خبر از ارسال فضانوردان چین به ماه تا سال ۲۰۳۰ زنگ خطر را برای برنامه‌های فضایی آمریکا به صدا درآورده است. این مأموریت بلندپروازانه، نقش پکن را در آینده اکتشافات فضایی تغییر خواهد داد.

برنامه بلندپروازانه چین برای سفر به ماه با فضانوردان تا سال ۲۰۳۰، رقابت فضایی جدیدی را رقم زده است. این پیشرفت‌ها، جایگاه این کشور را به عنوان یک قدرت فضایی جهانی تثبیت می‌کند، به‌ویژه در شرایطی که مأموریت آرتمیس ۳ ناسا برای بازگشت فضانوردان آمریکایی به ماه نیز برای سال ۲۰۲۷ برنامه‌ریزی شده است.

پیشرفت‌های فضایی چین: گامی بلند به سوی ماه

چین از زمان اعزام اولین فضانورد خود، یانگ لیوه (Yang Liwei)، در سال ۲۰۰۳ با مأموریت شنژو ۵ (Shenzhou 5)، مسیر چشمگیری را در فضا پیموده است. این کشور اکنون ایستگاه فضایی تیانگونگ (Tiangong) را در مدار پایین زمین ساخته است که پس از بازنشستگی ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) در سال ۲۰۳۰، تنها پایگاه دائمی در مدار زمین خواهد بود. این پیشرفت‌ها، توانایی‌های بالای چین را برای ارسال فضانوردان چین به ماه به وضوح نشان می‌دهد.

تجهیزات و فناوری: چگونه چین به ماه می‌رود؟

چین از خانواده موشک‌های لانگ مارچ (Long March) خود استفاده می‌کند که تاکنون بیش از ۲۰ نوع آن توسعه یافته و ۱۶ نوع فعال دارد. این موشک‌ها دارای نرخ موفقیت ۹۷ درصد هستند. مدل جدید لانگ مارچ ۱۰ (Long March 10) که در اوت سال جاری آزمایش زمینی شد، برای پرتاب فضانوردان به ماه در سال ۲۰۳۰ طراحی شده است.

این کشور کپسول سرنشین‌دار نسل جدید منگژو (Mengzhou) را جایگزین فضاپیمای شنژو کرده است. این کپسول قابلیت حمل ۶ فضانورد را دارد (در مقایسه با شنژو که ۳ نفر حمل می‌کرد) و اولین پرواز بدون سرنشین آن برای سال آینده برنامه‌ریزی شده است. منگژو در دو نسخه برای مدار زمین و مأموریت‌های اعماق فضا طراحی شده است.

بیشتر بخوانید