بالا نیز می‌تواند باعث بروز مشکلاتی، مانند افزایش دمای گاز و کاهش عمر پمپ شود. بنابراین، انتخاب پمپی با ضریب تراکم مناسب برای کاربردهای موردنظر از اهمیت بالایی برخوردار است. پمپی با سرعت مکش $$S_0 $$ و ضریب تراکم $$K_0 $$ را در نظر بگیرید.
توجه به این نکته مهم است پدیده‌ای به نام هدایت جریان برگشتی، $$ C_ R $$، ممکن است در پمپ‌های خلا رخ دهد و باعث نشت گاز از محفظه خلا به محیط اطراف شود. پمپ دیگری با سرعت مکش $$S_0 $$ به خروجی متصل می‌شود. مقدار گاز منتقل شده در پمپاژ کلی با سرعت مکش S برابر است با:
$$q_p V = p_ { inlet } . S = p_ { outlet } . S_ b = S_ 0 . p_{inlet} – C _R ( p_ { outlet } – p _ { inlet } ) $$
اگر $$C_R ll S_0 $$ باشد، $$C_R$$ را می‌توانیم به صورت زیر بنویسیم:
$$C_ R = frac { S_ 0 } { K _ 0 } $$
ضریب فشردگی واقعی نیز با استفاده از رابطه زیر به‌دست می‌آید:
$$C_ R = frac { p_ { inlet } } { p_ { outlet}} = frac { S } { S _ b } $$
با استفاده از فرمول‌های فوق می‌توانیم سرعت مکش، S، برای پمپاژ یا مکش دو مرحله‌ای را به صورت زیر بنویسیم:
$$S = frac { S _ 0 } { 1 – frac { 1 } { K _ 0 } + frac { S _ 0 } { K _ 0 . S_ b } }$$
از این فرمول می‌توان به عنوان فرمول بازگشتی برای پمپاژ چند مرحله‌ای که به صورت سری به یکدیگر متصل شده‌اند، استفاده کرد. در این حالت، $$S_b$$ در آخرین مرحله و $$S_0 $$ و $$ K_0 $$ به ترتیب ضریب تراکم و سرعت مکش مرحله قبل هستند. برای استفاده از فرمول فوق، مرحله‌های زیر را طی می‌کنیم:
- ابتدا سرعت مکش آخرین مرحله را تعیین می‌کنیم.
- سرعت مکش مرحله قبل یا یکی مانده به آخر را مشخص می‌کنیم.
- ضریب تراکم مرحله یکی مانده به آخر را به‌دست می‌آوریم.
- با استفاده از فرمول بازگشتی، سرعت مکش مرحله یکی مانده به آخر را محاسبه می‌کنیم.
- با تکرار مرحله‌های ۲ تا ۴، سرعت مکش تمام مرحله‌ها را به‌دست می‌آوریم.
فرآیند ایجاد خلا فرایندی است که طی آن گاز از یک محفظه خلا خارج می‌شود، تا جایی که فشار آن به سطح مطلوبی کاهش یابد. این فرایند در بسیاری از کاربردهای علمی و صنعتی، مانند ساخت نیمه‌هادی‌ها، رشد فیلم نازک، مهندسی پزشکی و شیمی مورد نیاز است. در حالت کلی، ایجاد خلا از هوا در فشار اتمسفر داخل محفظه‌ای خاص، شروع می‌شود. برای انجام این کار پمپ خلا را به محفظه وصل می‌کنیم. هدف از انجام این کار، خروج مولکول‌های گاز از داخل محفظه، تا رسیدن به فشار موردنظر است. به این نکته توجه داشته باشید که گازهای مختلفی، مانند نیتروژن، اکسیژن، آرگون و کربن‌دی‌اکسید، داخل هوا وجود دارند. بنابراین، به هنگام ایجاد خلا باید نسبت گازهای مختلف داخل هوا را بدانیم.
مولکول‌های گاز در فشار اتمسفر بسیار به یکدیگر نزدیک هستند. از آنجا که مولکول‌های گاز در این حالت به طور پیوسته به اطراف حرکت می‌کنند، مسافت آزاد میانگین آن‌ها بسیار کوچک است. با خروج مولکول‌های گاز از محفظه به کمک پمپ خلا، مسافت آزاد میانگین افزایش می‌یابد. نمودار مسافت آزاد میانگین برحسب فشار محفظه در تصویر زیر نشان داده شده است.
با خروج مولکول‌های گاز از محفظه با استفاده از پمپ خلا، تعداد مولکول‌ها در محفظه و در نتیجه تعداد برخورد مولکول‌ها با یکدیگر کاهش می‌یابد. بنابراین، مسافت طی شده بین برخوردها یا مسافت آزاد میانگین افزایش خواهد یافت. همان‌طور که در نمودار فوق مشاهده می‌کنید، با کاهش فشار محفظه، مسافت آزاد میانگین افزایش می‌یابد. به این نکته توجه داشته باشید که به هنگام ایجاد خلا، رفتار و نوع جریان الکترون‌ها بسیار مهم است. فرض کنید محفظه‌ای پر از گاز در فشار اتمسفر داریم. پمپ خلا را به این محفظه وصل و روشن می‌کنیم. پمپ می‌تواند یکی از انواع پمپ‌های خلا نام برده در بالا باشد. نوع جریان گاز در محفظه به هنگام آغاز خروج مولکول‌ها توسط پمپ، از نوع جریان ویسکوز یا پیوسته است.
این بدان معنا است که برخوردهای ثابتِ مولکول با مولکول سبب توزیع یکنواخت مولکول‌ها در محفظه با حجم ثابت، بلافاصله پس از خروج تعدادی از مولکول‌ها، خواهد شد. این همان چیزی است که بیشتر افراد تحت عنوان اختلاف فشار از آن یاد می‌کنند. این رفتار به هنگام خروج مولکول‌ها از محفظه، به وضوح مشاهده می‌شود. به این نکته توجه داشته باشید که اگر فشار گاز در محفظه برابر فشار اتمسفر باشد، برای ایجاد خلا معمولا از پمپ جابجایی مثبت استفاده می‌شود. به هنگام استفاده از این نوع پمپ، مرحله‌های زیر طی می‌شود:
- گازِ خروجی از محفظه، پس از وارد شدن به محیطی با حجم ثابت، منبسط می‌شود. گازِ وارد شده به این محفظه به طور کامل ایزوله است.
- گاز پس از متراکم شدن، وارد مرحله دیگری از سیستم خلا یا به طور مستقیم وارد جو می‌شود.
دو مرحله فوق به صورت مداوم و با نرخ بالا تکرار و مولکول‌های بیشتری از محفظه خارج میشوند. به هنگام خروج پیوسته مولکول‌ها از محفظه دو اتفاق رخ می‌دهد:
- با خروج مولکول‌های بیشتر از محفظه، مسافت آزاد میانگین افزایش می‌یابد. در نتیجه، مولکول‌های باقیمانده داخل محفظه زمان بیشتری برای رسیدن به تعادل نیاز دارند. از این‌رو، مقدار نیروی پیشران کاهش می‌یابد.
- از آنجا که تعداد مولکول‌ها در محفظه کاهش می‌یابد، مولکول‌های کمتری در هر سیکل توسط پمپ از محفظه خارج میشوند.
سرانجام، مسافت آزاد میانگین به اندازه‌ای بزرگ می‌شود که احتمال برخورد مولکول‌ها با دیواره محفظه بیشتر از احتمال برخورد مولکول‌های با یکدیگر است. در این حالت، رفتار مولکول‌ها و نوع جریان ان‌ها به طور کامل تغییر می‌کند. همان‌طور که در مطالب بالا اشاره کردیم، جریان مولکول‌ها در گاز به سه نوع جریان ویسکوز، مولکولی و نادسن تقسیم می‌شود. جریان نادسن یا جریان گذار بسیار پیچیده است و گذار از حالت ویسکوز به مولکولی را نشان می‌دهد. از آنجا که این گذار به سرعت اتفاق می‌دهد، در بیشتر موارد از جریان گذار چشم‌پوشی می‌شود.
هنگامی که مسافت آزاد میانگین مولکول‌ها بزرگ‌تر از ابعاد داخلی محفظه باشد، جریان مولکول‌ها از نوع جریان مولکولی است. در این حالت، مولکول‌ها نه به دلیل اختلاف فشار، بلکه به صورت کاملا تصادفی به سمت پمپ خلا حرکت می‌کنند. پمپ‌های خلا، سطوح مختلفی از فشار را (بالا و پایین) ایجاد می‌کنند. با اتصال این سطوح به یکدیگر، مولکول‌های گاز از ناحیه‌ای با فشار بیشتر به ناحیه‌ای با فشار کمتر می‌روند. طی این فرایند، خلا ایجاد می‌شود.
تا ایجا فهمیدیم با استفاده از پمپ چگونه خلا ایجاد کنیم. همچنین، با انواع جریان در گازها و محدوده‌های مختلف خلا آشنا شدیم. در ادامه، در مورد چگونگی ساخت محفظه و پمپ خلا با استفاده از وسایلی بسیار ساده صحبت می‌کنیم.
چگونه پمپ خلا بسازیم؟
در مطالب بالا فهمیدیم پمپ خلا یکی از روش های ایجاد خلا است و با استفاده از انواع پمپ‌ها می‌توانیم هوا را از محیط موردنظر خارج کنیم. پمپ‌های خلا& هوا را از محیطی بسته خارج می‌کنند و محیطی با فشار بسیار کم ایجاد می‌کنند. با استفاده از وسایلی ساده می‌توانیم در خانه پمپ خلا بسازیم. برای ساخت پمپ خلا ساده در خانه، مراحل زیر را به ترتیب انجام می‌دهیم.
مرحله اول
وسایل مورد نیاز زیر را تهیه کنید:
- سرنگی با حجم ۵۰ تا ۶۰ میلی‌لیتر
- سه والف تیوب دوچرخه
- چاقوی داغ یا هویه
- لوله پلاستیکی کوچک هم‌اندازه با سر سرنگ و والف تیوب
سه والف تیوب دوچرخه و هویه یا چاقویی که نوک آن هم‌اندازه با این والف تیوب‌ها باشد انتخاب کنید. اندازه بعضی از والف تیوب‌ها برابر شش میلی‌متر و اندازه برخی دیگر برابر ۸ میلی‌متر است. والف تیوبی را انتخاب کنید که به راحتی بتواند وارد لوله پلاستیکی شود. حجم بیشتر سرنگ‌های بسیار کمتر از ۶۰ میلی‌لیتر و در حدود ۱۲ میلی‌لیتر است. سرنگ‌هایی با حجم بین ۵۰ تا ۶۰ میلی‌لیتر را می‌توانید در کلینیک‌های دامپزشکی پیدا کنید. به این نکته توجه داشته باشید که سرنگ انتخابی شما نباید سوزن داشته باشد. همچنین، هویه با اندازه والف تیوب را می‌توانید از مغازه‌های لوازم الکترونیکی تهیه کنید.
مرحله دوم
هویه را به برق می‌زنیم تا داغ شود و در قسمت بالای سرنگ و نزدیک به محل نصب سوزن حفره‌ای به اندازه والف تیوب با استفاده از هویه ایجاد می‌کنیم. ایجاد حفره‌ای به اندازه والف تیوب بسیار مهم است.
مرحله سوم
سر والف تیوب دوچرخه را باز کنید و قسمت سوزنی‌شکل آن را به صورت نشان داده شده در تصویر زیر داخل حفره قرار دهید. والف تیوب را به صورت ساعتگرد بچرخانید تا جایی که داخل حفره فرو رود و محکم شود. قسمت بالای حفره، خارج از سرنگ قرار می‌گیرد. برای اطمینان از پوشش کامل حفره توسط والف تیوب، می‌توانید مقداری چسب مایع در اطراف والف تیوب قرار دهید.
مرحله چهارم
۲/۵ سانتی‌متر از لوله پلاستیکی را قیچی کنید و آن را در قسمت اتصال سوزن به سرنگ و برای اطمینان از محکم شدن لوله پلاستیکی می‌توانید مقداری چسب مایع اطراف آن قرار دهید.
مرحله پنجم
قسمت ضخیم‌تر والف تیوب را داخل لوله پلاستیکی به صورت نشان داده شده در تصویر زیر قرار دهید. والف تیوب را تا جایی که داخل لوله فرو می‌رود، فشار دهید. برای قرار دادن والف تیوب داخل لوله پلاستیکی می‌توانید از انبردست نیز استفاده کنید.
مرحله ششم
لوله پلاستیکی با طول بزرگ‌تر را به صورت نشان داده شده در تصویر زیر به سر سوزنیِ والف تیوب وصل کنید. طول لوله پلاستیکی باید به اندازه‌ای باشد که دسترسی به محفظه فشار به راحتی انجام شود. پس از اتصال والف تیوب و لوله پلاستیکی به یکدیگر، برای تکمیل پمپ خلا لوله پلاستیکی را به شیر محفظه وصل کنید. برای ایجاد خلا، تنها کافی است پیستون سرنگ را یک بار تا انتها فشار دهید، سپس آن را به سمت پایین بکشید.
پس از ساخت پمپ خلا با استفاده از سرنگ و وسایل گفته شده، بطری پلاستیکی خالی برمی‌داریم و حفره کوچکی به اندازه دهانه لوله پلاستیکی ایجاد کنید. سپس، لوله را داخل حفره قرار دهید و برای اطمینان از ورود یا خروج هوا از حفره، اطراف آن را با چسب مایع بپوشانید. در ادامه، با حرکت پیستون سرنگ به سمت بالا و پایین، هوا را از داخل بطری پلاستیکی خارج کنید. همان‌طور که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، پس از مدتی و با خروج هوا، بطری پلاستیکی فشرده می‌شود.
جمع‌بندی
در این مطلب از مجله فرادرس، ابتدا در مورد مفهوم خلا در فیزیک صحبت کردیم. ایجاد خلا در صنعت و برای انجام کارهای پژوهشی از اهمیت بالایی برخوردار است. از این‌رو، پمپ‌های متفاوتی برای ایجاد خلا اختراع و ساخته شدند. در ادامه مطلب فهمیدیم با استفاده از پمپ چگونه خلا ایجاد کنیم. در پایان، چگونگی ساخت پمپ خلا ساده‌ای را با استفاده از ساده‌ترین وسایل در خانه، توضیح دادیم.
source