دانشمندان با حیرت کشف کردهاند که زنبورهای عسل توانایی خواندن کد مورس توسط زنبورهای عسل را با تشخیص مدت زمان سیگنالهای بصری دارند. این کشف جدید مرزهای درک ما از تواناییهای شناختی حشرات را جابجا میکند.
پیش از این تصور میشد که تنها انسانها و برخی مهرهداران مانند کبوترها و میمونها قادر به تمایز سیگنالهای بصری کوتاه و بلند هستند. این پژوهش که در دانشگاه کوئین مری لندن انجام شده، درک ما از ادراک زمان در حشرات را متحول کرده است.
آموزش زنبورها برای تشخیص نور چشمکزن
تیم تحقیقاتی به سرپرستی الکس دیویدسون و دکتر الیزابت ورساچه، آزمایشی پیچیده را برای آموزش زنبورهای عسل (Bombus terrestris) طراحی کردند
در این آزمایش، زنبورها در یک هزارتو بین دو دایره چشمکزن آموزش دیدند: یک نور چشمکزن کوتاه (نقطه) برای جایزه شکر و یک نور چشمکزن بلند (خط تیره) برای مادهای تلخ. برای اطمینان از اینکه زنبورها از زمانبندی استفاده میکنند، پژوهشگران به طور مداوم موقعیت دایرهها را تغییر دادند.
نتایج حیرتانگیز: درک زمان در مغزهای کوچک
نتایج نشان داد که اغلب زنبورها مستقیماً به سمت نوری پرواز میکردند که پیشتر با شکر مرتبط بود، فارغ از موقعیت مکانی آن. این یافته تأیید کرد که زنبورها واقعاً تفاوت بین مدت زمانهای کوتاه و بلند نور را آموختهاند. الکس دیویدسون این موفقیت را هیجانانگیز خواند و افزود که این توانایی، در محیط طبیعی زنبورها دیده نمیشود.
این کشف میتواند نشانهای از ظرفیت پردازش زمان باشد که برای اهدافی مانند ردیابی حرکت در فضا یا ارتباطات تکامل یافته است. همچنین این قابلیت شگفتانگیز برای رمزگذاری و پردازش مدت زمان، ممکن است یک مؤلفه اساسی در سیستم عصبی باشد که در خواص نورونها ذاتی است.
توانایی خواندن کد مورس توسط زنبورهای عسل در مغزهای کوچکتر از یک میلیمتر مکعب، درک دانشمندان از مکانیسمهای اندازهگیری زمان در حیوانات را عمیقتر میکند و پیامدهای مهمی برای هوش مصنوعی و شبکههای عصبی مصنوعی نیز دارد، زیرا میتواند الهامبخش راهحلهای کارآمدتر در سیستمهای شناختی مصنوعی باشد.
source